W październiku 1946 roku do Peru przybyli pierwsi misjonarze Świadków Jehowy. Czekał na nich ogromny i różnorodny teren do głoszenia — prawie 1,3 miliona kilometrów kwadratowych zamieszkanych przez 7 milionów ludzi. Od 75 lat misjonarze i miejscowi głosiciele z gorliwością przemierzają w służbie kaznodziejskiej zarówno górskie wioski, jak i miasta na wybrzeżu, obserwując ciągły wzrost.

Zanim przyjechali pierwsi misjonarze, Limę, stolicę Peru, okazjonalnie odwiedzali Świadkowie Jehowy z innych krajów Ameryki Południowej i udostępniali publikacje biblijne osobom zainteresowanym. Te wizyty przyniosły rezultaty. W 1945 roku dwóch misjonarzy działających w Chile przyjechało do Limy, żeby ochrzcić pierwszych trzech peruwiańskich Świadków Jehowy.

Od października 1946 roku do Peru skierowywano absolwentów Szkoły Gilead, których zadaniem było zorganizowanie tu działalności. Pierwsze zebranie, na którym były obecne osoby zainteresowane, odbyło się w dzielnicy Limy — Rimac. Wraz ze wzrostem liczby miejscowych głosicieli oraz przydzielonych tu misjonarzy działalność kaznodziejska zaczęła się rozszerzać poza Limę. I trwa to po dziś dzień.

Siostra Nellena Pool, należąca do grupy pierwszych misjonarzy przybyłych w 1946 roku, opowiedziała o wzroście w Peru w swoim życiorysie opublikowanym w angielskiej Strażnicy z 1 marca 1957 roku. Powiedziała między innymi: „Trudno opisać uczucia na widok pustyni, która zaczyna ‛kwitnąć jak róża’”.

Siostra Irene Mannings, absolwentka 54 klasy Szkoły Gilead, która wciąż usługuje w Peru, powiedziała: „Od naszego przyjazdu obserwowaliśmy, jak liczba głosicieli wzrosła z 7000 do ponad 130 000. Cieszę się, że mogłam mieć maleńki udział w tym wzroście. To wszystko było możliwe dzięki błogosławieństwu Jehowy”.

Obecnie w Peru jest 133 170 głosicieli, którzy są wdzięczni za ten duchowy fundament położony 75 lat temu. Teokratyczna historia Peru jest kolejnym dowodem spełniania się obietnicy Jehowy z Izajasza 60:22: „Malutki stanie się tysiącem, a niewielki — potężnym narodem”.