Dnia 12 października 2017 roku Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPC) przyjął oświadczenie władz Gruzji o przyznaniu się do naruszenia praw 10 Świadków Jehowy. Podczas rozpatrywania sprawy Gabunia i inni przeciw Gruzji rząd zgodził się wypłacić każdemu ze skarżących 800 euro (ponad 3300 złotych) jako zadośćuczynienie za naruszenie prawa do wolności wyznania i zakazu dyskryminacji, które zapisano w Artykułach 9 i 14 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.

We wrześniu 2005 roku 10 Świadków Jehowy wniosło skargę do ETPC w związku z czterema motywowanymi nienawiścią religijną atakami tłumu prawosławnych ekstremistów. Ataki te miały związek z zainicjowaną przez władze kampanią prześladowań religijnych wymierzoną w Świadków Jehowy w Gruzji, która trwała od października 1999 roku do listopada 2003 roku. Funkcjonariusze organów ścigania byli współwinni napaści, ponieważ albo sami brali w nich udział, albo nie interweniowali, by zapewnić ofiarom ochronę.

Zanim wniesiono skargę w sprawie Gabunia, ETPC wydał trzy orzeczenia potępiające Gruzję. W każdym z nich uznano, że władze gruzińskie nie zapewniły ochrony praw Świadków, którzy w tamtym okresie byli ofiarami przemocy. ETPC orzekł, że bezczynność organów ścigania „mogła sugerować społeczeństwu, że przedstawiciele władz mają współudział w popełnianych przestępstwach”. Trybunał stwierdził też, że „władze Gruzji doprowadziły do sytuacji, w której sprawcy czuli się bezkarni i tym samym ośmieleni do dalszych ataków na Świadków Jehowy w całym kraju”. ETPC dowiódł również, że wymiar sprawiedliwości dawał „ciche przyzwolenie na dopuszczanie się aktów przemocy wymierzonych w skarżących” oraz że sądy gruzińskie kierowały się „uprzedzeniami i powierzchowną oceną faktów”, gdy rozpatrywały skargi ofiar.

Dzięki temu, że rząd Gruzji złożył deklarację, w której „z żalem przyznał” się do naruszenia zagwarantowanych przez Konwencję praw ofiar, uniknął wydania czwartego orzeczenia, które niewątpliwie byłoby identyczne z trzema poprzednimi. Obecnie Świadkowie Jehowy w Gruzji nie są już celem ataków tłumu ani inicjowanych przez władze prześladowań religijnych. Mogą się cieszyć w tym kraju wolnością religijną.