Дил
Чӣ тавр Китоби Муқаддас нишон медиҳад, ки дили маҷозиямон одами ботинии моро, яъне фикрҳо, ниятҳо, хислатҳо ва ҳиссиётамонро, дар бар мегирад?
Зб 49:3; Пнм 16:9; Лқ 5:22; Крн 2:26
Ҳамчунин нигаред ба 5Мс 15:7; Зб 19:8
-
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
-
Лқ 9:46–48. Вақте Исо дар дили расулонаш шуҳратпарастиро дид, онҳоро ислоҳ кард.
-
Чаро муҳим аст, ки дили худро ҳимоя кунем?
-
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
-
1Мс 6:5–7. Фикру андешаҳои бади дили одамон онҳоро ба бадкорӣ тела дод, барои ҳамин Яҳува бар сари одамизод Тӯфон овард.
-
3Пш 11:1–10. Шоҳ Сулаймон дилашро ҳимоя накард. Ӯ занони бегонаи бисёре гирифт ва онҳо дили шоҳро нопок гардонда, аз Яҳува дур карданд.
-
Марқ. 7:18–23. Исо фаҳмонд, ки он чӣ аз дили одам мебарояд, ӯро дар назари Яҳува нопок гардонда метавонад.
-
Чӣ тавр дили худро ҳимоя кунем?
Зб 19:14; Пнм 3:3–6; Лқ 21:34; Фп 4:8
Ҳамчунин нигаред ба Эз 7:8–10; Зб 119:11
-
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
-
Эф 6:14–18; 1Тс 5:8. Павлуси расул фаҳмонд, ки, чи тавре ҷавшан дили аслии моро муҳофизат менамояд, ҳамон тавр ростӣ, имон ва муҳаббат дили маҷозиямонро ҳимоя мекунад.
-
Чӣ тавр фаҳмем, ки дили маҷозиямон бемор гаштааст?
Ҳамчунин нигаред ба Пнм 6:12–14
-
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
-
2Вқ 25:1, 2, 17–27. Шоҳ Амасё он чиро, ки дар назари Яҳува дуруст буд, ба амал меовард, вале на бо дили пурра. Бо гузашти вақт ӯ мағруру саркаш шуд ва оқибат бисёр азоб кашид.
-
Мт 7:17–20. Исо гуфт, ки, чи тавре дарахти бад меваи бад меорад, ҳамон тавр дили бад корҳои бадро ба бор меорад.
-
Чӣ тавр мо дили нек дошта метавонем?
Ҳамчунин нигаред ба Зб 119:97, 104; Рм 12:9–16; 1Тм 1:5
-
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
-
4Пш 20:1–6. Шоҳ Ҳизқиё дар дами марг аз Яҳува илтиҷо кард, то хизматеро, ки бо дили пурра ба ҷо меовард, ба ёд ораду ба вай раҳм кунад.
-
Мт 21:28–32. Аз рӯйи мисоли Исо рафтори одам нишон медиҳад, ки дар дилаш чӣ аст, на ваъдаҳои ҳавоияш.
-
Чаро донистани он ки Яҳува дилҳои моро месанҷад, тасаллибахш аст?
Ҳамчунин нигаред ба 1Пш 2:3
-
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
-
1Пш 16:1–13. Пайғамбар Самуил фаҳмид, ки Яҳува ба афту андом неву ба дили одам нигоҳ мекунад.
-
2Вқ 6:28–31. Дуое, ки Сулаймон ҳангоми бозшавии ибодатгоҳ гуфт, нишон медиҳад, ки Яҳува дили ҳар яки моро медонад ва ба мо ғамхорӣ кардан мехоҳад.
-