Забур 108:1-13
Таронаи Довуд.
108 Дилам қавӣ аст, эй Худо.
Бо тамоми вуҷудам дар васфи ту суруд хонда, хоҳам навохт.+
2 Эй созам, ва, эй чангам, бедор шавед.+
Ман субҳро бедор хоҳам кард.
3 Туро дар миёни халқҳо ситоиш хоҳам кард, эй Яҳува,Ва дар байни миллатҳо дар васфи ту хоҳам сароид*,
4 Зеро меҳри пойдорат бузург аст, то ба осмон мерасад+Ва вафоят то ба фалак.
5 Худоё, шукӯҳат аз осмон баландВа ҷалолат бар тамоми замин бодо!+
6 Барои он ки дӯстдоронат халосӣ ёбанд,Моро бо дасти ростат наҷот деҳ ва ба додам бирас.+
7 Худо дар покияш* гуфтааст:
«Шод хоҳам шуд, Шакемро+ тақсим карда, ба мерос хоҳам додВа водии Суккӯтро+ чен хоҳам намуд.
8 Ҷилъод+ аз они ман аст, чуноне киМенашше аз они ман аст,Эфроим барои сарам хӯд* аст,+Яҳудо асои ҳокимияти ман асту+
9 Мӯоб лагани шустушӯям,+Бар Адӯм кафши худро хоҳам партофт,+Бар замини Фалиштӣ тантанавор бонг хоҳам зад».+
10 Кӣ маро ба шаҳри муҳосирашуда* мебарад?
Кӣ маро то ба Адӯм роҳнамоӣ мекунад?+
11 Худоё, магар ту набудӣ, ки моро рад кардӣ?
Эй Худоямон, ту дигар бо лашкари мо ба ҷанг намебароӣ.+
12 Дар вақти мусибат ба мо мадад кун,+Зеро аз одамизод умеди наҷот нест.+
13 Худо ба мо қувват хоҳад бахшид+Ва ӯ душманонамонро поймол хоҳад кард.+
Поварақҳо
^ Ё «хоҳам навохт».
^ Ё, эҳтимол, «макони покаш».
^ Ё «кулоҳи ҷангӣ».
^ Ё, эҳтимол, «ҳисордор».
