Sanggeus nyiptakeun lalaki jeung awéwé anu mimiti, Allah ngahijikeun maranéhna dina perkawinan. Perkawinan téh hiji hubungan anu istiméwa anu jadi pameungkeut saurang lalaki jeung saurang awéwé. Perkawinan téh dasar pikeun ngabentuk kulawarga.—Kajadian 1:27, 28; 2:18.

 Allah hayang salaki pamajikan hirup bagja. (Siloka 5:18) Ku kituna, Allah méré naséhat-naséhat sarta prinsip-prinsip anu bisa ngabantu supaya perkawinan jalma-jalma suksés. Naséhat-naséhat éta dicatet dina Alkitab.

Dina artikel ieu

•  Allah méré patokan naon waé ngeunaan perkawinan?

•  Kumaha ceuk Alkitab ngeunaan papisah jeung pepegatan?

•  Naha perkawinan téh kudu didaptarkeun sacara hukum supaya bisa ditarima ku Allah?

•  Ceuk Alkitab, salaki jeung pamajikan boga tanggung jawab naon waé?

•  Naha Allah ngarepkeun salaki pamajikan boga budak?

•  Kumaha Alkitab bisa ngabantu supaya perkawinan abdi suksés?

•  Ayat-ayat Alkitab ngeunaan perkawinan

 Ti mimiti kénéh, Allah geus nangtukeun yén perkawinan téh ngan meunang dilakukeun di antara saurang lalaki jeung saurang awéwé. (Kajadian 2:24) Allah teu resep mun manusa ngalakukeun poligami, homoséksual, atawa kumpul kebo. (1 Tésalonika 4:3) Nabi Isa ngajarkeun, murid-muridna kudu nuturkeun patokan ti Allah ngeunaan perkawinan.—Markus 10:6-8.

 Dina pandangan Allah, perkawinan téh pameungkeut saumur hirup. Waktu kawin, saurang lalaki jeung saurang awéwé téh nyieun jangji yén maranéhna bakal silih satia sarta bakal terus babarengan saumur hirup. Allah hayang maranéhna nyumponan jangji éta.—Markus 10:9.

 Sakapeung, salaki pamajikan téh kapaksa kudu misah. Misalna, meureun salah sahijina ngadadak kudu indit jauh lantaran aya urusan kulawarga anu penting. Tapi, Alkitab henteu ngajurung salaki pamajikan pikeun papisah gara-gara aya masalah dina perkawinan. Justru, Alkitab ngajurung salaki pamajikan pikeun ngaréngsékeun masalah éta.—1 Korintus 7:10.

 Dina Alkitab, hiji-hijina alesan pikeun pepegatan téh nyaéta jinah. (Matius 19:9) Ku kituna, mun salaki pamajikan papisah atawa pepegatan lantaran masalah-masalah séjén salian ti jinah, ceuk Alkitab mah maranéhna duaan teu meunang bobogohan atawa kawin deui jeung batur.—Matius 5:32; 1 Korintus 7:11.

 Allah hayang urang Kristen nuturkeun aturan anu geus dijieun ku pamaréntah. (Titus 3:1) Mun bisa mah, salaki pamajikan téh ngadaptarkeun perkawinanana sacara hukum. Mun ngalakukeun hal éta, maranéhna nunjukkeun yén maranéhna téh ngahargaan pamaréntah sarta patokan ti Allah anu nyebutkeun yén perkawinan téh pameungkeut saumur hirup. a

•   Tanggung jawab babarengan. Salaki pamajikan kudu silih pikanyaah jeung silih hormat. (Éfésus 5:33) Ku cara nu pinuh kanyaah, salaki pamajikan kudu minuhan kabutuhan séks pasanganana. Maranéhna gé kudu silih satia. (1 Korintus 7:3; Ibrani 13:4) Mun boga budak, boh salaki boh pamajikan, duanana boga tanggung jawab pikeun ngurus barudakna.—Siloka 6:20.

   Alkitab teu méré aturan anu rinci pikeun salaki pamajikan dina hal néangan napkah jeung ngurus pagawéan imah. Salaki pamajikan bisa mutuskeun sorangan naon anu panghadéna keur kulawarga.

•   Tanggung jawab salaki. Alkitab nyebutkeun yén ”salaki téh kapalana pamajikan”. (Éfésus 5:23) Ku naon bet disebut kapala? Sabab salaki kudu ngabingbing kulawargana jeung kudu nyieun putusan-putusan anu bakal aya mangpaatna keur pamajikan sarta barudakna.

   Salaki kudu bener-bener ngupayakeun ngarah kulawargana tetep séhat, bagja, sarta raket jeung Allah. (1 Timotius 5:8) Salaki gé kudu nunjukkeun yén manéhna ngahargaan pamajikanana. Kumaha carana? Manéhna kudu daék digawé bareng jeung pamajikanana pikeun ngurus rumah tangga. Terus saacan nyieun putusan, salaki gé kudu bener-bener mikirkeun saran jeung parasaan ti pamajikanana. (Siloka 31:11, 28) Alkitab nyebutkeun, salaki kudu ngajalankeun tanggung jawabna ku cara anu lemah lembut.—Kolose 3:19.

•   Tanggung jawab pamajikan. Ceuk Alkitab, ”Pamajikan kudu bener-bener ngahormat salakina.” (Éfésus 5:33) Allah resep mun pamajikan ngahargaan tanggung jawab anu dibikeun ku Allah ka salakina.

   Tanggung jawab pamajikan téh nyaéta ngadukung supaya salakina bisa nyieun putusan anu hadé sarta bisa ngajalankeun tugasna sabagé kapala kulawarga. (Kajadian 2:18) Alkitab muji pamajikan anu ngajalankeun tanggung jawabna dina perkawinan.—Siloka 31:10.

 Henteu. Dina jaman baheula, Allah mémang pernah maréntahkeun ka sababaraha hamba-Na pikeun boga budak. (Kajadian 1:28; 9:1) Tapi, urang Kristen dina jaman ayeuna mah geus teu katalian ku paréntah éta. Isa teu pernah maréntahkeun murid-muridna pikeun boga budak. Terus, murid-muridna Isa dina abad kahiji gé teu pernah nyebutkeun yén salaki pamajikan kudu boga budak. Jadi, salaki pamajikan bisa mutuskeun sorangan rék boga budak atawa henteu.

 Dina Alkitab, aya prinsip-prinsip anu ngabantu salaki pamajikan supaya perkawinan maranéhna suksés. Prinsip-prinsip Alkitab ogé bisa ngabantu salaki pamajikan pikeun nyingkahan atawa ngabéréskeun masalah dina perkawinan.

 Prinsip-prinsip Alkitab bisa ngabantu salaki pamajikan supaya . . .

•   bisa nunjukkeun kanyaah anu sajati.—1 Korintus 13:4-7; Kolose 3:14.

•   tetep rukun.—1 Korintus 10:24.

•   bisa jadi batur curhat anu hadé.—Yakobus 1:19.

•   silih hormat.—Roma 12:10.

•   silih hampura.—1 Pétrus 4:8.

•   silih satia.—Markus 10:9.

•   silih sabaran.—Éfésus 4:2, 3.

•   kompak.—Pandita 4:9.

•   bisa nguatkeun perkawinanana.—Kidung Agung 8:7.