Izraelitët i merrnin vullnetarisht zotimet, ama duhej t’i mbanin. (Nu 30:2; w02 15/​11 30 ¶2)

Kush zotohej, mund të përmbahej nga gjëra që në vetvete nuk ishin të ndaluara. (Nu 30:3, 4; w02 15/​11 f. 30 ¶1)

Sot Jehovai i trajton individualisht adhuruesit e tij. (Nu 30:6-9; w04 1/​8 27 ¶3)

Dy zotimet më të rëndësishme që një i krishterë mund të marrë sot, janë kushtimi dhe martesa.

PYET VETEN: «A po i mbaj zotimet që kam marrë?»