Колеб замини ба мерос гирифтаашро ҳимоя карда душманони пурзӯрро аз он ҷо пеш кард (Юш 15:14; it «Ҳебрӯн»)

На ҳама исроилиён мероси худро аз таъсири одамоне, ки худоёни дурӯғро ибодат мекарданд, ҳимоя намуданд (Юш 16:10; it «Меҳнати маҷбурӣ»)

Яҳува ба исроилиёне, ки мероси худро ҳимоя мекарданд, кумак мерасонд (5Мс 20:1–4; Юш 17:17, 18; it «Канъон»)

Яҳува ба тамоми хизматгоронаш мероси пурбаҳо, яъне ҳаёти ҷовидонаро ваъда медиҳад. Барои аз даст надодани ин мерос мо бояд имони худро мустаҳкам карда бо васвасаҳои ин ҷаҳон мубориза барем. Дар ин кор ба мо омӯзиши шахсии Китоби Муқаддас, иштирок дар вохӯриҳо, хизмат ва дуо ёрӣ мерасонанд.

АЗ ХУД ПУРСЕД: «Оё ман мероси худро ҳимоя карда истодаам?»