நாம் செய்ய வேண்டிய காரியங்களைக் கடவுளோ விதியோ முன்தீர்மானிப்பதற்குப் பதிலாக, சுயமாய்த் தீர்மானிக்கிற சுதந்திரத்தைக் கொடுத்து கடவுள் நம்மைக் கௌரவிக்கிறார். பைபிள் என்ன கற்பிக்கிறது என்று கவனியுங்கள்:

•   கடவுள் தன்னுடைய சாயலில் மனிதர்களைப் படைத்திருக்கிறார். (ஆதியாகமம் 1:26) இயல்புணர்ச்சியால் செயல்படுகிற மிருகங்களைப் போல அல்லாமல், நாம் நம்முடைய படைப்பாளரைப் போல அன்பு, நீதி போன்ற குணங்களைக் காட்டுகிற திறனுடன் படைக்கப்பட்டிருக்கிறோம். நம்முடைய படைப்பாளரைப் போலவே சுயமாகத் தீர்மானிக்கிற சுதந்திரத்தைப் பெற்றிருக்கிறோம்.

•   பெருமளவு, நாமே நம்முடைய எதிர்காலத்தைத் தீர்மானித்துக்கொள்ளலாம். ‘கடவுளுடைய பேச்சைக் கேட்டு நடப்பதன் மூலம் [அதாவது, அவருடைய கட்டளைகளுக்குக் கீழ்ப்படிவதன் மூலம்] வாழ்வைத் தேர்ந்தெடுக்கும்படி’ பைபிள் நம்மை உற்சாகப்படுத்துகிறது. (உபாகமம் 30:19, 20) சுயமாகத் தீர்மானக்கிற சுதந்திரம் நமக்கு இல்லையென்றால், அந்த வசனத்தில் கொடுக்கப்பட்டுள்ள வாய்ப்பு அர்த்தமற்றதாக இருக்கும், ஏன் இரக்கமற்றதாகக்கூட இருக்கும். கடவுள் தன் இஷ்டப்படி நம்மை ஆட்டி வைப்பதற்குப் பதிலாக, நம்மிடம் ரொம்ப அன்பாக இப்படிச் சொல்கிறார்: ‘நீங்கள் என்னுடைய கட்டளைகளைக் கேட்டு நடந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும்! அப்போது, உங்கள் சமாதானம் ஆற்றைப் போல இருக்கும்.’—ஏசாயா 48:18.

•   வெற்றியோ தோல்வியோ அது விதியின் கையில் இல்லை. ஏதோவொரு முயற்சியில் வெற்றி கிடைக்க வேண்டுமானால், நாம்தான் கடினமாக உழைக்க வேண்டும். “உன் கைகளால் எதைச் செய்தாலும் அதை முழு பலத்தோடு செய்” என்கிறது பைபிள். (பிரசங்கி 9:10) “கடினமாக உழைக்கிறவனுடைய திட்டங்கள் நிச்சயம் வெற்றி பெறும்” என்றுகூட அது சொல்கிறது.—நீதிமொழிகள் 21:5.

 சுயமாகத் தீர்மானிக்கிற சுதந்திரம் கடவுளிடமிருந்து கிடைத்த விலைமதிப்புள்ள ஒரு பரிசு; அது இருப்பதால்தான், கடவுள்மேல் நம்மால் “முழு இதயத்தோடு—நாமாகவே இஷ்டப்பட்டு—அன்பு காட்ட முடிகிறது.—மத்தேயு 22:37.

 கடவுள் சர்வவல்லமையுள்ளவர் என்றும், அவருடைய வல்லமை ஈடிணையற்றது என்றும் பைபிள் கற்பிக்கிறது. (யோபு 37:23; ஏசாயா 40:26) ஆனாலும் அவர் தன்னுடைய வல்லமையைப் பயன்படுத்தி எல்லா காரியங்களையும் கட்டுப்படுத்துவதில்லை. உதாரணத்திற்கு, தன்னுடைய மக்களின் எதிரி தேசமாக இருந்த பூர்வ பாபிலோனை அழிப்பது சம்பந்தமாகச் சொல்லும்போது, கடவுள் ‘தன்னையே அடக்கிக்கொண்டு இருந்ததாக’ பைபிள் சொல்கிறது. (ஏசாயா 42:14) சுயமாகத் தீர்மானிக்கிற சுதந்திரத்தைப் பயன்படுத்தி மற்றவர்களுக்குக் கெடுதல் செய்கிறவர்களின் விஷயத்திலும் இப்போதைக்கு அவர் அதேபோல தன்னையே அடக்கிக்கொண்டு இருக்கத் தீர்மானித்திருக்கிறார். ஆனால், என்றென்றைக்கும் அப்படியே இருந்துவிட மாட்டார்.—சங்கீதம் 37:10, 11.