การเพ่งดูโลก
การเพ่งดูโลก
พยานพระยะโฮวาเป็นที่ยอมรับอย่างถูกต้องตามกฎหมายในเม็กซิโก
เมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม พยานพระยะโฮวาได้รับอนุญาตให้มีสถานภาพถูกต้องตามกฎหมายฐานะเป็นศาสนาหนึ่งในเม็กซิโก. ได้มีการมอบเอกสารรับรองการยอมรับนี้ให้พวกเขาในวันที่ 31 พฤษภาคม โดยปลัดกระทรวงมหาดไทยของรัฐบาล. ด้วยเหตุนี้ เสรีภาพทางศาสนาในเม็กซิโกนับว่าก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง. เมื่อวันที่ 1 เมษายน 1989 พยานพระยะโฮวาสามารถอธิษฐานอย่างมีอิสระเสรีเป็นครั้งแรก ณ การประชุมประจำประชาคมของพวกเขา และสามารถใช้คัมภีร์ไบเบิลในงานเผยแพร่ตามบ้านได้. ปัจจุบันมีพยานฯมากกว่า 370,000 คน ในเม็กซิโก. ปีที่แล้วรัฐบาลของประเทศเม็กซิโกได้ปฏิรูปกฎหมายต่าง ๆ และเริ่มให้การยอมรับตามกฎหมายแก่องค์การศาสนาในประเทศนั้น.
ร้ายแรงกว่าโรคดำตาย
“ในยุโรปศตวรรษที่ 14 โรคดำตายได้คร่าชีวิตผู้คนประมาณ 25 ล้านคนหรือทุก ๆ หนึ่งในสี่คน” ตามรายงานของวารสาร อเมริกัน เฮลท์. “ข้อมูลใหม่บ่งชี้ว่า หากประชาชนยังคงสูบบุหรี่ต่อไปในอัตราที่เป็นอยู่ปัจจุบัน บุหรี่จะคร่าชีวิตผู้คนมากกว่าจำนวนนั้น 10 เท่า คืออย่างน้อย 250 ล้านคนหรือทุก ๆ หนึ่งในห้าคนซึ่งเวลานี้มีชีวิตอยู่ในประเทศที่พัฒนาแล้ว.” จากข้อมูลนี้ซึ่งอาศัยการศึกษาวิจัยขนาดใหญ่ในผู้คนกว่าหนึ่งล้านคนแสดงว่า การสูบบุหรี่เป็นอันตรายถึงชีวิตมากยิ่งกว่าที่เคยคิดกัน. “เราเคยเชื่อกันว่า ผู้สูบบุหรี่ประมาณหนึ่งในสี่คนจะเสียชีวิตเนื่องจากนิสัยการสูบบุหรี่นั้น” ตามคำกล่าวของ ดร. ริชาร์ด พีโต ศาสตราจารย์ประจำมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ดในอังกฤษ. “แต่เวลานี้ เราทราบว่าอย่างน้อยหนึ่งในสาม—และอาจจะยิ่งกว่านั้นมากนัก—ของผู้สูบบุหรี่ทั้งหมดเสียชีวิตเนื่องจากนิสัยสูบบุหรี่. การสูบบุหรี่มีผลกระทบต่ออัตราการตายของประชาชาติมากยิ่งกว่าปัจจัยอื่นใด.” จากจำนวน 250 ล้านคนที่คาดว่าจะเสียชีวิตนั้น มากกว่าครึ่งจะอยู่ในช่วงอายุระหว่าง 35 ถึง 69 ปี ผู้ซึ่งจะทำให้ชีวิตของตนสั้นลงโดยเฉลี่ย 23 ปีเนื่องจากการสูบบุหรี่.
ยืนตรง
หลังของคุณจะเสียถ้ายืนหลังโกง. ตามรายงานของหนังสือพิมพ์ อินเตอร์แนชันแนล เฮรัลด์ ทริบูน บอกว่า ท่ายืนที่ไม่ถูกต้องสร้างแรงกดบนหลังส่วนล่างมากกว่าการยืนตรง 15 เท่า. การยืนหลังโกงยังทำให้หายใจได้ไม่ลึก และนั่นหมายความว่า มีออกซิเจนไปเลี้ยงร่างกายน้อยกว่า. ท่ายืนที่ไม่ถูกต้องอาจทำให้คุณหมดเรี่ยวแรงได้ง่าย ทั้งยังทำให้เกิดอาการปวดและเจ็บได้ โดยเฉพาะที่คอและหลัง. นอกจากนั้น อาจจะทำให้คุณดูแก่ลง, อ้วนขึ้น และดูมีความมั่นใจน้อยกว่าการยืนตรง. รายงานนั้นกล่าวว่า ท่ายืนที่ถูกต้องหมายความว่า ใบหู, ไหล่, กึ่งกลางสะโพก, สะบ้าหัวเข่า และตาตุ่มของคุณควรอยู่ในแนวเดียวกันเป็นเส้นตั้งฉาก. อย่างไรก็ตาม ไม่ได้หมายถึงท่ายืนตรงแบบทหาร ที่หัวเข่าชิดและหน้าเชิดอกแอ่น. ท่ายืนแบบนี้ทำให้สันหลังตึงเกินไป. ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่า ท่ายืนที่ไม่ถูกต้องมักเป็นนิสัยที่ไม่ดี ซึ่งสามารถแก้ไขได้.
ดาวเคราะห์น้ำ
หากมีการกระจายน้ำให้เสมอกันทั่วพื้นผิวโลก น้ำของดาวเคราะห์นี้จะเกิดเป็นมหาสมุทรโลก ซึ่งลึก 2.5 กิโลเมตร ตามรายงานของวารสาร พีเพิล & เดอะ แพลนเน็ต. ที่จริง พื้นผิวโลกทั้งหมดสามารถบรรจุในท้องมหาสมุทรแปซิฟิก โดยยังมีที่ว่างเหลืออยู่อีกมาก. กระนั้น จากแหล่งน้ำอันกว้างใหญ่ทั้งหมดของโลก มีเพียง 3 เปอร์เซ็นต์ที่เป็นน้ำจืด. และมีเพียง 1 เปอร์เซ็นต์ของน้ำจืดในดาวเคราะห์โลกที่มนุษย์นำมาใช้ได้อย่างสะดวก. ส่วนที่เหลือถูกกักอยู่ในสภาพธารน้ำแข็งและพืดน้ำแข็ง หรือไม่ก็อยู่ใต้ดิน. ถึงอย่างไร 1 เปอร์เซ็นต์นั้นก็เพียงพอที่จะค้ำจุนประชากรสองหรือสามเท่าของประชากรโลกในปัจจุบัน. วารสารนั้นครวญว่า “น่าเสียดาย น้ำจืดไม่ได้มีการแจกจ่ายอย่างทั่วถึง และใช้กันอย่างสิ้นเปลืองทุกหนแห่ง.” ด้วยเหตุนี้ พลโลกสองพันล้านคนจึงอาศัยในเขตที่มีการขาดแคลนน้ำจนถึงขั้นวิกฤตตามประมาณการจากแหล่งหนึ่ง.
โสเภณีเด็กกำลังระบาด
“บรรดาแพทย์, เจ้าหน้าที่ตำรวจ และนักสังคมสงเคราะห์ . . . กำลังรายงานว่า มีความต้องการโสเภณีเด็กและโสเภณีวัยรุ่นมากขึ้น เพราะลูกค้าเห็นว่า คนพวกนี้ ‘ปลอดภัยกว่า’ และน่าจะปลอดเชื้อเอดส์” ตามรายงานของหนังสือพิมพ์ อินเตอร์แนชันแนล เฮรัลด์ ทริบูน ในกรุงปารีส. ณ การประชุมของยูเนสโก (องค์การเพื่อการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ) เมื่อเร็ว ๆ นี้เรื่อง “การค้าประเวณีและสิทธิมนุษยชน” ซึ่งจัดขึ้นที่เมืองบรัสเซลส์ ประเทศเบลเยียม ผู้เชี่ยวชาญยืนยันว่า ลูกค้ายินดีจ่ายเงินเพิ่มมากขึ้นสำหรับเด็กที่ถือว่าเป็นพรหมจารี. ขณะที่ยอมรับว่า การแพร่ระบาดของโรคเอดส์ไปทั่วโลกเป็นปัจจัยสำคัญประการหนึ่ง ผู้เชี่ยวชาญยังชี้ให้เห็นด้วยว่า หลายแง่มุมของอุตสาหกรรมค้าประเวณีซึ่งมีรายได้งามนั้น “ทำให้การซื้อขายประเวณีเด็กอย่างเปิดเผยเป็นเรื่องธรรมดา และทำให้ข้อห้ามว่าด้วยการแสวงประโยชน์ทางเพศจากเด็กนั้นค่อย ๆ หมดความขลังไป.” การศึกษาวิจัยของยูเนสโกแสดงให้เห็นว่า ปัญหานี้แพร่ระบาดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศเบนิน, บราซิล, โคลัมเบีย, ไทย และฟิลิปปินส์. โสเภณีหญิงที่เป็นคนไทยประมาณ 800,000 คนจาก 2 ล้านคนเป็นเด็กและวัยรุ่น และกล่าวกันว่า เด็กผู้ชายกว่า 10,000 คนอายุตั้งแต่ 6 ถึง 14 ปีทำงานเป็นโสเภณีในประเทศศรีลังกา.
ไม้ปะทะพลาสติก
เมื่อหั่นไก่หั่นเนื้อสด เราอาจจะคิดเดาว่า เขียงพลาสติกถูกสุขลักษณะกว่าเขียงไม้. การศึกษาวิจัยเมื่อเร็ว ๆ นี้กลับพบตรงกันข้าม. ตามจดหมายเหตุสวัสดิภาพเบิร์กลีย์ บอกว่านักจุลชีววิทยาสองคนในมหาวิทยาลัยวิสคอนซิน สหรัฐอเมริกา จงใจทำให้เขียงไม้และพลาสติกเปื้อนเชื้อแบคทีเรีย เช่น เชื้อแซลโมเนลลา ซึ่งทำให้อาหารเป็นพิษ. น่าแปลก แบคทีเรียนั้นเจริญเติบโตบนเขียงพลาสติก ในขณะที่เชื้อดังกล่าวตายหรือถูกทำให้ไร้พิษสงบนเขียงไม้—บางกรณีภายในเวลาเพียงสามนาทีเท่านั้น. เมื่อทำให้มีการปนเปื้อนและเก็บค้างคืน เขียงไม้กลับปลอดเชื้อแบคทีเรียในตอนเช้า ส่วนเขียงพลาสติกมีเชื้อแบคทีเรียมากมาย. ไม้เก่ามีประสิทธิภาพยิ่งกว่าไม้ใหม่ในเรื่องนี้. พลาสติกยังปรากฏด้วยว่า ล้างให้สะอาดยากกว่าที่คิด โดยเฉพาะเมื่อพื้นผิวมีรอยขูดขีด. ไม่ว่าจะเป็นเขียงประเภทใด การล้างด้วยสบู่และน้ำร้อนภายหลังการหั่นเนื้อเป็นสิ่งสำคัญมาก.
เสียชีวิตทุกวัน
“ในแต่ละวัน ผู้หญิงในบราซิลเสียชีวิตอย่างน้อยสี่คนเนื่องจากโรคแทรกซ้อนจากการทำแท้ง นั่นคือ 1,460 คนต่อปี” ตามรายงานของหนังสือพิมพ์ โฟลยา ดี เอเซ. เปาโล ในบราซิล. หนังสือพิมพ์นั้นยอมรับว่า นี้เป็นการกะประมาณแบบ “มองในแง่ดี” และตัวเลขที่แท้จริงอาจสูงกว่าถึงสามเท่า. หนังสือพิมพ์นั้นกล่าวเสริมว่า “ตัวเลขโดยเฉลี่ยในลาตินอเมริกาน่าตกใจมากกว่า. สหประชาชาติประมาณว่า 50เปอร์เซ็นต์ของมารดาทั้งหมดที่เสียชีวิตเป็นผลจากการทำแท้ง ซึ่งหมายถึงผู้หญิง 15,000 คนเสียชีวิตในแต่ละปี—เฉลี่ยแล้ว มีผู้หญิงลาตินอเมริกันเสียชีวิต 41 คนต่อวัน.”
สิทธิมนุษยชนไร้ความหมาย
ศูนย์เพื่อสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ ในกรุงเจนีวา ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ กะประมาณว่า “ครึ่งหนึ่งของมนุษยชาติตกเป็นเหยื่อของการละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างร้ายแรง” ตามรายงานข่าวของหนังสือพิมพ์ ซืดดอยท์ชเช ไซทุง. ขอบข่ายของการละเมิดเหล่านี้มีตั้งแต่ การทรมาน, การข่มขืน, และการประหารชีวิตจนถึงการบังคับใช้งานเยี่ยงทาส, ความหิวโหย, และการทำร้ายเด็กทางเพศ. ศูนย์ดังกล่าวกะประมาณว่า เด็ก ๆ จำนวน 150 ถึง 200 ล้านคนใน 50 กว่าประเทศ ถูกบีบคั้นให้เป็นผู้ใช้แรงงาน. นอกจากนั้น หลายล้านคนยังตกเป็นเหยื่อของคตินิยมเชื้อชาติ และการเป็นปฏิปักษ์ต่อคนต่างชาติอีกด้วย. “ในสภาพแวดล้อมที่มีความยากจนข้นแค้นและความขาดแคลน สิทธิมนุษยชนไร้ความหมาย” มร. อิบราฮิม ฟอล หัวหน้าศูนย์ได้กล่าว. “เป็นความจริง เราได้ส่งมนุษย์ไปยังดวงจันทร์ แต่โลกที่เราอาศัยอยู่นี้ยังคงมีปัญหายุ่งยาก, เต็มไปด้วยอันตราย, และมักจะรุนแรงถึงชีวิต.”
อุบัติเหตุที่คอยเวลาจะเกิด
“ขบวนมหันตภัยลอยน้ำที่คอยเวลาจะเกิด” เป็นชื่อที่นักวิจารณ์บางคนเรียกเรือบรรทุกน้ำมันของโลก ตามรายงานของจดหมายเหตุ อินเตอร์แนชันแนล เอนไวรอนเมนทัล อัพเดต. จดหมายเหตุนี้อ้างว่า “โลกยังคงใช้เรือบรรทุกน้ำมันนับร้อยลำที่เก่าแก่สนิมเขรอะ และปราศจากการดูแลควบคุม ซึ่งมีลูกเรือที่ไม่ได้รับการอบรมดีพอ ให้ลำเลียงเชื้อเพลิงที่สำคัญยิ่ง.” เป็นที่คาดหมายกันว่า เรือบรรทุกน้ำมันขนาดใหญ่มีอายุใช้งานประมาณ 15 ปี. แต่เรือบรรทุกน้ำมันของโลกประมาณ 65 เปอร์เซ็นต์ อย่างน้อย ๆ ก็มีอายุเท่านี้แล้ว. แม้แต่เจ้าหน้าที่อุตสาหกรรมน้ำมันบางคนยังยอมรับว่า เรือบรรทุกน้ำมันเก่า ๆ หลายลำควรเลิกใช้ได้แล้ว. ดูเหมือนว่า ไม่มีหน่วยงานใดมีอำนาจสั่งปลดระวางเรือเหล่านี้ได้. อย่างไรก็ตาม ปัญหาอาจอยู่ที่วิธีดูแลเรือมากกว่าจะเป็นที่ตัวเรือเอง. จดหมายเหตุนั้นยกเอาคำพูดของผู้เชี่ยวชาญทางมลพิษจากน้ำมันขึ้นมากล่าวดังนี้: “อุบัติเหตุที่เกิดกับเรือบรรทุกน้ำมันส่วนใหญ่แล้วเกิดจากความผิดพลาดของมนุษย์.”
กลยุทธ์ของเด็กในการรับมือกับปัญหา
อะไรทำให้เด็กบางคนรับมือได้กับความกดดันอันหนักหน่วงของชีวิตปัจจุบัน? เพื่อพบคำตอบ นักวิจัยประจำมหาวิทยาลัยโลโยลาแห่งชิคาโก สหรัฐอเมริกา ทำการศึกษาเด็ก 400 คนอายุ 9 ถึง 13 ปีจากภูมิหลังที่แตกต่างกัน. จากจำนวนประมาณครึ่งหนึ่งซึ่งจัดการกับสถานการณ์ที่ยากลำบากได้ดีเป็นประจำนั้น นักวิจัยพบว่า มีลักษณะร่วมสามประการด้วยกัน ตามรายงานของวารสาร อเมริกัน เฮลท์. ลักษณะแรก เด็กเหล่านี้ยินดีขอความช่วยเหลือ, ปรับทุกข์ และแสวงหาการเกื้อหนุนทางอารมณ์จากผู้ใหญ่—มักเป็นบิดาหรือมารดา แต่ไม่เสมอไป. ประการที่สอง เด็กพวกนี้ค่อนข้างรับผิดชอบต่อพฤติกรรมของตนเอง และพยายามชักนำเพื่อน ๆ ให้หลีกเลี่ยงอันตราย. ประการที่สาม พวกเขาหาเวลาที่จะอยู่เงียบ ๆ หรือมีนันทนาการเพื่อผ่อนคลายความตึงเครียด. ในทางตรงกันข้าม นักวิจัยพบว่า แนวโน้มสามอย่างที่บั่นทอนความสามารถเอาชนะปัญหาของเด็ก คือ การหันไปใช้ความก้าวร้าว, พฤติกรรมที่ทำลายตนเอง เช่น การใช้ยาในทางผิด, และการหนีปัญหาแทนที่จะจัดการกับปัญหา.