Dy pastorë që vlerësuan shkrimet e Rasëllit

ÇARLZ Tejz Rasëlli, i cili bëri një punë të jashtëzakonshme mes adhuruesve të vërtetë të krishterë të Jehovait, e vizitoi për herë të parë Evropën në vitin 1891. Sipas disa të dhënave, gjatë një ndalese në Pinerolo, Itali, Rasëlli takoi profesor Daniele Rivuarin, një ish-pastor të një grupi fetar të quajtur valdezët. * Megjithëse Rivuari mbeti i lidhur ngushtë me valdezët pasi la shërbimin, ai vazhdoi të kishte një mendje të hapur dhe lexonte shumë botime që shkroi Ç. T. Rasëlli.

Në vitin 1903, Rivuari përktheu në italisht librin e Rasëllit Plani hyjnor i epokave dhe e botoi me shpenzimet e veta. Kjo u bë shumë më përpara se të dilte botimi zyrtar në italisht. Në parathënien e librit, Rivuari shkroi: «E lëmë nën mbrojtjen e Zotërisë këtë botim të parë në italisht. Qoftë i bekuar prej tij në mënyrë që, pavarësisht nga mangësitë që ka, të mund të kontribuojë për të lartësuar emrin e tij të shenjtë dhe të nxitë bijtë e tij që flasin italisht të shfaqin një devocion më të plotë. Të gjithë ata që duke e lexuar këtë libër kuptojnë thellësinë e pasurisë, të mençurisë dhe të njohurisë së qëllimit dhe të dashurisë së Perëndisë, le t’i jenë mirënjohës nga zemra vetë Perëndisë, falë mirësisë së të cilit u bë i mundur botimi i kësaj vepre.»

Rivuari filloi, gjithashtu, përkthimin në italisht të revistës Kulla e Rojës e Sionit dhe Shpallësja e Pranisë së Krishtit. Kjo revistë, një formë e hershme e Kullës së Rojës, në vitin 1903 dilte çdo tre muaj. Edhe pse profesor Rivuari nuk u bë kurrë një Student i Biblës, siç quheshin atëherë Dëshmitarët e Jehovait, ai shfaqi shumë interes për përhapjen e mesazhit të Biblës, siç shpjegohej në botimet e Studentëve të Biblës.

«M’u duk sikur nga sytë më ranë luspa»

Një tjetër pastor valdez që vlerësoi botimet e Rasëllit ishte Xhuzepe Banketi. Babai i Xhuzepes, i cili kishte ndërruar fenë si katolik, e edukoi të birin si valdez. Në vitin 1894, Xhuzepe u bë pastor dhe shërbeu në disa komunitete valdeze në Pulia e në Abruzi dhe në ishujt e Elbës dhe të Siçilisë.

Në vitin 1905, doli botimi zyrtar në italisht i librit të Rasëllit Plani hyjnor i epokave. Banketi shkroi një recension entuziast për librin. Ky recension doli në botimin periodik të protestantëve, La Rivista Cristiana. Për librin e Rasëllit, Banketi shkroi: «Për ne është udhëheqja më e ndriçuar dhe më e sigurt që një i krishterë mund të gjejë, për të bërë një studim dobiprurës dhe të kënaqshëm të Shkrimeve të Shenjta . . . Sapo e mbarova së lexuari m’u duk sikur nga sytë më ranë luspa dhe sikur udha drejt Perëndisë ishte më e drejtë dhe më e lehtë. Edhe ato që mund të dukeshin si kontradikta, në përgjithësi u zhdukën. Doktrinat që  më parë ishin të vështira, m’u dukën të thjeshta dhe plotësisht të pranueshme. Gjërat që deri tani ishin të pakuptueshme u qartësuan. Plani i admirueshëm për shpëtimin e botës me anë të Krishtit m’u shfaq para syve me një thjeshtësi kaq të jashtëzakonshme, saqë më shtyu të bashkohesha me thirrjen e apostullit: O thellësi e pasurisë, e mençurisë dhe e njohurisë së Perëndisë!»​—Romakëve 11:33.

Siç vërente Remixho Kumineti në vitin 1925, Banketi shfaqi «mjaft miratim» për veprën e Studentëve të Biblës dhe ishte «plotësisht i bindur» për doktrinat që shpjegonin ata. Sipas mënyrës së tij, Banketi madje u përpoq që doktrina të tilla të bëheshin të njohura.

Nga shkrimet e Banketit është e qartë se, ashtu si Dëshmitarët e Jehovait, ai besonte se do të kishte një ringjallje këtu në tokë, siç mësohet në Shkrime. Ai ishte i të njëjtit mendim me Studentët e Biblës kur shpjegoi se viti në të cilin Jezui vdiq ka qenë caktuar dhe zbuluar nga Perëndia në profecinë e Danielit për 70 javët. (Danieli 9:24-27) Më shumë se njëherë, si edhe në kundërshtim të hapur me mësimet e kishës së tij, ai mbështeti mendimin se Përkujtimi i vdekjes së Jezu Krishtit duhet të mbahet vetëm njëherë në vit, «ditën e saktë kur bie përvjetori». (Luka 22:19, 20) E hodhi poshtë teorinë e evolucionit të Darvinit dhe pohoi se të krishterët e vërtetë nuk duhet të përzihen në luftëra.​—Isaia 2:4.

Në një rast, Banketi ishte duke folur për shkrimet e Rasëllit me një burrë që quhej J. Kempbell Uoll. Në përgjigje të kritikave të Uollit, Banketi tha: «Jam i sigurt se nëse do t’i lexonit gjashtë vëllimet e Rasëllit, do të provonit një gëzim të madh dhe të thellë dhe do të më falënderonit me gjithë zemër. Nuk dua t’u bëj reklamë doktrinave, por i lexova këta libra njëmbëdhjetë vjet më parë dhe falënderoj Perëndinë çdo ditë që më dha mundësinë të shihja një dritë të tillë dhe që më dha një ngushëllim të tillë me anë të një vepre që i ka vendosur themelet e saj të forta plotësisht në Shkrimet e Shenjta.»

«Dëgjoni, dëgjoni, dëgjoni»

Është domethënës fakti që këta dy pastorë valdezë​—Daniele Rivuari dhe Xhuzepe Banketi​—shprehën vlerësim për mënyrën se si Rasëlli e shpjegonte Biblën. Banketi shkroi: «Them se asnjë nga ne evangjelistët, as edhe pastorët tanë ose profesorët e teologjisë, asnjëri nuk di çdo gjë. Jo vetëm kaq, por kemi shumë, shumë gjëra të tjera për të mësuar. . . . [Ne duhet] . . . të ndalojmë e të dëgjojmë, duke mos menduar se i dimë të gjitha dhe duke mos e kundërshtuar atë që na ofrohet për ta shqyrtuar. Po, dëgjoni, dëgjoni, dëgjoni.»

Çdo vit, mijëra njerëz dëgjojnë mesazhin e Mbretërisë të cilin Dëshmitarët e Jehovait ua çojnë në shtëpi. Në çdo vend, njerëzit që janë me mendje të hapur dhe të etur për të vërtetat e Biblës po i përgjigjen ftesës së Jezuit: «Eja e bëhu ithtari im.»​—Marku 10:17-21; Zbulesa 22:17.

[Shënimi]

[Figura në faqen 28]

Profesor Daniele Rivuari

[Figura në faqen 29]

Xhuzepe Banketi

[Burimi]

Banketi: La Luce, 14 prill 1926