พืชใช้กระบวนการที่ซับซ้อนซึ่งเรียกว่าการสังเคราะห์แสงเพื่อดูดพลังงานจากแสงอาทิตย์ไปใช้ในการผลิตอาหาร การศึกษาวิจัยพืชบางชนิดทำให้รู้ว่าพืชยังมีความสามารถอีกอย่างหนึ่งคือ มันคำนวณอัตราที่ดีที่สุดในการดูดซับอาหารเหล่านั้นเพื่อไปเลี้ยงลำต้นได้ตลอดทั้งคืน

ลองคิดดู: ตอนกลางวันพืชจะเปลี่ยนก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศให้เป็นแป้งและน้ำตาล ในตอนกลางคืนพืชหลายชนิดจะค่อย ๆ กินแป้งที่มันเก็บไว้ในตอนกลางวัน ทำให้มันไม่ขาดอาหาร และเกิดดอกออกผลเจริญเติบโตต่อไปได้ นอกจากนี้ พืชจะมีวิธีจัดสรรปันส่วนแป้งที่เก็บไว้เพื่อใช้ในอัตราที่พอเหมาะพอดี คือไม่เร็วเกินไปหรือช้าเกินไป พอถึงตอนรุ่งเช้าแป้งที่มันสะสมไว้จะถูกใช้ไปราว ๆ 95 เปอร์เซ็นต์ และตอนนี้ก็เป็นเวลาที่มันต้องเริ่มผลิตแป้งรอบใหม่พอดี

ข้อมูลที่ค้นพบนี้มาจากการทดลองที่ทำกับพืชวงศ์ผักกาด ชื่อทางวิทยาศาสตร์คือ Arabidopsis thaliana นักวิจัยพบว่าพืชชนิดนี้จะเอาแป้งที่สะสมไว้มาเฉลี่ยใช้ตามระยะเวลาที่เหลืออยู่ก่อนจะถึงรุ่งเช้า ไม่ว่าจะเหลือ 8 ชั่วโมง 12 ชั่วโมงหรือ 16 ชั่วโมง เห็นได้ชัดว่าพืชจะแบ่งแป้งที่มีอยู่ แล้วใช้ให้พอดีกับเวลาที่เหลือ วิธีนี้เป็นการกำหนดอัตราที่ดีที่สุดในการนำแป้งไปใช้

พืชรู้ได้อย่างไรว่ามีแป้งสะสมอยู่เท่าไร? มันคำนวณเวลาอย่างไรว่าเหลืออีกกี่ชั่วโมงกว่าจะถึงรุ่งเช้า? และมีกลไกอะไรที่มันใช้ในการคำนวณ? เพื่อจะรู้คำตอบนักวิจัยยังต้องศึกษาเรื่องนี้ต่อไป

คุณคิดอย่างไร? ความสามารถในการคำนวณของพืชเกิดขึ้นโดยวิวัฒนาการ หรือมีผู้ออกแบบ?