Przejdź do zawartości

7 MARCA 2017
KOREA POŁUDNIOWA

Korea Południowa niesprawiedliwie traktuje Dong-hyuk Shina

Korea Południowa niesprawiedliwie traktuje Dong-hyuk Shina

Władze Korei Południowej wtrącają do więzienia setki osób odmawiających służby wojskowej ze względu na sumienie. Karze podlegają również mężczyźni, którzy odmawiają stawienia się na ćwiczenia wojskowe po odbyciu zasadniczej służby wojskowej i przeniesieniu do rezerwy.

Dorastając w Korei Południowej, Dong-hyuk Shin wiedział, że pewnego dnia otrzyma powołanie do wojska. Stawił się do odbycia służby wojskowej, a w 2005 roku został automatycznie przeniesiony do rezerwy. Rezerwiści są przez kolejne osiem lat regularnie wzywani do odbycia ćwiczeń wojskowych.

Krótko po zwolnieniu ze służby Dong-hyuk Shin zaczął studiować Biblię. Jej pokojowe przesłanie poruszyło jego sumienie i pobudziło go do zmiany stosunku do służby wojskowej. Gdy w marcu 2006 roku został wezwany na ćwiczenia dla rezerwistów, poinformował władze wojskowe, że nie może zgodzić się na szkolenie, ponieważ byłoby to sprzeczne z jego sumieniem.

Brak poszanowania wolności sumienia

Korea Południowa nie uznaje prawa do podyktowanej sumieniem odmowy pełnienia służby wojskowej. Obecnie wzywa na ćwiczenia dla rezerwistów ponad 40 Świadków Jehowy, którzy odmawiają służby wojskowej ze względu na sumienie.

Wojsko zignorowało przyczyny, dla których Dong-hyuk Shin odmawiał wzięcia udziału w ćwiczeniach rezerwistów, i w ciągu roku kalendarzowego 2006 skierowało do niego w sumie 30 wezwań. Dong-hyuk Shin otrzymywał wezwania przez kolejne siedem lat. Od marca 2006 do grudnia 2013 roku odebrał ich łącznie 118 a. Ponieważ za każdym razem z szacunkiem odmawiał stawienia się na ćwiczenia, 49 razy był oskarżany, 69 razy stawał przed sądami pierwszej i drugiej instancji oraz otrzymał w sumie 35 wyroków.

„Nie miał innego wyjścia”

Sądy nie miały wątpliwości, że Dong-hyuk Shin szczerze trzymał się głosu swojego sumienia. W swojej decyzji z 7 października 2014 roku Sąd Rejonowy w Ulsan orzekł: „To zrozumiałe, że gdy [Dong-hyuk Shin] został Świadkiem Jehowy, w tej sytuacji nie miał innego wyjścia, jak tylko złamać prawo, ponieważ nie mógł pogodzić służby wojskowej ze swoim wewnętrznym sumieniem i przekonaniami religijnymi”.

Chociaż Sąd Rejonowy ze zrozumieniem odniósł się do trudnego położenia Dong-hyuk Shina, możliwości sądów południowokoreańskich są ograniczone przepisami prawa o służbie wojskowej. Dong-hyuk Shin został ukarany przez sądy grzywnami w wysokości ponad 16 milionów wonów (około 55 000 złotych) i sześć razy skazany w zawieszeniu na pozbawienie wolności na okres przynajmniej sześciu miesięcy. W jednej sprawie sąd skazał go na 200 godzin prac społecznych.

Dong-hyuk Shin mówi: „Byłem tym strasznie udręczony. Miałem wrażenie, że ta próba nigdy się nie skończy. Moje częste wizyty w sądzie martwiły też moją rodzinę. Myślę, że przez te dziewięć lat tak samo jak ja cierpiała moja mama, a cały ten stres wpłynął niekorzystnie na jej zdrowie. Serce mi pękało, gdy widziałem, jak zadręcza się ona z powodu mojej sytuacji. Ucierpiałem też pod względem finansowym. Ciągłe wezwania, późniejsze postępowania sądowe i wyroki zmusiły mnie siedem razy do zmiany miejsca zatrudnienia, ponieważ z powodu obowiązku stawiania się w sądzie rosła moja absencja w pracy”.

Naruszenie umów międzynarodowych

Dong-hyuk Shin bezskutecznie odwoływał się od każdego z wyroków do sądów południowokoreańskich — Sąd Najwyższy czterokrotnie odrzucił jego skargi. Po wyczerpaniu środków prawnych w Korei Południowej w czerwcu 2016 roku Dong-hyuk Shin wniósł skargę do Komitetu Praw Człowieka ONZ. Stwierdził w niej, że poprzez ciągłe wezwania, postępowania sądowe i wyroki skazujące Korea Południowa nie wywiązała się z obowiązku przestrzegania Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych. Skarga dotyczy trzech zagadnień:

  • Wielokrotne powoływanie do wojska osób odmawiających służby wojskowej ze względu na sumienie i ponownie karanie ich za tę odmowę jest jednoznacznie uznane w prawie międzynarodowym za pogwałcenie prawa do rzetelnego procesu.

  • Wielokrotne wezwania do odbycia ćwiczeń wojskowych i idące za tym procesy karne potwierdzają oczywisty cel działania urzędników państwowych, którym jest przymuszenie do służby wojskowej. Życie Dong-hyuk Shina wypełniły nękające oskarżenia i przewody sądowe, a lekceważenie i uznawanie trzymania się swoich przekonań religijnych za przestępstwo stanowiło upokarzającą karę.

  • Ponieważ Dong-hyuk Shin sprzeciwia się odbyciu służby wojskowej z powodu mocnych przekonań religijnych, uważa on, że naruszono jego prawo do wolności sumienia i wyznania.

Oczekiwanie na ulgę

Dong-hyuk Shin jest pełen optymizmu, że jego skarga zostanie rozpatrzona pozytywnie, ponieważ Komitet wielokrotnie orzekał, iż Korea Południowa powinna przestrzegać podyktowanego sumieniem prawa do odmowy służby wojskowej b. Z nadzieją oczekuje na decyzję, która uwzględni szczególną sytuację osób przeniesionych do rezerwy. Dong-hyuk Shin mówi: „Nie żałuję, że muszę bronić moich przekonań religijnych i sumienia, ale sprzeciwiam się temu, jak byłem traktowany. Mam nadzieję, że władze Korei Południowej uznają to, że ludzie mają prawo odmówić wypełnienia obowiązku nałożonego przez państwo, jeśli jest on sprzeczny z nakazami sumienia”. Podobne stanowisko zajmują Świadkowie Jehowy w Korei Południowej i na całym świecie.

a Dong-hyuk Shin był wzywany na ćwiczenia wojskowe: 30 razy w roku kalendarzowym 2006, 35 razy w 2007, 15 razy w 2008, 9 razy w 2009, 17 razy w 2010, 12 razy w 2011. W latach 2012 i 2013 zamiast wezwań na szkolenie wojskowe otrzymywał wezwania na ćwiczenia uzupełniające, które wcześniej zostały odroczone lub na które się nie stawił.

b Komitet Praw Człowieka ONZ w pięciu orzeczeniach uznał, że Korea Południowa naruszyła Artykuł 18, czyli „prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania”: Yeo-bum Yoon and Myung-jin Choi v. Republic of Korea, Communication No. 1321-1322/2004, U.N. Doc. CCPR/C/88/D/1321-1322/2004, 3 listopada, 2006; Eu-min Jung et al. v. Republic of Korea, Communication No. 1593-1603/2007, U.N. Doc. CCPR/C/98/D/1593-1603/2007, 23 marca 2010; Min-kyu Jeong et al. v. Republic of Korea, Communication No. 1642-1741/2007, U.N. Doc. CCPR/C/101/D/1642-1741/2007, 24 marca 2011; Jong-nam Kim et al. v. Republic of Korea, Communication No. 1786/2008, U.N. Doc. CCPR/C/106/D/1786/2008, 25 października 2012; Young-kwan Kim et al. v. Republic of Korea, Communication No. 2179/2012, U.N. Doc. CCPR/C/112/D/2179/2012, 15 października 2014.