NA PEWNO zgodzisz się z tym, że są osoby, które nas przewyższają — na przykład są od nas większe lub silniejsze. A czy wiesz, kto jest najpotężniejszy? — Masz rację, Jehowa Bóg. A co powiedzieć o Jego Synu, Wielkim Nauczycielu? Czy też jest od nas potężniejszy? — Jasne, że tak.

Jezus mieszkał z Bogiem w niebie. Był Jego duchowym Synem, aniołem. Czy Bóg stworzył jeszcze innych aniołów? — Tak, i to wiele milionów. Oni również nas przewyższają i są od nas silniejsi (Psalm 104:4; Daniela 7:10).

Pamiętasz, jak się nazywał anioł, który rozmawiał z Marią? — Miał na imię Gabriel. Powiedział jej, że urodzi Syna Bożego. Bóg przeniósł życie swego duchowego Syna do brzuszka Marii, dzięki czemu Jezus mógł się urodzić na ziemi jako człowiek (Łukasza 1:26, 27).

Czy wierzysz w ten cud? Czy wierzysz, że Jezus żył wcześniej z Bogiem w niebie? — Jezus sam o tym mówił. A skąd to wiedział? Kiedy był chłopcem, Maria prawdopodobnie powiedziała mu, co jej przekazał Gabriel. Józef też zapewne nie krył przed Jezusem, że jego prawdziwym Ojcem jest Bóg.

 Po chrzcie Jezusa Bóg powiedział z nieba: „To jest mój Syn” (Mateusza 3:17). A w noc przed swą śmiercią Jezus modlił się: „Ojcze, otocz mnie przy sobie tą chwałą, którą miałem przy tobie, zanim był świat” (Jana 17:5). Jezus prosił więc, aby Bóg zabrał go z powrotem do siebie do nieba. Ale jak mógł tam zamieszkać? — Stało się to możliwe tylko dzięki temu, że Jehowa Bóg znowu uczynił go niewidzialnym stworzeniem duchowym, czyli aniołem.

A teraz chcę ci zadać ważne pytanie. Jak myślisz, czy wszyscy aniołowie są dobrzy? — Kiedyś tak było. Stworzył ich przecież Jehowa, a to, co On czyni, zawsze jest dobre. Jednak potem pewien anioł zaczął źle postępować. Jak do tego doszło?

Żeby poznać odpowiedź, musimy cofnąć się myślą do czasu, kiedy Bóg stworzył pierwszego mężczyznę i pierwszą kobietę. Niektórzy twierdzą, że historia o Adamie i Ewie to tylko bajka. Ale Wielki Nauczyciel wiedział, że to wszystko zdarzyło się naprawdę.

Bóg umieścił pierwszych ludzi w pięknym ogrodzie w okolicy zwanej Edenem. Adam z Ewą mogli mieć z czasem dużą rodzinę i żyć w tym raju już na zawsze. Musieli się jednak nauczyć czegoś  ważnego. Czytaliśmy o tym w jednym z poprzednich rozdziałów. Zobaczmy, co z tego pamiętamy.

Jehowa pozwolił Adamowi i Ewie jeść owoce z drzew rosnących w ogrodzie. Ale z jednego drzewa nie wolno im było jeść. Bóg powiedział im, że jeśli to zrobią, ‛z całą pewnością umrą’ (Rodzaju 2:17). Czego więc musieli się nauczyć? —

Posłuszeństwa. Nasze życie zależy właśnie od posłuszeństwa wobec Jehowy Boga! Adam i Ewa mieli nie tylko mówić, że będą Mu posłuszni. Musieli to potwierdzić swym postępowaniem. Okazując Bogu posłuszeństwo, dowiedliby, że Go kochają i że chcą, aby sprawował nad nimi władzę. Wtedy mogliby żyć w raju wiecznie. A o czym świadczyłoby zjedzenie owocu z zakazanego drzewa? —

W ten sposób pokazaliby, że nie są szczerze wdzięczni za to, co dostali od Boga. Gdybyś ty znalazł się na ich miejscu, czy byłbyś posłuszny Jehowie? — Z początku Adam z Ewą słuchali Boga. Później jednak ktoś  potężniejszy od nich oszukał Ewę. Namówił ją do nieposłuszeństwa wobec Jehowy. Kto to był? —

W Biblii czytamy, że któregoś dnia do Ewy przemówił wąż. Ale przecież wiadomo, że węże nie potrafią mówić. Jak więc było to możliwe? — Tym wężem posłużył się pewien anioł. I tak naprawdę to on rozmawiał z Ewą. Ten anioł miał bardzo złe myśli. Chciał, żeby Adam z Ewą jemu oddawali cześć i jemu byli posłuszni. Chciał zająć miejsce Boga.

Anioł ten również Ewie podsunął niewłaściwe myśli. Powiedział jej przez węża: ‛Bóg nie mówi wam prawdy. Gdy zjecie owoc z tego drzewa, wcale nie umrzecie. Będziecie tacy mądrzy jak Bóg’. Czy uwierzyłbyś w coś takiego? —

Ewa zapragnęła czegoś, co do niej nie należało. Zjadła owoc z zakazanego drzewa. Później dała trochę Adamowi. Adam nie uwierzył w słowa węża, ale jego uczucie do Ewy okazało się silniejsze od miłości do Boga. Dlatego również zjadł ten owoc (Rodzaju 3:1-6; 1 Tymoteusza 2:14).

 Co z tego wynikło? — Adam z Ewą utracili doskonałość, zestarzeli się i umarli. Niedoskonałość przekazali wszystkim swoim dzieciom, które z czasem też czekała starość i śmierć. Bóg nie kłamał! Życie naprawdę zależy od posłuszeństwa wobec Niego (Rzymian 5:12). Anioła, który oszukał Ewę, Biblia nazywa Szatanem Diabłem. Inni aniołowie, którzy zaczęli źle postępować, to demony (Jakuba 2:19; Objawienie 12:9).

Czy wiesz, dlaczego stworzony przez Boga dobry anioł stał się niegodziwcem? — Ponieważ dopuścił do siebie niewłaściwe myśli. Zapragnął być najważniejszy na świecie. Wiedział, że Adam z Ewą będą mieć dzieci, i chciał, by to jemu wszyscy ludzie oddawali cześć. Diabeł chciałby, żeby nikt nie słuchał Jehowy. Dlatego podsuwa nam złe myśli (Jakuba 1:13-15).

Diabeł twierdzi, że nikt nie miłuje Jehowy szczerze. Według niego ani ty, ani ja nie kochamy Boga i wcale nie chcemy być Mu posłuszni. Zdaniem Diabła słuchamy Jehowy tylko wtedy, gdy wszystko idzie po naszej myśli. Czy ma rację? Czy naprawdę tacy jesteśmy?

Wielki Nauczyciel nazwał Diabła kłamcą. Jezus dowiódł, że kocha Jehowę szczerze, bo słuchał Go zawsze — nawet wtedy, gdy inni ludzie bardzo mu to utrudniali. Był wierny Jehowie aż do śmierci. Dlatego Bóg przywrócił mu życie, i to już na zawsze.

Kto więc jest naszym największym wrogiem? — Tak, Szatan Diabeł. Czy możemy go zobaczyć? — Oczywiście, że nie. Wiemy jednak, że on istnieje i że jest od nas potężniejszy. Ale kto jest potężniejszy od Diabła? — Jehowa Bóg. On może nam zapewnić ochronę.