4 Подшоҳон 13:1-25

  • Еҳуоҳози шоҳи Исроил (1–9)

  • Еҳуоши шоҳи Исроил (10–13)

  • Элишоъ ғайрати Еҳуошро месанҷад (14–19)

  • Марги Элишоъ; устухонҳои ӯ мурдаро зинда мекунанд (20, 21)

  • Пешгӯйии охирони Элишоъ иҷро мешавад (22–25)

13  Дар соли 23-юми Еҳуоши+ писари Аҳазёи+ шоҳи Яҳудо Еҳуоҳози писари Еҳу+ дар Сомария бар Исроил подшоҳ шуд ва 17 сол ҳукмронӣ кард.  Ӯ он чиро, ки дар назари Яҳува бад буд, ба амал меовард ва аз пайи гуноҳе, ки Исроил бо айби Ёробъоми писари Набот мекард,+ рафта, аз он дур намешуд.  Аз ин рӯ хашми Яҳува+ бар Исроил аланга зад+ ва ӯ онҳоро ба дасти Ҳазоили+ подшоҳи Арам* ва Бин-Ҳадади+ писари Ҳазоил супурд ва тамоми рӯзҳои умрашон чунин буд.  Бо гузашти вақт Еҳуоҳоз аз Яҳува зориву илтиҷо кард ва Яҳува ӯро шунид, зеро дид, ки подшоҳи Арам Исроилро ба танг овардааст.+  Яҳува барои аз дасти Арам наҷот додани Исроил халосгареро дод+ ва исроилиён чун пештара дар хонаҳои худ* зистанд.  (Вале онҳо аз гуноҳе, ки Исроил бо айби хонадони Ёробъом мекард, дур нашуданд.+ Онҳо боз ҳамон гуноҳро мекарданд ва Ашера*+ ҳанӯз дар Сомария меистод.)  Аз сипоҳи Еҳуоҳоз фақат 50 савора, 10 ароба ва 10 000 сарбози пиёда монд, чунки подшоҳи Арам онро мисли чанги хирмангоҳ поймол намуда+ торумор карда буд.+  Воқеаҳои дигари ҳаёти Еҳуоҳоз, дар бораи тамоми корҳои ӯ ва қудрати ӯ, дар таърихномаи шоҳони Исроил навишта шудааст.  Еҳуоҳоз ором гирифта бо бобоёни худ хобид ва ӯро дар Сомария гӯронданд.+ Ба ҷойи ӯ писараш Еҳуош подшоҳ шуд. 10  Дар соли 37-уми Еҳуоши шоҳи Яҳудо Еҳуоши+ писари Еҳуоҳоз дар Сомария бар Исроил подшоҳ шуд ва 16 сол ҳукмронӣ кард. 11  Ӯ он чиро, ки дар назари Яҳува бад буд, ба амал меовард ва аз тамоми гуноҳҳое, ки Исроил бо айби Ёробъоми писари Набот мекард, дур нашуд,+ балки кардани онҳоро давом дод. 12  Воқеаҳои дигари ҳаёти Еҳуош, дар бораи тамоми корҳои ӯ, қудрати ӯ ва бо Амасёи подшоҳи Яҳудо ҷангидани ӯ,+ дар таърихномаи шоҳони Исроил навишта шудааст. 13  Еҳуош ором гирифта бо бобоёни худ хобид ва бар тахти ӯ Ёробъом*+ нишаст. Еҳуош бо шоҳони Исроил дар Сомария гӯронда шуд.+ 14  Вақте Элишоъ+ ба бемории марговаре гирифтор буд, Еҳуоши подшоҳи Исроил ба наздаш омад ва ӯро оғӯш гирифта, гиристу гуфт: «Эй падарам, эй падарам! Аробаи Исроил ва саворонаш!»+ 15  Элишоъ ба вай гуфт: «Камон ва тирҳоро бигир». Ӯ камону тирҳоро гирифт. 16  Сипас ӯ ба шоҳи Исроил гуфт: «Дастатро ба камон гузор». Пас аз он ки ӯ чунин кард, Элишоъ дастонашро бар дастони подшоҳ гузошт. 17  Баъд ӯ гуфт: «Тирезаеро, ки рӯ ба шарқ аст, кушо». Ӯ кушод. Элишоъ гуфт: «Тир зан!» Ӯ тир зад. Он гоҳ ӯ гуфт: «Тири наҷот* аз ҷониби Яҳува, тири наҷот аз дасти* Арам! Ту Арамро дар Афиқ+ то охир шикаст медиҳӣ». 18  Сипас вай гуфт: «Тирҳоро бигир», ва ӯ тирҳоро гирифт. Ӯ ба подшоҳи Исроил гуфт: «Тирҳоро ба замин бизан». Ӯ се бор зада, бозистод. 19  Марди Худо аз ин ба қаҳр омада гуфт: «Ту бояд панҷ ё шаш бор мезадӣ! Он гоҳ Арамро то охир шикаст медодӣ, лекин ҳоло фақат се бор шикаст медиҳӣ».+ 20  Баъд аз ин Элишоъ мурд ва гӯронда шуд. Дар он айём, дар сари сол*, дастаҳои мӯобиён+ ба кишвар тохтутоз мекарданд. 21  Боре мардум касеро мегӯронд ки, яке аз он дастаҳоро дид ва дарҳол мурдаро ба қабри Элишоъ партофта, гурехт. Вақте ки мурда ба устухонҳои Элишоъ расид, зинда гашта,+ ба по истод. 22  Ҳазоили+ подшоҳи Арам тамоми рӯзҳои Еҳуоҳоз Исроилро ба танг меовард.+ 23  Вале Яҳува ба онҳо лутф намуд ва дилаш ба онҳо сӯхт+ ва ӯ ба хотири аҳде, ки бо Иброҳим,+ Исҳоқ+ ва Яъқуб+ баста буд, ғами онҳоро хӯрд. Ӯ нахост, ки онҳоро нест кунад, ва аз ҳузури худ то имрӯз дур накардааст. 24  Вақте Ҳазоили шоҳи Арам мурд, писараш Бин-Ҳадад ба ҷояш подшоҳ шуд. 25  Еҳуоши писари Еҳуоҳоз шаҳрҳоеро, ки Ҳазоил бо Еҳуоҳози падари Еҳуош ҷангида, забт карда буд, аз дасти Бин-Ҳадади писари Ҳазоил гирифт. Еҳуош ӯро се бор шикаст дод+ ва шаҳрҳои Исроилро бозгардонд.

Поварақҳо

Ё «Сурия».
Яъне осоишта, бехавфу хатар.
Ашера — ниг. ба луғат.
Яъне Ёробъоми II.
Ё «ғалаба».
Ё «ғалаба бар».
Аз афташ, баҳорон.