Wakati vita ya pili iliisha mu mwaka wa 1945, muji wa Alemanye uliharibika sana. Miji fulani iliharibiwa, masomo zilifungwa, hopitale hazikutumika, na kulikuwa ma bombe yenye iliwekwa fasi yote. Tena, hakukuwa chakula ya mingi kwa kila mutu, na ile ilifanya chakula ikuwe bei sana. Kwa watu wenye waliuzisha chakula bila ruhusa iliomba makuta mingi sana juu ya kuuza chakula. Kwa mufano, iliomba mufanyakazi atumike juma sita juu apate mushahara ya kuuza 500 gramme ya blue band!

Kati ya wale wenye walipatwa na ile magumu, kulikuwa Mashahidi wa Yehova zaidi ya elfu mbili, wenye walipitisha miaka mingi mu gereza na wengine walipelekwa mu kambi za mateso juu ya imani yao. Mu 1945, waliachwa huru bila kitu, lakini walibakia tu na mavazi yenye walikuwa navala mu gereza. Mashahidi wengine walipoteza nyumba zao na vitu vyao. Wamoja kati yao waliteseka sana juu ya njala mupaka wakafikia hata kuzimia wakati walikuwa ku mikutano.

Mashahidi wa Yehova wa sehemu mbalimbali mu dunia walisaidia haraka kutoa chakula na mavazi. Ndugu wa makao makubwa mu Amerika waliomba Biro ya Tawi ya Bern, Uswisi, wasaidie ndugu wa Alemanye. Nathan H. Knorr musimamizi wa makao makubwa, alitembelea Ulaya ili kuongoza kazi ya kutoa misaada na kuhakikisha kama ile misaada inafika kwa uharaka.

Mashahidi wa Uswisi walionyesha ukarimu kwa kutoa chakula, mavazi, na makuta. Vile vitu, vilitumwa kwanza Bern, na ni kule walichagula nguo zenye zilikuwa mu hali ya muzuri na kuvifunga mbele vitumwe Alemanye. Mashahidi wa inchi zingine, sawa vile Swede, Kanada, na Amerika, nao pia walisaidia mu kazi ya kutoa misaada yenye ilisaidia watu wa Yehova hapana tu wa mu Alemanye lakini pia wa mu inchi zingine za Ulaya na Asia kwenye kulikuwa vita sana.

Mu miezi kidogo hivi, tawi ya Uswisi ilituma café, maziwa, sukari, mutama, matunda, mboga za majani, nyama na samaki zenye kuwekwa ku baridi. Makuta pia ilitolewa.

Tena, Mashahidi wa Yehova wa Uswisi walituma tone 5 ya mavazi, kutia ndani koti za baridi, nguo za wanamuke, na koti za wanaume. Gazeti Munara wa Mulinzi wa tarehe 15 Mwezi 1, 1946, ilisemaka hivi: “Ndugu walitoa vitu vya muzuri sana, walifanya yao yote ili kusaidia ndugu zao wa mu Alemanye.”

Mashahidi wa Uswisi walitoa pia karibu viatu 1 000, vyenye vilichunguzwa ili kuona kama vilikuwa mu hali ya muzuri mbele vitumwe. Ndugu na dada wenye kuwa Wiesbaden mu Alemanye, wenye walifungula vile vitu, walishangaa sana kuona hali ya muzuri na aina mbalimbali ya vile vitu. Shahidi moja aliandika hivi: “Kusema kweli, mu Alemanye hakuna fasi yenye unaweza kupata mavazi na viatu vya muzuri sana sawa ile yenye walitutumiaka.”

Kazi ya kutuma misaada iliendelea mupaka Mwezi wa 8, 1948. Kwa ujumla, Mashahidi wa Yehova wa Uswisi walitumia ndugu zao wa mu Alemanye vyombo vya kuwekea chakula 444 yenye ilikuwa na kilo 25. Sawa vile tulisema, Mashahidi wa Yehova wa Uswisi haiko wao tu njo wenye walifanya ile kazi ya kutoa misaada. Lakini ni wao njo walikuwa watu kidogo kati ya kikundi ya watu wenye walifanya ile kazi. Ile wakati Mashahidi wa Uswisi walikuwa tu 1 600!

Yesu Kristo alisema hivi: “Kwa jambo hili wote watajua kama ninyi ni wanafunzi wangu​—kama muko na upendo kati yenu.” (Yohana 13:34, 35) Upendo haukuchochea tu watumishi wa Yehova kutoa yenye waliweza lakini walitoa yao yote. (2 Wakorinto 8:1-4) Barua moja ya Zurich ilisema kama: “Ndugu wenye walipenda kusaidia lakini wenye hawakukuwa na chakula mingi kwao, walitoa makuta.”

Watu wa Yehova wa mu Alemanye hawakuendelea tena kuteseka na mambo yenye ile vita ilileta. Jambo yenye iliwasaidia ni mupango muzuri na ukarimu ya waabudu wenzao wenye waliwaonyesha upendo wa kweli.