Czy należało oczekiwać pojawienia się odstępców w zborze chrześcijańskim?

1 Tym. 4:1: „Natchniona wypowiedź wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach niektórzy odpadną od wiary, zwracając uwagę na zwodnicze natchnione wypowiedzi oraz nauki demonów”.

2 Tes. 2:3: „Niech was nikt w żaden sposób nie bałamuci, ponieważ on [dzień Jehowy] nie nastanie, dopóki wpierw nie nadejdzie odstępstwo i nie zostanie objawiony człowiek bezprawia, syn zagłady”.

Niektóre charakterystyczne cechy odstępców:

Szukają zwolenników, czym wywołują sekciarskie podziały

Dzieje 20:30: „Spośród was samych powstaną ludzie mówiący rzeczy przewrotne, aby pociągnąć za sobą uczniów”.

2 Piotra 2:1, 3: „Wśród was będą fałszywi nauczyciele. Właśnie oni cichaczem wprowadzą zgubne sekty i zaprą się nawet właściciela, który ich kupił (...) I będą was zachłannie wyzyskiwać sfałszowanymi słowami”.

Mogą zapewniać, że wierzą w Chrystusa, ale lekceważą głoszenie i nauczanie, które on zlecił swym naśladowcom

Łuk. 6:46: „Czemuż więc wzywacie mnie: ‚Panie! Panie!’, a nie czynicie tego, co mówię?”

Mat. 28:19, 20: „Idźcie więc i czyńcie uczniów z ludzi ze wszystkich narodów, chrzcząc ich (...), ucząc ich przestrzegać wszystkiego, co wam nakazałem”.

 Mat. 24:14: „Ta dobra nowina o królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; a potem nadejdzie koniec”.

Mogą twierdzić, że służą Bogu, ale odrzucają Jego przedstawicieli, Jego widzialną organizację

Judy 8, 11: „Podobnie jednak i ci ludzie, rojący sny, kalają ciało i lekceważą zwierzchnictwo oraz mówią obelżywie o chwalebnych. Biada im, ponieważ (...) poginęli w buntowniczej mowie Koracha!”

Liczb 16:1-3, 11, 19-21: „Powstał Korach (...) oraz dwustu pięćdziesięciu mężów spośród synów Izraela, naczelników zgromadzenia (...) Zebrali się więc przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi i rzekli do nich: ‚Dosyć tego, gdyż całe zgromadzenie, wszyscy oni są święci i Jehowa jest pośród nich. Czemuż więc mielibyście się wynosić ponad zbór Jehowy?’ (...) [Mojżesz rzekł:] ‚Ty i całe twoje zgromadzenie, które się zbiera, jesteście przeciwko Jehowie. Kim zaś jest Aaron, że szemracie przeciw niemu?’ Kiedy Korach zebrał przeciwko nim całe to zgromadzenie przy wejściu do namiotu spotkania, całemu zgromadzeniu ukazała się chwała Jehowy. A Jehowa rzekł do Mojżesza i Aarona, mówiąc: ‚Odłączcie się od tego zgromadzenia, bym w jednej chwili mógł ich wytracić’”.

Nie tylko odchodzą od prawdziwej wiary, lecz potem „biją” swych dawniejszych towarzyszy, publicznie ich krytykując i w inny sposób utrudniając im działalność; wysiłki takich odstępców zmierzają do tego, żeby rujnować, a nie budować

Mat. 24:45-51: „Kto rzeczywiście jest niewolnikiem wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad członkami czeladzi swojej, aby im dawał pokarm we właściwym czasie? (...) Ale gdyby ów zły niewolnik rzekł w swoim sercu: ‚Mój pan zwleka’ i gdyby zaczął bić swych współniewolników oraz jeść i pić z niepoprawnymi pijakami, pan owego niewolnika przyjdzie w dniu, którego ten się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna, i ukarze go z największą surowością, i wyznaczy mu dział z obłudnikami”.

2 Tym. 2:16-18: „Stroń od pustych słów bezczeszczących to, co święte; bo oni będą się posuwać do coraz większej  bezbożności, a ich słowo będzie się rozprzestrzeniać niczym gangrena. Zaliczają się do nich Hymeneusz i Filetus. Właśnie ci odstąpili od prawdy, mówiąc, iż zmartwychwstanie już nastąpiło, i burzą wiarę niektórych”.

Czy wierni chrześcijanie mają gościć u siebie odstępców, czy to osobiście, czy przez czytanie ich literatury?

2 Jana 9, 10: „Nikt, kto się wysuwa naprzód i nie pozostaje w nauce Chrystusa, nie ma Boga. (...) Jeżeli ktoś przychodzi do was i nie przynosi tej nauki, wcale go nie przyjmujcie do domu ani nie zwracajcie się do niego z pozdrowieniem”.

Rzym. 16:17, 18: „Wzywam was, bracia, byście mieli na oku tych, co wywołują rozdźwięki oraz dają powody do zgorszenia wbrew nauce, którą poznaliście, i byście ich unikali. (...) Gładkimi słowami i pochlebiającą mową obałamucają serca niewinnych”.

Czy ten, kto z ciekawości chciałby poznać poglądy odstępców, może doznać poważnej szkody?

Prz. 11:9: „Odstępca ustami swymi doprowadza bliźniego do zguby”.

Izaj. 32:6: „Nierozumny będzie mówił po prostu to, co nierozumne, a jego serce będzie się zajmowało tym, co szkodliwe, by działać na rzecz odstępstwa i mówić przeciw Jehowie to, co przewrotne, by duszę głodnego odprawić z niczym, a nawet spragnionego odprawia on bez picia” (por. Izaj. 65:13, 14).

Do jakich fatalnych skutków prowadzi odstępstwo?

2 Piotra 2:1: „Właśnie oni cichaczem wprowadzą zgubne sekty i zaprą się nawet właściciela, który ich kupił, tak iż ściągną na siebie prędką zagładę”.

Hioba 13:16: „Przed niego [Boga] nie wejdzie żaden odstępca”.

Hebr. 6:4-6: „Jest bowiem niemożliwe — jeśli chodzi o tych, którzy raz na zawsze zostali oświeceni i którzy zakosztowali wspaniałomyślnego daru niebiańskiego, i stali się uczestnikami ducha świętego, i zakosztowali wybornego słowa Bożego  oraz mocy nadchodzącego systemu rzeczy, a jednak odpadli [„jeśli potem wpadają w odstępstwo”, RS] — żeby ich znowu ożywić do skruchy, gdyż oni sami dla siebie na nowo zawieszają Syna Bożego na palu i wystawiają Go na publiczną hańbę”.