О Јован, о чхаво е Захаријаскоро хем е Елисаветакоро, кеда барило уло пророко. О Јехова денѓа ле задача те објавинел кај ка авел о Месија. О Јован на сикавела сине е манушен ко синагоге или ко дизја, него ки пустина. Бут мануша таро Ерусалим хем тари цело Јудеја џана сине те шај те шунен ле. Ов сикавела лен сине кај мора те чхинавен те керен лошна буќа ако мангена те радујнен е Јехова. Откеда шунѓе о поуке е Јованескере, бут џене кајнѓе пе башо пле гревија хем ов крстинѓа лен ки река Јордан.

О Јован живинела сине бут едноставно живото. Уравела сине шеја со сине керде таро бала е камилакере хем хала сине скакулција хем диво авгин. Адалеске о мануша пучена пе сине саво мануш тано о Јован. Чак о горда фарисеија хем о садукеија але те дикхен ле. О Јован вакерѓа ленге: „Мора те менинен тумен хем те кајнен тумен. Ма мислинен кај сиен нешто посебно само башо адава со вакерена кај сиен е Авраамескере чхаве. Адава на значинела кај сиен е Девлескере чхаве“.

Бут џене але ко Јован хем пучле ле: „Со ваљани те кера те шај те радујна е Девле?“ О Јован одговоринѓа ленге: „Ако иси тумен дуј шеја, ден јекх околенге со нане лен“. Џанеа ли соске вакерѓа адава? Те шај те сикавел лен кај, ако мангена те радујнен е Девле, мора те манген е јаверен.

О Јован вакерѓа е даночниконге: „Овен чесна хем ма чорен таро мануша“. А е војниконге вакерѓа: „Ма лен мито хем ма ховавен“.

 Исто аѓаар, несаве свештеникија хем левитија але ко Јован те пучен ле: „Кој сиан ту? Сарине мангена те џанен адава“. О Јован вакерѓа ленге: „Ме сиум о гласо ки пустина со водинела е манушен џи ко Јехова, сар со пророкујнѓа о Исаија“.

Е манушенге свиџинела пе сине адава со сикавела лен сине о Јован. Бут џене мислинена сине кај о Јован тано о Месија. Ама, ов вакерѓа ленге: „Авела некој сој тано побаро мандар. Ме на сиум достојно о сандале лескере те пхравав. Ме крстинава пањеа, а ов ка крстинел свети духоја“.