W kwietniu 2012 roku siedmioletnia Vivienne Falcone przyniosła do gabinetu dyrektora szkoły pisemną prośbę od rodziców o zwolnienie z jednego dnia zajęć szkolnych. Jej rodzina zaplanowała udział w dorocznym trzydniowym kongresie religijnym Świadków Jehowy, mającym się odbyć w Moguncji (Mainz). Dyrekcja szkoły odrzuciła prośbę o usprawiedliwienie nieobecności Vivienne w szkole na czas piątkowej sesji kongresu. Mimo to rodzice dziewczynki w trosce o jej edukację duchową postanowili zabrać ją na zgromadzenie. Zaskarżyli też decyzję dyrekcji do kuratorium oświaty. Jednak urzędnicy nie uznali kongresu za święto religijne i nałożyli na rodziców karę administracyjną.

Decyzja kuratorium mogła mieć dla rodziców Vivienne przykre konsekwencje, ponieważ zgodnie z niemieckim prawem nieusprawiedliwiona nieobecność dziecka na zajęciach szkolnych jest traktowana jako niewywiązanie się przez rodziców z prawnego obowiązku posyłania dzieci do szkoły. Mogą oni zostać za to ukarani grzywną, a w skrajnych sytuacjach nawet więzieniem. Patrząc z szerszej perspektywy na negatywne orzeczenie kuratorium, rodzice Vivienne uznali je za naruszenie ich wolności religijnej oraz prawa do wychowywania dziecka zgodnie z własnymi przekonaniami religijnymi.

Rodzice Vivienne, Stefano i Elisa, zaskarżyli działania kuratorium w sądzie administracyjnym. Argumentowali oni, że całodniowe spotkania religijne dają rodzinie możliwość wielbienia Boga oraz pogłębiania wiary. Stwierdzili: „Każdego roku kongresy są dla nas wyjątkowym wydarzeniem i szczególnym elementem naszych praktyk religijnych” a. Sąd orzekł na korzyść rodziców, uznając coroczne kongresy regionalne Świadków Jehowy za święta religijne. Władze szkolne odwołały się od tej decyzji, twierdząc, że kongresy Świadków Jehowy nie mają charakteru świąt religijnych, ponieważ są to jedynie uroczyste wydarzenia, a nie szczególne dni uznawane za święte, jak na przykład Boże Narodzenie, Wielkanoc czy święta państwowe.

Dnia 27 lipca 2015 roku Wyższy Sąd Administracyjny Hesji utrzymał w mocy orzeczenie sądu niższej instancji. Uznał on, że definicję święta religijnego ustala wyłącznie dana społeczność religijna. Sąd powołał się na wyraźny rozdział między religią a państwem, stwierdzając: „W przeciwnym razie państwo naruszałoby zagwarantowaną w ustawie zasadniczej [czyli w konstytucji Niemiec] autonomię kościołów, religii oraz stowarzyszeń ideologicznych, a także ich niezależność w sferze wewnętrznej”. Państwo jest „zobligowane do zachowania neutralności ideologicznej i religijnej”.

Sąd powołał się także na oficjalną stronę internetową Świadków Jehowy, gdzie wyjaśniono, że uważają oni swoje kongresy za święta religijne. Sędziowie orzekli, że odmawiając usprawiedliwienia nieobecności córki państwa Falcone w szkole, kuratorium „błędnie zinterpretowało kwestię prawa dziecka do wolności religijnej (...), a także prawa rodziców (...) do religijnego i ideologicznego wychowywania własnych dzieci”. Sąd podsumował, że „opinia [kuratorium] jest sprzeczna z wymaganą od Państwa neutralnością”.

Po tym korzystnym orzeczeniu rodzice Vivienne stwierdzili: „Jako Świadkowie Jehowy doceniamy wartość świeckiego wykształcenia i staramy się zaszczepiać naszym dzieciom zamiłowanie do nauki. Wysoko cenimy także edukację religijną, ponieważ pomaga ona naszym dzieciom rozwijać miłość do spraw duchowych oraz pogłębiać osobistą więź z Bogiem, a to z kolei pomaga im wyrastać na życzliwych, taktownych oraz dobrze wychowanych ludzi. Jesteśmy wdzięczni sądowi za to orzeczenie”.

Armin Pikl, adwokat państwa Falcone, powiedział: „Wyrok ten uznaje, że kongresy Świadków Jehowy mają charakter święta religijnego, oraz potwierdza prawo rodziców do wychowywania swoich dzieci zgodnie z własnymi wierzeniami religijnymi. Uczniowie będący Świadkami Jehowy będą mogli otrzymywać zwolnienie z zajęć, by brać udział w tych budujących kongresach. Mam nadzieję, że również w innych krajach sądy będą brały pod uwagę to korzystne orzeczenie przy rozpatrywaniu podobnych spraw”.