Simulizi la Maisha

Kutumikia kwa Moyo Wote Licha ya Majaribu

KAMA ILIVYOSIMULIWA NA RODOLFO LOZANO

Nilizaliwa Mexico, katika jiji la Gómez Palacio, Jimbo la Durango, Septemba 17, 1917. Mapinduzi ya Mexico yalikuwa yamepamba moto. Ingawa mapinduzi hayo yaliisha mwaka wa 1920, ghasia katika eneo tulimoishi ziliendelea kwa miaka mingi baadaye, zikifanya maisha yawe magumu sana.

WAKATI mmoja, Mama alipojua kwamba kungekuwa na mapambano kati ya askari waasi na jeshi, alinifungia mimi na ndugu zangu watatu na dada wawili katika nyumba kwa siku kadhaa. Tulikuwa na chakula kidogo, na nakumbuka nikijificha chini ya kitanda pamoja na dada yangu mdogo. Baada ya mapambano hayo, Mama aliamua kutupeleka sisi watoto huko Marekani, ambako baba angejiunga nasi baadaye.

Tulifika California mwaka wa 1926, muda mfupi kabla ya ule Mshuko Mkubwa wa Kiuchumi kukumba Marekani. Tulihama-hama kwenda popote pale ambapo tungepata kazi, tukienda sehemu kama San Joaquin Valley, Santa Clara, Salinas, na King City. Tulijizoeza kufanya kazi mashambani na pia kuvuna aina zote za matunda na mboga. Ingawa nilifanya kazi ngumu nilipokuwa kijana, nilifurahia sana kipindi hicho cha maisha yangu.

Napata Kweli ya Biblia

Mwanafunzi mmoja wa Biblia, kama Mashahidi wa Yehova walivyoitwa wakati huo, alitutembelea Machi mwaka wa 1928. Alikuwa mwanamume mzeemzee aitwaye Esteban Rivera ambaye alizungumza lugha ya Kihispania. Nilivutiwa sana na kichwa cha kijitabu alichotuachia, “Wafu Wako Wapi?,” na vilevile mambo ambayo kijitabu hicho kilizungumzia.  Hata ingawa nilikuwa mchanga, niliendelea kujifunza Biblia na kushirikiana na Wanafunzi wa Biblia. Baada ya muda, mama yangu na dada yangu Aurora pia wakawa wasifaji wa Yehova wenye bidii.

Katikati ya miaka ya 1930, Jumba la Ufalme lilijengwa huko San Jose kwa ajili ya kutaniko la Kiingereza. Kwa kuwa Wahispania wengi walifanya kazi katika mashamba ya eneo hilo, tulianza kuwahubiria na kufanya Funzo la Mnara wa Mlinzi. Tulifanya hivyo kwa msaada wa Mashahidi Wahispania kutoka mji wa San Francisco, ulio umbali wa kilometa 80 hivi. Baada ya muda, watu wapatao 60 walikuwa wakihudhuria mikutano ya Kihispania katika Jumba la Ufalme la San Jose.

Hatimaye, Februari 28, 1940, nilionyesha wakfu wangu kwa Yehova kwa ubatizo wa maji kwenye kusanyiko huko San Jose. Mwaka uliofuata niliwekwa rasmi kuwa painia, mhudumu wa wakati wote wa Mashahidi wa Yehova. Kisha mnamo Aprili 1943, nikaalikwa kwenda Stockton, jiji lililo umbali wa kilometa 130, ili kuanzisha kutaniko la Kihispania. Wakati huo, nilikuwa nikitumikia nikiwa mwangalizi-msimamizi wa kutaniko la Kiingereza la San Jose, na vilevile kushughulikia Mashahidi wa huko wenye kuzungumza Kihispania. Baada ya kupanga mipango ili wengine washughulikie majukumu hayo, nilihamia Stockton.

Uaminifu-Maadili Wajaribiwa

Kuanzia mwaka wa 1940, niliitwa mara nyingi nifike mbele ya halmashauri ya kuandikisha watu jeshini, lakini kila wakati msimamo wangu wa kukataa kujiunga na jeshi kwa sababu ya dhamiri uliheshimiwa. Punde baada ya Marekani kujiunga na vita ya ulimwengu ya pili mnamo Desemba 1941, shinikizo kutoka halmashauri ya kuandikisha watu jeshini liliongezeka. Hatimaye, nilitiwa gerezani mwaka wa 1944. Nilipokuwa nikingoja kuhukumiwa niliwekwa katika chumba cha chini ya ardhi pamoja na wahalifu. Walipojua ya kuwa mimi ni mmoja wa Mashahidi wa Yehova, wengi wao wakataka kujua jinsi ambavyo uhalifu ambao walikuwa wamefanya ungeathiri msimamo wao mbele za Mungu.

Mashahidi wa San Jose walinilipia dhamana ili niweze kuachiliwa hadi wakati wa kusikizwa kwa kesi. Mwanasheria mmoja wa Los Angeles ambaye alitetea washtakiwa katika kesi zinazohusiana na haki za raia alikubali kunitetea bila malipo. Hakimu aliamua kuniachilia huru kwa masharti kwamba niache kupainia, niajiriwe kazi, na kuripoti kila mwezi kwa wenye mamlaka wa shirikisho. Sikukubali uamuzi huo, kwa hiyo nikahukumiwa kufungwa miaka miwili katika gereza la Kisiwa cha McNeil katika Ji mbo la Washington. Nilitumia wakati wangu huko kujifunza Biblia kwa makini. Nilijifunza pia kupiga chapa. Katika muda unaopungua miaka miwili, niliachiliwa kwa kuwa na tabia nzuri. Muda si muda nikafanya mipango ya kuendelea na huduma ya painia.

Utendaji Uliopanuka

Katika majira ya baridi kali ya mwaka wa 1947, mimi pamoja na painia mwingine tulipewa mgawo wa kuhubiria watu wenye kuzungumza Kihispania katika Colorado City, Texas. Lakini kulikuwa na baridi kali sana hivi kwamba tulienda San Antonio kupata joto. Lakini mvua ilinyesha sana huko, hivi kwamba huduma yetu ya nyumba hadi nyumba ilivurugwa. Muda si muda pesa zetu zikaisha. Kwa majuma kadhaa, tulikula vipande vya mkate vyenye kabichi na chai ya alfalfa. Mwenzangu alirudi nyumbani, lakini mimi nikabaki. Wakati Mashahidi wenye kuzungumza Kiingereza walipofahamu mahitaji yangu ya kimwili, walianza kunisaidia.

Masika yaliyofuata, nilirejea kwa mgawo wangu huko Colorado City, na hatimaye kutaniko dogo la Kihispania likaanzishwa. Kisha nikahamia Sweetwater, Texas, ambako nilisaidia kuanzisha kutaniko jingine la Kihispania. Nikiwa Sweetwater, nilipokea barua iliyonialika kuhudhuria darasa la 15 la Shule ya Biblia ya Gileadi ya Watchtower kwa ajili ya mazoezi ya mishonari yaliyoanza Februari 22, 1950. Baada ya kuhitimu katika kiangazi cha mwaka huo kwenye mkusanyiko wa kimataifa huko Yankee Stadium huko New York City, nilibaki kwa muda wa miezi mitatu kwenye makao makuu ya ulimwengu ya Mashahidi wa Yehova huko Brooklyn. Huko nilipata mazoezi kwa ajili ya mgawo wangu kwenye ofisi ya tawi ya Mexico.

Kazi Nchini Mexico

Nilifika Mexico City Oktoba 20, 1950. Majuma mawili baadaye, niliwekwa kuwa mwangalizi wa ofisi ya tawi, mgawo ambao nilishughulikia kwa miaka minne na nusu. Nilinufaika sana na uzoefu niliokuwa nimepata katika utumishi wa painia, gerezani, Gileadi, na huko Brooklyn. Nilipofika Mexico, upesi niliona uhitaji wa kuimarisha hali ya kiroho ya ndugu na dada zetu wa Mexico. Kulikuwa na uhitaji hasa wa kuwasaidia washike viwango vya juu vya maadili vya Neno la Mungu.

Katika nchi za Amerika ya Kusini, kutia ndani Mexico, ilikuwa ni desturi kwa wenzi kuishi pamoja bila kufunga ndoa kisheria. Dini za Jumuiya ya Wakristo, hasa Kanisa Katoliki, zilikuwa zimeruhusu desturi hiyo isiyo ya Kimaandiko ienee. (Waebrania 13:4) Hivyo, baadhi yao wakawa washiriki wa makutaniko ya Mashahidi wa Yehova, hata ingawa hawakuwa wamefunga ndoa kisheria. Sasa mpango ulifanywa ili wenzi hao wapewe miezi sita ya kuhalalisha ndoa zao. La sivyo, hawangetambuliwa tena kuwa Mashahidi wa Yehova.

Kwa wengi, ilikuwa rahisi kuhalalisha ndoa zao. Walihitaji tu kuhalalisha uhusiano wao kwa kufunga ndoa. Hali za wengine zilikuwa ngumu. Kwa mfano, baadhi yao walikuwa wameoa na kuolewa mara mbili, na hata mara tatu, bila hata kutalikiana kisheria. Wakati ndoa za watu wa Yehova zilipopatana na mafundisho ya Neno la Mungu hatimaye, makutaniko yalipata baraka nyingi sana za kiroho.—1 Wakorintho 6:9-11.

Siku hizo kiwango cha elimu nchini Mexico kilikuwa chini kwa jumla. Hata kabla sijafika huko mwaka wa 1950, ofisi ya tawi ilikuwa imeanza kufanya mipango ili kuwepo na mafunzo ya kusoma na kuandika katika makutaniko. Sasa mafunzo hayo yalipangwa upya, na mipango ikafanywa ili kuyasajili kwa serikali. Tangu mwaka wa 1946, wakati rekodi zilipoanza kuwekwa, watu zaidi ya 143,000 nchini Mexico wamefunzwa kusoma na kuandika katika mafunzo ambayo yalisimamiwa na Mashahidi!

Kwa habari ya dini, sheria za Mexico zilikuwa na vizuizi vingi sana. Hata hivyo, katika miaka ya karibuni, kumekuwa na mabadiliko muhimu kuhusiana na sheria hizo. Katika mwaka wa 1992 sheria mpya ilipitishwa kuhusu shughuli za dini, hivyo Mashahidi wa Yehova wa Mexico wakasajiliwa kuwa shirika la kidini mwaka 1993.

Mabadiliko hayo, ambayo hapo awali singedhani yangewezekana, yameniletea shangwe  kubwa. Kwa miaka mingi, nilitembelea ofisi za serikali na mara nyingi nilitiliwa shaka. Hata hivyo, ni vema kuona jinsi mambo hayo yalivyoshughulikiwa kupitia Idara ya Sheria kwenye ofisi yetu ya tawi, hivi kwamba sasa hatusumbuliwi sana katika kazi ya kuhubiri.

Kutumikia Pamoja na Mwenzi Mishonari

Nilipofika Mexico, tayari kulikuwa na wahitimu wengi wa madarasa ya awali ya Gileadi nchini humo. Mmoja wao alikuwa Esther Vartanian, Shahidi kutoka Armenia ambaye alianza kupainia huko Vallejo, California, mwaka wa 1942. Tulioana Julai 30, 1955, na baadaye tukaendelea na mgawo wetu nchini Mexico. Esther aliendelea na kazi yake ya mishonari huko Mexico City, na tuliishi kwenye ofisi ya tawi, ambapo niliendelea kutumikia.

Mnamo mwaka wa 1947, Esther alikuwa amefika kwenye mgawo wake wa kwanza wa mishonari jijini Monterrey, Nuevo León, Mexico. Kulikuwa na kutaniko moja tu la Mashahidi 40 huko Monterrey, lakini kufikia wakati alipohamishwa kwenda Mexico City mwaka wa 1950, kulikuwa na makutaniko manne. Kwenye ofisi yetu ya tawi karibu na Mexico City, sasa kuna vijana wawili ambao ni jamaa wa familia zilizojifunza Biblia pamoja na Esther alipokuwa akitumikia huko Monterrey.

Huko nyuma mwaka wa 1950 eneo la kuhubiri la mishonari katika Mexico City lilitia ndani sehemu kubwa ya jiji hilo. Walisafiri kwenye eneo walilogawiwa kwa miguu au kwa mabasi makuukuu sana yaliyojazana watu. Nilipofika huko mwishoni mwa mwaka wa 1950, kulikuwa na makutaniko saba. Sasa yameongezeka kufikia makutaniko 1,600 hivi, yakiwa na wahubiri wa Ufalme zaidi ya 90,000! katika Mexico City na mwaka uliopita, watu zaidi ya 250,000 walihudhuria Ukumbusho wa kifo cha Kristo huko! Katika miaka ambayo imepita, mimi na Esther tumekuwa na pendeleo la kutumikia katika mengi ya makutaniko hayo.

 Wakati mimi na Esther tuanzishapo funzo la Biblia, sikuzote sisi hujaribu kuchochea upendezi wa baba ya familia hiyo ili familia nzima ishiriki. Hivyo, tumeona familia nyingi kubwa zikianza kumtumikia Yehova. Ninaamini kuwa sababu moja inayofanya ibada ya kweli ikue upesi hivyo nchini Mexico ni kwamba mara nyingi familia nzima-nzima huungana katika ibada ya kweli.

Yehova Amebariki Kazi

Tangu mwaka wa 1950 maendeleo ya kazi nchini Mexico yamekuwa yenye kutokeza, kuhusiana na ongezeko la watu na pia mabadiliko katika kupanga mambo kitengenezo. Inafurahisha sana kuwa tumechangia kwa kiasi kidogo ongezeko hilo, tukifanya kazi na watu hao wakarimu na wenye furaha.

Karl Klein, ambaye anatumikia akiwa mshiriki wa Baraza Linaloongoza la Mashahidi wa Yehova, na mke wake, Margaret, walitutembelea wakiwa likizoni miaka kadhaa iliyopita. Ndugu Klein alitaka kujua hali ya kazi katika eneo letu la Mexico, kwa hiyo yeye na Margaret wakaja katika Kutaniko la San Juan Tezontla, karibu na Mexico City, kutaniko ambalo tulikuwa tukihudhuria wakati huo. Jumba letu lilikuwa dogo, lenye upana upatao meta 4.5, na urefu upatao meta 5.5. Tulipofika, watu 70 hivi walikuwa wamekwisha fika na ilikuwa vigumu hata kupata nafasi ya kusimama. Wale wenye umri mkubwa zaidi walikuwa wamekaa kwenye viti, wachanga zaidi kwenye mabenchi, nao watoto wadogo kwenye matofali au sakafuni.

Ndugu Klein alivutiwa sana kwa sababu watoto wote walikuwa na Biblia mikononi, wakitazama maandiko ya Biblia pamoja na msemaji. Baada ya hotuba ya watu wote, Ndugu Klein alizungumzia Mathayo 13:19-23 na kusema kwamba nchini Mexico kuna ‘udongo mwingi ulio bora’ ambao Yesu alitaja. Sasa, watoto saba kati ya wale waliohudhuria siku hiyo wanafanya kazi kwenye mradi mkubwa wa kupanua majengo yetu ya ofisi ya tawi karibu na Mexico City. Mwingine anatumikia kwenye Betheli, na wengine kadhaa ni mapainia!

Nilipokuja Mexico City, ofisi yetu ya tawi ilikuwa na watu 11. Sasa tuna watu wapatao 1,350 wanaofanya kazi hapo na 250 hivi kati yao wanajenga ofisi mpya ya tawi. Kazi hiyo itakapoisha, labda mwaka wa 2002, tutaweza kuwapa makao watu 1,300 hivi katika majengo yetu yaliyopanuliwa. Hebu wazia kwamba katika mwaka wa 1950 tulikuwa na wahubiri wa Ufalme wapunguao 7,000 nchini kote, lakini sasa tuna wahubiri zaidi ya 500,000! Moyo wangu wafurika kwa shangwe kuona jinsi ambavyo Yehova amebariki jitihada za ndugu zetu wanyenyekevu wa Mexico, ambao hujitahidi sana kumsifu.

Kukabili Tatizo Kubwa

Ugonjwa umekuwa mojawapo ya matatizo makubwa zaidi ambayo yamenipata hivi karibuni. Kwa jumla, nimekuwa mtu mwenye afya nzuri. Lakini mnamo Novemba 1988, nilipatwa na ugonjwa wa kiharusi (stroke) ambao uliathiri sana uwezo wangu kimwili. Kwa msaada wa Yehova, na kupitia mazoezi na matibabu mengine nimepata nafuu kiasi fulani, lakini sehemu fulani za mwili wangu hazifanyi kazi vile ambavyo ningetaka. Ninaendelea kupata matibabu ili kuepuka maumivu makali ya kichwa na matokeo mengine ya ugonjwa huo ambayo bado yamebaki.

Ingawa siwezi kufanya mambo mengi kama ambavyo ningetaka, ninaridhika kujua kwamba nimeweza kuwasaidia wengi kujifunza juu ya makusudi ya Yehova, wakawa watumishi wake waliojiweka wakfu. Ninafurahia pia kuzungumza na ndugu na dada Wakristo wengi iwezekanavyo wanapotembelea ofisi yetu ya tawi; ninahisi kwamba tunatiana moyo.

Kujua kwamba Yehova anathamini utumishi wetu kwake na kwamba yale ambayo tumefanya si ya bure, kumenitia moyo sana. (1 Wakorintho 15:58) Licha ya udhaifu wangu na ugonjwa, nimethamini sana maneno ya Wakolosai 3:23, 24: “Lolote mnalofanya, lifanyeni kwa nafsi yote kama kwa Yehova, na si kwa wanadamu, kwa maana mwajua kwamba ni kutoka kwa Yehova nyinyi mtapokea thawabu ipasayo ya urithi.” Kulingana na shauri hilo, nimejifunza kumtumikia Yehova kwa moyo wote licha ya majaribu.

[Picha katika ukurasa wa 24]

Nilipokuwa painia mwaka wa 1942

[Picha katika ukurasa wa 24]

Mke wangu alianza mgawo wake wa mishonari nchini Mexico mwaka wa 1947

[Picha katika ukurasa wa 24]

Nikiwa na Esther leo

[Picha katika ukurasa wa 26]

Juu kushoto: Familia yetu ya Betheli ya Mexico mwaka wa 1952, nikiwa mbele

Juu: Watu zaidi ya 109,000 walikutana katika stediamu hii ya Mexico City kwa ajili ya mkusanyiko wa wilaya mwaka wa 1999

Chini kushoto: Majengo yetu mapya ya ofisi ya tawi yanayokaribia kumalizika