W imperium rzymskim człowiek wolny od urodzenia posiadał pełne prawa obywatelskie. Natomiast człowiekiem wyzwolonym nazywano kogoś, kto został uwolniony z niewoli. Wyzwolenie formalne zapewniało uzyskanie obywatelstwa rzymskiego, chociaż wyzwoleniec nie mógł sprawować urzędów politycznych. Wyzwolenie nieformalne dawało wolność, ale nie gwarantowało praw obywatelskich (1Ko 7:22).