“මානසික පීඩනය නිසා, ගම්වල ජීවත් වන අයට වඩා නගරවල ජීවත් වන අය ක්‍රියා කරන්නේ ඉතාමත් දරුණු ආකාරයෙනුයි” කියා එක් පෝලන්ත සඟරාවක සඳහන් වුණා. (Przekrój) මනෝ වෛද්‍යවරයෙක් මෙසේ පවසනවා. “ගම්වල ජීවත් වන අයට වඩා නගරවල ජීවත් වන අයට කාන්සාමය තත්වයක් ඇති වීමට ඇති ඉඩකඩ සියයට 21කින් වැඩියි. ඒ වගේම මානසික අක්‍රමිකතා ඇති වීමේ අවදානම සියයට 39කින් ඉහළයි.” මේ තත්වයෙන් ගොඩ ඒමට නගරවාසීන්ට කළ හැකි දෙයක් තිබෙනවාද? ඉහත සඳහන් කළ සඟරාවේ මෙවැනි යෝජනා කිහිපයක් දී තිබුණා. “ඔබට වෙනස් කරන්න බැරි දේවල් ගැන කරදර වෙන්න එපා,” “රැකියාවේ ප්‍රශ්න ගෙදර ගෙනියන්න එපා,” “ටිකක් ඇවිදින්න යන්න,” “නිවාඩුවක් ගන්න පසුබට වෙන්න එපා.”

ඔස්ට්‍රියාවේ ජීවත් වන නීතිය හදාරන ශිෂ්‍යයෙකුට වසර තුනක් ඇතුළත තමන් කොතරම් තොරතුරු ප්‍රමාණයක් මිතුරු සමාජ වෙබ් අඩවියකට දමා තිබෙනවාද කියා දැනගැනීමට අවශ්‍ය වුණා. ඒ නිසා ඔහු අදාළ ආයතනයෙන් ඒ පිළිබඳ වාර්තාවක් ඉල්ලා සිටි විට තොරතුරු ඇතුළත් පිටු 1,222ක් ලැබුණා. ඒ ගැන ඔහු පැවසූ දෙයක් එක් ජර්මනියේ පුවත්පතක සඳහන් වුණේ මෙසේයි. “සෑම තොරතුරක්ම ඇතුළත් කර තිබුණා. උදාහරණයකට සෑම කෙටි පණිවිඩයක්ම, සෑම චැට් එකක්ම, යාළුවන්ගේ පෞද්ගලික තොරතුරුත් එහි තිබුණා.” (Der Tagesspiegel) ඒ වගේම ඔහු ඩිලීට් කළ ඒවාත් එහි සඳහන් වී තිබුණා.