Jozjasz został królem Judy w wieku ośmiu lat. W tamtym czasie naród zajmował się magią i wielbił bożki. Kiedy Jozjasz miał 16 lat, postanowił dowiedzieć się, jaki jest właściwy sposób oddawania czci Jehowie. Później w wieku 20 lat zaczął niszczyć bożki i ołtarze w całym kraju. A mając 26 lat, kazał naprawić świątynię Jehowy.

Arcykapłan Chilkiasz znalazł w świątyni zwój z Prawem Jehowy — możliwe, że był to ten sam zwój, który napisał Mojżesz. Sekretarz króla, Szafan, przyniósł go Jozjaszowi i zaczął czytać na głos. Słuchając Prawa, Jozjasz zrozumiał, że naród od wielu lat jest nieposłuszny Jehowie. Powiedział Chilkiaszowi: ‛Jehowa na pewno się na nas bardzo gniewa. Idź, zapytaj Go, co powinniśmy zrobić’. Jehowa odpowiedział przez prorokinię Chuldę: ‛Mieszkańcy Judy mnie porzucili. Zostaną ukarani, ale nie stanie się to, dopóki Jozjasz jest królem, bo jest pokorny’.

Kiedy Jozjasz to usłyszał, zebrał mieszkańców Judy i poszedł z nimi do świątyni. Odczytał Prawo całemu narodowi. Król i lud obiecali być posłuszni Jehowie całym sercem.

Od wielu lat w Judzie nie świętowano Paschy. Ale kiedy Jozjasz przeczytał w Prawie, że należy ją obchodzić każdego roku,  powiedział ludowi: ‛Będziemy świętować Paschę dla Jehowy’. Król zadbał o to, żeby przygotowano wiele ofiar i żeby w świątyni był chór śpiewaków. Cały naród obchodził Paschę, a potem przez siedem dni Święto Przaśników. Od czasów Samuela nie było takiego święta jak to. Jozjasz naprawdę kochał Prawo Jehowy. A czy ty lubisz uczyć się o Bogu?