„Szczęśliwi łagodnie usposobieni”
Pieśń 36
„Szczęśliwi łagodnie usposobieni”
1. Nasz Bóg łagodnym błogosławi,
więc pełnia szczęścia jest wśród nich.
Gdy cierpią, milcząc wszystko znoszą
— w Jehowie jest nadzieja ich.
Choć dziś bezbożni pyszni są,
łagodni gróźb nie boją się,
bo źli uwiędną jako trawa,
na zawsze stracą życie swe.
2. ‛Od swej młodości nie widziałem’,
rzekł Dawid, kiedy stary był,
‛by łaknął chleba sprawiedliwy
lub jego syn w ubóstwie żył’.
Więc wciąż na drodze prawdy trwaj,
w swym Bogu się radować chciej.
Gdy stale w Nim pokładasz ufność,
On błogosławi służbie twej.
3. Już wnet przeminą niegodziwi,
nie znajdziesz nigdzie ludzi złych.
Potulni ziemię odziedziczą,
a pokój będzie działem ich.
Więc Słowu prawdy wierzmy wciąż
— sam Bóg swym duchem natchnął je —
i dajmy dowód łagodności
przez słowa oraz czyny swe.