Felisa: Nilikomalia katika inchi ya Espanye katika familia masikini. Familia yangu ilikuwa katika dini ya Katoliki na tulipenda sana mambo ya dini. Kwa kweli, katika familia yetu watu 13 walikuwa mapadri ao walikuwa na madaraka katika kanisa. Binamu (cousin) moja ya mama yangu alikuwa padri na mwalimu kwenye masomo fulani ya Katoliki. Kisha yeye kufa, Papa Jean-Paul II alimutangaza kuwa mutakatifu. Baba yangu alikuwa anafanya kazi ya kufua vyuma (forgéron), na mama yangu alikuwa mulimaji wa mashamba. Tulikuwa watoto munane, na mimi ndiye nilikuwa wa kwanza.

Wakati nilikuwa na miaka 12, vita ya watu wenyewe kwa wenyewe ilianza katika inchi ya Espanye. Kisha vita hiyo, baba yangu alifungwa katika gereza kwa sababu guvernema haikupenda musimamo wake katika mambo ya politike. Ilikuwa vigumu kwa mama kupata chakula cha kutosha kwa ajili ya sisi wote. Kwa hiyo, alituma dada zangu wadogo watatu, Araceli, Lauri, na Ramoni, waende kuishi katika makao ya watawa wanawake (sœurs) katika muji wa Bilbao. Huko dada zangu hawangekosa chakula.

Araceli: Wakati huo, nilikuwa na miaka 14, Lauri 12, na Ramoni 10. Tulikumbuka sana watu wa familia yetu. Katika makao hayo, tulifanya kazi ya usafi. Kisha miaka mbili, watawa wanawake walitutuma katika makao makubwa ya muji wa Zaragoza yenye ilikuwa inatunza watu wenye kuzeeka. Tulipaswa kutumika sana ili kusafisha mafiga, na kazi hiyo ilituchokesha sana.

Felisa: Kisha dada zangu kutumwa katika makao ya muji wa Zaragoza, mama yangu na mujomba wangu mwenye alikuwa padri katika eneo letu, waliamua kunituma pia katika makao hayo. Hawakupenda niendelee kuonana na kijana moja mwanaume mwenye alikuwa ananipenda. Kwa sababu nilimupenda Mungu,  nilipenda sana kuishi kwa muda fulani katika makao hayo. Nilienda katika kanisa kila siku, nilipenda pia kuwa misionere wa dini ya Katoliki kama vile binamu yangu mwenye alikuwa katika Afrika.

Lakini wakati nilifika huko, nilijisikia kuwa singeweza kufanya mambo mengi yenye nilipenda kufanya. Nilikuwa ninapenda kumutumikia Mungu katika inchi ingine, lakini watawa wanawake hawakunichochea kufanya hivyo. Kwa hiyo, kisha mwaka moja nilirudia nyumbani na nilimushugulikia mujomba wangu mwenye alikuwa padri. Nilimufanyia kazi za nyumbani, na kila mangaribi tulisali pamoja sala ya Rosari (sala ya kurudia-rudia kwa kutumia chapelet). Nilifurahia pia kupanga maua katika kanisa na kupamba sanamu ya Maria na sanamu za “watakatifu.”

Araceli: Wakati nilikuwa katika makao ya watawa wanawake katika muji wa Zaragoza, nilifanya kiapo changu cha kwanza cha kuwa mutawa. Kisha watawa wanawake waliamua kunitenganisha na wadogo yangu. Kwa hiyo, walinituma katika makao ya watawa wanawake katika muji wa Madrid na walimutuma Lauri katika makao ya watawa wanawake katika muji wa Valencia. Lakini Ramoni alibakia katika makao ya muji wa Zaragoza. Katika muji wa Madrid, nilifanya kiapo changu cha pili cha kuwa mutawa. Watu wengi walikuja kuishi katika makao hayo, kati yao kulikuwa wanafunzi na watu wenye kuzeeka. Kwa hiyo, katika makao hayo kulikuwa kazi nyingi ya kufanya. Nilitumika katika hopitali ya makao hayo.

Nilingojea kwa hamu kuwa mutawa. Nilifikiri kwamba tungepitisha wakati mwingi ili kusoma na kujifunza Biblia. Lakini nilivunjika moyo. Hakuna mutu hata moja mwenye alikuwa anatumia Biblia ao kuongea na wengine juu ya Mungu na Yesu. Nilijifunza maneno fulani ya Kilatini, nilijifunza pia maisha ya “watakatifu” wa dini ya Katoliki, na niliabudu Maria. Lakini tulipitisha wakati mwingi ili kutumika sana.

Nilianza kuwa na wasiwasi na kuhuzunika sana. Nilifikiri kwamba nilipaswa kutumika ili kupata feza ya kusaidia watu wa familia yangu kuliko kutumika katika makao ya watawa ili kufanya watu wengine wakuwe matajiri. Kwa hiyo, nilizungumuza na mutawa mwanamuke mwenye alikuwa anasimamia makao hayo juu ya jambo hilo na kumuambia kwamba ninapenda kuondoka. Lakini alinifungia katika chumba kimoja. Alifikiri kwamba hilo lingenisadikisha nibakie.

Watawa wengine walinitosha katika chumba hicho, lakini wakati walitambua kwamba ningali ninapenda kuondoka, walinifungia tena katika chumba hicho. Kisha kufanya hivyo mara tatu, waliniambia kwamba ninaweza kuondoka ikiwa tu ninaandika maneno haya: “Ninaondoka kwa sababu ninapenda kutumikia Shetani kuliko kutumikia Mungu.” Nilihuzunika sana. Nilipenda kabisa kuondoka, lakini singeandika maneno hayo. Mwishowe, niliwaambia kwamba ninapenda kuzungumuza na padri mumoja, na nilimuambia mambo yote. Padri mukubwa ao askofu alimuruhusu anirudishe katika makao ya muji wa Zaragoza. Kisha miezi kidogo, niliruhusiwa kuondoka. Kisha muda kidogo,  Lauri na Ramoni pia walitoka katika makao ya watawa.

Felisa: Kisha muda fulani, niliolewa na kuenda kuishi katika Cantabria, jimbo moja la inchi ya Espanye. Niliendelea kuenda katika kanisa kwa ukawaida. Siku ya Yenga fulani katika kanisa, padri alilalamika hivi kwa hasira: “Muangalie kitabu hiki!” Alituonyesha kitabu Kweli Iongozayo Kwenye Uzima wa Milele. Kisha alisema hivi: “Ikiwa mutu fulani iko na kitabu hiki, akilete kwangu ao akitupe!”

Sikuwa na kitabu hicho, lakini nilipenda kukipata. Kisha siku kidogo, wanawake wawili walifika kwangu. Walikuwa Mashahidi wa Yehova, na walinipatia kitabu hicho. Nilikisoma chote usiku huo. Wakati wanawake hao walinitembelea tena, waliniuliza ikiwa ninapenda kujifunza Biblia, nikakubali.

Nilipenda sikuzote kumupendeza Mungu. Wakati huo nilijua kweli juu ya Yehova, na nilianza kumupenda sana. Nilipenda kuzungumuza na kila mutu juu ya Yehova. Nilibatizwa katika mwaka wa 1973. Kila mara wakati iliwezekana, nilijikaza kuzungumuza na watu wa familia yangu juu ya kweli. Lakini watu wa familia yangu, na zaidi sana dada yangu Araceli, alikazia kwamba mambo yenye niliamini ilikuwa ya uongo.

Araceli: Kwa sababu nilitendewa mubaya sana katika makao ya watawa, nilikasirika na sikufurahia tena dini yangu. Lakini niliendelea kuenda katika kanisa kila Siku ya Yenga, na kusali sala ya Rozari kila siku. Nilikuwa ningali ninapenda kuelewa Biblia; kwa hiyo, niliomba Mungu anisaidie. Wakati huo, Felisa alinielezea mambo yenye alikuwa amejifunza. Kwa sababu alifurahia sana mambo yenye aliamini, nilifikiri kwamba alipoteza akili. Sikukubali kabisa mambo yenye alikuwa ananiambia.

Kisha, nilirudia katika muji wa Madrid ili kutumika, na mwishowe nikaolewa. Kisha miaka mingi, nilikuwa nimetambua kwamba watu wenye walikuwa wanaenda katika kanisa kwa ukawaida hawakuishi kabisa kulingana na mafundisho ya Yesu. Kwa hiyo, niliacha kuenda katika kanisa. Sikuamini tena “watakatifu” ao moto wa mateso, na sikufikiri tena kwamba padri anaweza kusamehe zambi. Nilitupa sanamu zote za dini zenye nilikuwa nazo. Sikujua kwamba nilikuwa ninafanya jambo la muzuri. Nilivunjika moyo, lakini niliendelea kumuomba Mungu hivi: “Ninapenda kukujua. Unisaidie!” Ninakumbuka kwamba Mashahidi wa Yehova, waligonga kwenye mulango wangu mara nyingi,  lakini sikuwafungulia hata siku moja. Sikutumainia tena dini yoyote.

Dada yangu Lauri alikuwa anaishi katika inchi ya Ufaransa, na Ramoni alikuwa anaishi katika inchi ya Espanye. Katika mwaka wa 1980 hivi, walianza kujifunza Biblia pamoja na Mashahidi wa Yehova. Nilikuwa hakika kwamba, kama vile Felisa, hawakutambua kwamba mambo yenye walikuwa wamejifunza ilikuwa ya uongo kabisa. Kisha, nilikutana na Angelines, moja kati ya majirani wangu, na tukakuwa marafiki wa sana. Naye pia alikuwa Shahidi wa Yehova. Angelines na bwana yake waliniuliza mara nyingi ikiwa ninapenda kujifunza Biblia pamoja nao. Walitambua kwamba hata kama nilisema kwamba sihangaikie mambo ya dini, nilipenda kabisa kujua mafundisho ya Biblia. Mwishowe, niliwaambia hivi: “Sawa. Nitakubali kujifunza pamoja na nyinyi ikiwa tu mutakubali nitumie Biblia yangu!” Nilikuwa na tafsiri ya Biblia ya Nácar-Colunga.

Felisa: Wakati nilibatizwa katika mwaka wa 1973, kulikuwa Mashahidi wa Yehova 70 hivi katika Santander, muji mukubwa wa jimbo la Cantabria. Tulipaswa kusafiri mbali ili kuhubiria watu wote katika mamia ya vijiji vya jimbo hilo. Kwa hiyo, tulitumia bisi ili kufika huko na mwishowe tulitumia motokari kutoka kijiji kimoja mupaka kingine.

Kisha miaka mingi, nilijifunza Biblia na watu wengi, na 11 kati yao walibatizwa. Wengi kati ya watu wenye nilijifunza nao walikuwa katika dini ya Katoliki. Nilipaswa kuwavumilia. Kama mimi, wao pia walikuwa na lazima ya wakati ili watambue kwamba mambo yenye walikuwa wanaamini yalikuwa ya uongo. Nilijua kwamba Biblia na roho takatifu ya Yehova ndiyo vinaweza kusaidia mutu abadilishe mawazo yake na aelewe kweli. (Waebrania 4:12) Bwana yangu, Bienvenido, alikuwa polisi; alibatizwa katika mwaka wa 1979, na mama yangu alianza kujifunza Biblia muda mufupi mbele akufe.

Araceli: Wakati nilianza kujifunza Biblia pamoja na Mashahidi wa Yehova, nilifikiri kwamba siwezi kuwatumainia. Lakini, wakati tuliendelea kujifunza, sikuwa tena na mawazo hayo. Mashahidi wa Yehova wanafundisha watu Biblia na pia wanatumikisha mambo yenye wanafundisha. Nilianza kuwa na imani yenye nguvu katika Yehova na katika Biblia, na nilikuwa na furaha zaidi. Majirani wangu fulani waliona kwamba nimebadilika na wakaniambia hivi: “Araceli, usiache kujifunza na Mashahidi wa Yehova!”

Ninakumbuka wakati nilisali hivi: “Aksanti Yehova, kwa sababu haukuniacha na kwa sababu umenitolea nafasi nyingi sana za kupata jambo lenye nilikuwa ninatafuta, ni kusema, ujuzi wa kweli juu ya Biblia.” Nilimuomba pia dada yangu Felisa musamaha kwa sababu nilimuambiaka maneno yenye kuvunja moyo. Kuanzia wakati huo, hatukubishana tena, lakini tulifurahia kuzungumuzia habari za Biblia. Nilibatizwa katika mwaka wa 1989, wakati nilikuwa na miaka 61.

Felisa: Sasa niko na miaka 91. Bwana yangu amekufa, na sina tena uwezo wa kufanya mengi zaidi kama zamani. Lakini ninasoma Biblia kila siku, na ninahubiri na kwenda kwenye mikutano kulingana na uwezo wangu.

Araceli: Ninafurahia kuzungumuza juu ya Yehova pamoja na mapadri na watawa wanawake wote wenye ninakutana nao, pengine ni kwa sababu nilikuwa pia mutawa. Nimekuwa na mazungumuzo yenye kupendeza na wamoja kati yao, na wengi wamechukua vitabu na magazeti. Ninakumbuka zaidi sana padri moja. Kisha kuzungumuza naye mara fulani, alikubali mambo yenye nilikuwa ninamuambia. Kisha akaniambia hivi: “Nimekwisha kuzeeka hakuna kwenye ninaweza kuenda. Watu wa dini yangu na familia yangu watasema nini?” Nilimujibia hivi: “Na Mungu naye atasema nini?” Alitambua kwamba nilisema kweli, na niliona namna alihuzunika. Lakini ilionekana kuwa aliogopa kubadilisha dini yake.

Siwezi kusahau wakati bwana yangu aliniambia kwamba anapenda tuende pamoja kwenye mikutano. Alikuwa na miaka zaidi ya 80 wakati alifika kwenye mikutano kwa mara ya kwanza, na kuanzia wakati huo hakukosa hata mukutano moja. Alijifunza Biblia na alianza kuhubiri. Ninakumbuka mambo mengi mazuri yenye tulipata wakati tulihubiri pamoja. Alikufa miezi mbili mbele abatizwe.

Felisa: Wakati nilianza kumutumikia Yehova, dada zangu wadogo watatu walinipinga. Lakini, mwishowe, wao pia walikubali kweli. Kwa kweli, hilo ndilo jambo nzuri zaidi lenye limekwisha kunifikia. Kisha hapo, tulianza kupitisha wakati pamoja kwa kuzungumuza juu ya Yehova, Mungu wetu mupendwa, na juu ya Neno lake! Mwishowe, sisi wote tulianza kumutumikia Yehova. *