คัมภีร์​ไบเบิล​บอก​ว่า “คน​เป็น​ย่อม​รู้​ว่า​เขา​เอง​คง​จะ​ตาย, แต่​คน​ตาย​แล้ว​ก็​ไม่​รู้​อะไร​เลย” (ท่าน​ผู้​ประกาศ 9:5; บทเพลง​สรรเสริญ 146:4) นี่​หมาย​ความ​ว่า​คน​ตาย​ไม่​สามารถ​คิด ทำ หรือ​รู้สึก​อะไร​ทั้ง​สิ้น

‘เจ้า​จะ​ต้อง​กลับ​เป็น​ผงคลี​ดิน​อีก’

 พระเจ้า​บอก​ให้​เรา​รู้​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​เมื่อ​คน​เรา​ตาย ตอน​ที่​พระองค์​ตรัส​กับ​อาดาม มนุษย์​คน​แรก​ที่​ไม่​เชื่อ​ฟัง โดย​บอก​เขา​ว่า “เจ้า​บังเกิด​มา​แต่​ดิน​เจ้า​เป็น​แต่​ผงคลี​ดิน, และ​จะ​ต้อง​กลับ​เป็น​ผงคลี​ดิน​อีก” (เยเนซิศ 3:19) ก่อน​ที่​พระเจ้า​จะ​สร้าง​อาดาม “ด้วย​ผงคลี​ดิน” อาดาม​ไม่​เคย​มี​ชีวิต​อยู่ (เยเนซิศ 2:7) เช่น​เดียว​กัน เมื่อ​อาดาม​ตาย เขา​ก็​กลับ​เป็น​ผงคลี​ดิน​อีก เขา​ไม่​สามารถ​คิด ทำ หรือ​รู้สึก​อะไร​ทั้ง​สิ้น

 ทุก​วัน​นี้​ก็​เช่น​กัน เมื่อ​คน​เรา​ตาย​เรา​ก็​จะ​กลับ​เป็น​ดิน คัมภีร์​ไบเบิล​บอก​ว่า​ทั้ง​คน​และ​สัตว์ “ทั้ง​สอง​ฝ่าย​นั้น​เป็น​มา​จาก​ผงคลี​ดิน, และ​ทั้ง​สอง​ฝ่าย​ก็​กลับ​เป็น​ผงคลี​ดิน​อีก”—ท่าน​ผู้​ประกาศ 3:19, 20

ความ​ตาย​ไม่​ใช่​จุด​จบ​ของ​ทุก​สิ่ง

 คัมภีร์​ไบเบิล​มัก​เปรียบ​ความ​ตาย​เหมือน​การ​นอน​หลับ (บทเพลง​สรรเสริญ 13:3; โยฮัน 11:11-14; กิจการ 7:60) คน​ที่​นอน​หลับ​สนิท​ไม่​รับ​รู้​สิ่ง​ใด ๆ ที่​เกิด​ขึ้น​รอบ​ตัว​เขา คน​ที่​ตาย​แล้ว​ก็​เช่น​กัน​เขา​ไม่​รับ​รู้​อะไร​เลย กระนั้น คัมภีร์​ไบเบิล​สอน​ว่า​พระเจ้า​สามารถ​ปลุก​คน​ตาย​เหมือน​ปลุก​คน​ที่​หลับ​สนิท​และ​ให้​พวก​เขา​มี​ชีวิต​อีก​ครั้ง (โยบ 14:13-15) ดัง​นั้น สำหรับ​คน​ที่​พระเจ้า​จะ​ปลุก ความ​ตาย​จึง​ไม่​ใช่​จุด​จบ​ของ​ทุก​สิ่ง