W miejscu, które nazywało się Eden, Jehowa założył ogród. Było tam mnóstwo różnych kwiatów, drzew i zwierząt. Potem Bóg uformował z ziemi pierwszego człowieka, Adama. Tchnął w niego dech życia. I wiesz, co się wtedy stało? Adam zaczął żyć! Jehowa polecił mu opiekować się ogrodem i wymyślić nazwy dla wszystkich zwierząt.

Adam miał przestrzegać pewnej ważnej zasady. Jehowa powiedział mu: ‛Możesz jeść owoce ze wszystkich drzew oprócz jednego, wyjątkowego drzewa. Jeśli zjesz z niego owoc, umrzesz’.

Jakiś czas później Jehowa powiedział: ‛Stworzę Adamowi kogoś, kto mu będzie pomagał’. Sprawił, że Adam głęboko zasnął, a wtedy użył jednego z jego żeber, aby stworzyć dla niego żonę. Miała na imię Ewa. Adam i Ewa byli pierwszą rodziną.  Czy Adamowi spodobała się żona? Tak, bardzo się ucieszył i wykrzyknął: ‛To niesamowite, kogo Jehowa stworzył z mojego żebra! Nareszcie ktoś podobny do mnie!’.

Jehowa powiedział Adamowi i Ewie, że mają mieć dzieci i zaludnić ziemię. Dał im przyjemną pracę — chciał, żeby zamienili całą planetę w raj, czyli piękny park, taki sam jak ogród Eden. Ale stało się inaczej. Dlaczego? Przeczytamy o tym w następnym rozdziale.