بله،‏ حتماً.‏ خداوند به کسانی که او را دوست دارند و از مریضی رنج می‌برند،‏ توجه دارد.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «خداوند او را در بستر بیماری تقویت می‌کند».‏ (‏مزمور ۴۱:‏۳‏)‏ سه پیشنهاد زیر از کتاب مقدّس به شما کمک می‌کند و قوت‌تان می‌دهد.‏

1.  ۱)‏ دعا کردن برای دریافت قوت.‏ «آرامش خدا که فراتر از تمامی عقل است» می‌تواند ترس و تشویش را برطرف کند و به انسان قوت تحمل کردن دهد.‏ (‏فیلیپیان ۴:‏۶،‏۷‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏

2.  ۲)‏ داشتن روحیهٔ مثبت.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «خوشی دل مانند دوا شفا بخش است،‏ اما روح پژمرده انسان را بیمار می‌کند.‏» (‏امثال ۱۷:‏۲۲‏)‏ خوش‌طبع بودن به آدم کمک می‌کند که در سختی‌ها خوشی خود را از دست ندهد و هم برای صحت فایده دارد.‏

3.  ۳)‏ داشتن امیدی مطمئن به آینده.‏ یک امید محکم به آینده با وجود یک مریضی سخت می‌تواند باعث خوشی انسان شود.‏ (‏رومیان ۱۲:‏۱۲‏)‏ کتاب مقدّس وعده می‌دهد که «دیگر هیچ کسی نمی‌گوید:‏ ‹من مریض هستم.‏›» (‏اشعیا ۳۳:‏۲۴‏)‏ بزودی خداوند مریضی‌های دایمی را هم از بین می‌برد که طبابت امروز قادر به علاج آن‌ها نیست.‏ یکبار به پُروسهٔ پیرشدن فکر کنید.‏ ببینید کتاب مقدس درباره اشخاص پیر که دوباره جوان می‌شوند،‏ چه می‌گوید:‏ «آنوقت گوشت بدنش مثل گوشت بدن یک طفل تازه و شاداب شده دوباره جوان و قوی می‌گردد.‏» (‏ایوب ۳۳:‏۲۵‏)‏

 نکتهٔ قابل‌توجه:‏ شاهدان یَهُوَه کمک خداوند را در زنده‌گی می‌بینند،‏ ولی برای تداوی مریضی‌های مزمن از کمک‌های طبی هم استفاده می‌کنند.‏ (‏مرقس ۲:‏۱۷‏)‏ در مورد روش‌های تداوی هر کس باید شخصاً تصمیم بگیرد و ما روش خاصی را پیشنهاد نمی‌کنیم.‏