Забур 105:1-45
105 Яҳуваро сипос гуфта,+ номашро бихонед,Корҳои ӯро дар байни халқҳо маълум созед.+
2 Бисароед, дар васфаш бисароед*.
Дар бораи ҳама корҳои аҷоибаш андеша кунед*.+
3 Номи покашро бо фахр ба забон гиред,+Бигзор дили ҷӯяндагони Яҳува шод гардад.+
4 Яҳува ва қуввати ӯро биҷӯед,+Дидори ӯро ҷӯё бошед.
5 Корҳои аҷоиби ӯро дар ёд доред,Муъҷиза ва ҳукмҳои ӯро дар хотир доред,+
6 Эй насли бандааш Иброҳим,+Ва, эй фарзандони Яъқуб, эй интихобшудагони ӯ.+
7 Ӯ Яҳува, Худои мост.+
Ҳукмҳои ӯ дар саросари замин аст.+
8 Аҳдашро то абад дар ёд дорад,+Ваъдаашро то ҳазорон насл,+
9 Аҳдеро, ки бо Иброҳим бастааст+Ва қасамеро, ки ба Исҳоқ хӯрдааст.+
10 Ӯ ин қасамро ба Яъқуб бо ҳукме тасдиқ кардВа бо Исроил аҳди бардавом баст.
11 Худо ба вай гуфт: «Замини Канъонро ба ту медиҳам,+Он меросу насибаи ту мегардад».+
12 Инро вақте гуфта буд, ки онҳо камшумор буданд,+Вақте хеле камшумор ва ғариб буданд.+
13 Онҳо овора шуда байни халқҳо мегаштанд,Аз як мамлакат ба мамлакати дигаре мерафтанд.+
14 Ӯ намемонд, ки касе ба онҳо ситам кунад,+Ва ба хотири онҳо подшоҳонро сарзаниш мекард+
15 Ва мегуфт: «Ба масеҳони* ман даст нарасонедВа ба пайғамбаронам бадӣ накунед».+
16 Ӯ ба замин гушнагӣ фиристод,+Ва захираи нони* онҳоро нест кард.
17 Худо пешопеши онҳо мардеро фиристод,Ӯ Юсуфро фиристод, ки ӯро ба ғуломӣ фурӯхтанд.+
18 Пойҳояш аз завлонаҳо азоб кашид+Ва бар гарданаш* занҷири оҳанин заданд,
19 То вақте гуфтаи Худо иҷро шуд.+
Сухани Яҳува ӯро гудохта, тоза кард.
20 Подшоҳ кас фиристод, ки ӯро озод кунанд,+Ҳокими халқҳо ӯро раҳо намуд.
21 Ӯ вайро бар хонадонаш хӯҷаинВа бар тамоми мулкаш роҳбар таъйин кард,+
22 То бо хости дилаш бар мирони подшоҳ сардорӣ кунадВа пирони ӯро хирад омӯзад.+
23 Сипас Исроил ба Миср омад+Ва Яъқуб дар замини Ҳом мусофир гашт.
24 Худо халқашро сершумор кард,+Ӯ онҳоро аз душманонашон пурзӯртар гардонд.+
25 Худо гузошт, ки дар дили душманон бадбинӣ нисбати халқаш ҷо шавадВа онҳо бар зидди бандагонаш қасди бад андешанд.+
26 Ӯ бандаи худ Мӯсо+Ва интихобшудаи худ Ҳорунро+ фиристод.
27 Ҳоруну Мӯсо дар миёни онҳо аломатҳои Худоро ба амал овардандВа дар замини Ҳом муъҷизаҳои ӯро нишон доданд.+
28 Ӯ зулмотро фиристод ва торикӣ заминро фаро гирифт,+Онҳо* бар зидди суханаш набаромаданд.
29 Ӯ обҳои онҳоро ба хун табдил додВа моҳиёнашонро кушт.+
30 Заминашонро қурбоққа зер кард,+Ҳатто ҳуҷраҳои подшоҳро.
31 Ӯ хармагасҳоро бар онҳо фиристодВа хомӯшакҳоро бар ҳама заминҳояшон.+
32 Ӯ борони онҳоро ба жола табдил додВа бар замини онҳо барқ фиристод.+
33 Токҳо ва анҷирҳои онҳоро зарба задВа дарахтони заминашонро шикаст.
34 Ӯ фармуд, ки малахҳо пайдо шаванд,Малахҳои ҷавон, ки сону шумор надоранд.+
35 Онҳо ҳамаи набототи сарзаминро хӯрдандВа ҳосили заминашонро фурӯ бурданд.
36 Сипас ӯ ҳар нахустзодаи замини онҳоро,Саршавии насл ва навбари қувваташонро, зарба зад.+
37 Халқашро бо нуқраву тилло берун овард,+Аз миёни қабилаҳои ӯ касе пешпо нахӯрд.
38 Мисриён аз рафтани онҳо шод шуданд,Зеро тарси исроилиён онҳоро фаро гирифта буд.+
39 Ӯ чодари абрро бар онҳо паҳн кард*+Ва оташ фиристод, то шабона равшанӣ диҳад.+
40 Онҳо талаб карданд ва ӯ бедонаҳоро овард,+Ӯ бо нони осмон онҳоро сер мекард.+
41 Ӯ кӯҳпораро шикоф кард ва аз он об баромад,+Он мисли дарё аз биёбон ҷорӣ шуд.+
42 Ӯ ваъдаи муқаддасеро, ки ба бандааш Иброҳим дода буд, дар хотир дошт.+
43 Ӯ халқашро бо тантана берун овард+Ва интихобшудагонашро бо нидои шодӣ.
44 Ӯ заминҳои халқҳоро ба онҳо дод,+Ҳосили заҳмати дигаронро соҳиб шуданд,+
45 То онҳо ҳукмҳояшро ба ҷо оранд+Ва қонунҳояшро риоя кунанд.
Ёҳро* ситоиш кунед!
Поварақҳо
^ Ё, эҳтимол, «ҳикоят кунед».
^ Ё «бинавозед».
^ Ё «тадҳиншудагони».
^ Дар матни асл «асои нони». Эҳтимол, асоҳое дар назар дошта шудаанд, ки ба онҳо нонҳоро овехта, захира мекарданд.
^ Дар матни асл «ҷонаш».
^ Эҳтимол, Мӯсову Ҳорун дар назар аст.
^ Ё «Ӯ абрро барои ҳимоя бар онҳо паҳн кард».
^ Ёҳ — шакли кӯтоҳи номи Яҳува.
