Si është «shpërblesë për shumë njerëz» flijimi i Jezuit?
Përgjigjja e Biblës
Flijimi i Jezuit është mjeti me anë të të cilit Zoti çliron, ose shpëton, njerëzimin nga mëkati dhe vdekja. Bibla i referohet gjakut të derdhur të Jezuit si çmim shpërblese. (Efesianëve 1:7; 1 Pjetrit 1:18, 19) Pra, Jezui tha se erdhi «të japë shpirtin e vet si shpërblesë për shumë njerëz».—Mateu 20:28.
Pse nevojitej një «shpërblesë për shumë njerëz»?
Njeriu i parë, Adami, u krijua i përsosur, ose pa mëkat. Kishte mundësi të jetonte përgjithmonë, por e humbi këtë mundësi kur zgjodhi të mos i bindej Perëndisë. (Zanafilla 3:17-19) Si rrjedhojë, fëmijët e tij trashëguan mëkatin. (Romakëve 5:12) Prandaj, Bibla tregon se Adami ‘shiti’ veten dhe fëmijët si skllevër të mëkatit e të vdekjes. (Romakëve 7:14) Si të papërsosur, asnjëri prej tyre nuk mund ta riblinte atë që humbi Adami.—Psalmi 49:7, 8.
Perëndia ndjeu dhembshuri për pasardhësit e Adamit që ishin në situatë të pashpresë. (Gjoni 3:16) Megjithatë, sipas standardit hyjnor të drejtësisë, nuk mjaftonte që Perëndia t’i anashkalonte ose t’i justifikonte mëkatet e tyre pa një bazë të vlefshme. (Psalmi 89:14; Romakëve 3:23-26) Ai e do njerëzimin, kështu që siguroi mjetin e nevojshëm ligjor që mëkatet e tyre jo vetëm të faleshin, por edhe të eliminoheshin fare. (Romakëve 5:6-8) Ky mjet ligjor është shpërblesa.
Për çfarë shërben shpërblesa?
Kuptimi i termit «shpërblesë» në Bibël përfshin tri rolet e mëposhtme:
Paguesi.—Numrat 3:46, 47.
Çliruesi ose shpenguesi.—Dalja 21:30.
Barazvlerësi, ose mbuluesi, i vlerës së asaj që blen. a
Shiko si i përmbush shpërblesa e Jezu Krishtit këto tri role.
Paguesi. Bibla thotë se të krishterët ‘u blenë me një çmim’. (1 Korintasve 6:20; 7:23) Çmimi që u pagua, ishte gjaku i Jezuit, me të cilin ai ‘bleu për Perëndinë njerëz nga çdo fis, gjuhë, popull dhe komb’.—Zbulesa 5:8, 9.
Çliruesi. Flijimi i Jezuit na çliron nga mëkati «nëpërmjet shpërblesës».—1 Korintasve 1:30; Kolosianëve 1:14; Hebrenjve 9:15.
Barazvlerësi. Flijimi i Jezuit ka të njëjtën vlerë me atë që humbi Adami: jetën e përsosur njerëzore. (1 Korintasve 15:21, 22, 45, 46) Bibla thotë: «Ashtu si nëpërmjet mosbindjes së një njeriu të vetëm [Adamit], shumë u bënë mëkatarë, po ashtu edhe nëpërmjet bindjes së një të vetmi [Jezu Krishtit], shumë do të bëhen të drejtë.» (Romakëve 5:19) Ky shkrim tregon se vdekja e një njeriu të vetëm mund të paguajë shpërblesën për shumë mëkatarë. Në fakt, flijimi i Jezuit është «një shpërblesë përkatëse për të gjithë» ata që bëjnë hapat e nevojshëm për të nxjerrë dobi prej saj.—1 Timoteut 2:5, 6.
a Fjalët në gjuhën origjinale që përkthehen «shpërblesë» në Bibël, përçojnë idenë e një çmimi, ose të diçkaje me vlerë, që paguhet. Për shembull, kuptimi bazë i foljes hebraike kapharʹ është «mbuloj». (Zanafilla 6:14) Zakonisht i referohet mbulimit të mëkatit. (Psalmi 65:3) Emri që vjen prej saj koʹpher i referohet çmimit të nevojshëm për mbulimin, ose shpengimin e mëkatit. (Dalja 21:30) Po kështu, fjala greke lyʹtron, që zakonisht përkthehet «shpërblesë», mund të përkthehet edhe «çmim për shpengimin». (Mateu 20:28; Diodati i Ri) Shkrimtarët grekë e përdorën këtë shprehje për t’iu referuar një pagese që bëhej për të çliruar një rob lufte ose një skllav.