ข้ามไปยังเนื้อหา

ข้ามไปยังสารบัญ

“สองคนมาเคาะประตูบ้านเรา”

“สองคนมาเคาะประตูบ้านเรา”

“สอง​คน​มา​เคาะ​ประตู​บ้าน​เรา”

“เป็น​เวลา​สอง​ปี​แล้ว​ที่​เรา​โศก​เศร้า​เสียใจ​มาก​เนื่อง​จาก​สูญ​เสีย​ลูก​สาว​ไป.” นี่​เป็น​คำ​ขึ้น​ต้น​จดหมาย​ฉบับ​หนึ่ง​ที่​ลง​ใน​หนังสือ​พิมพ์​เลอ โปรเกร ซึ่ง​พิมพ์​ใน​เมือง​แซง-เอเตียน ประเทศ​ฝรั่งเศส.

“เม​ลี​ซา​อายุ​แค่​สาม​เดือน​และ​ป่วย​ด้วย​โรค​ไตร​โซ​มี 18 ที่​ร้ายแรง. คุณ​ไม่​มี​วัน​จะ​แก้​คืน​เหตุ​การณ์​ร้าย​ซึ่ง​ดู​เหมือน​ว่า​ไม่​ยุติธรรม​นั้น​ได้​เลย. ถึง​แม้​เรา​ถูก​เลี้ยง​ดู​มา​ให้​มี​ความ​เชื่อ​แบบ​คาทอลิก แต่​ความ​คิด​ที่​รบกวน​ใจ​เรา​อยู่​ตลอด​เวลา​ก็​คือ ‘พระเจ้า ถ้า​พระองค์​มี​อยู่​จริง ทำไม​พระองค์​ยอม​ให้​สิ่ง​เช่น​นี้​เกิด​ขึ้น?’” เห็น​ได้​ชัด​ว่า มารดา​ที่​เขียน​จดหมาย​ฉบับ​นี้​รู้สึก​ทุกข์​ระทม​และ​สิ้น​หวัง. จดหมาย​ของ​เธอ​บอก​ต่อ​ไป​ดัง​นี้:

“ไม่​นาน​หลัง​เกิด​เหตุ​การณ์​เหล่า​นี้ ก็​มี​สอง​คน​มา​เคาะ​ประตู​บ้าน​เรา. ดิฉัน​ดู​ออก​ทันที​ว่า​พวก​เธอ​เป็น​พยาน​พระ​ยะโฮวา. ดิฉัน​พร้อม​ที่​จะ​บอก​ปัด​อย่าง​สุภาพ แต่​แล้ว​ก็​สังเกต​เห็น​จุลสาร​เล่ม​หนึ่ง​ที่​เขา​กำลัง​เสนอ​ให้. จุลสาร​นั้น​พูด​เกี่ยว​กับ​ว่า​ทำไม​พระเจ้า​ทรง​ยอม​ให้​มี​ความ​ทุกข์. ดัง​นั้น ดิฉัน​จึง​ตัดสิน​ใจ​ให้​เธอ​ทั้ง​สอง​เข้า​มา​ใน​บ้าน​โดย​ตั้งใจ​จะ​หักล้าง​การ​หา​เหตุ​ผล​ของ​เขา. ดิฉัน​คิด​ว่า​ใน​เรื่อง​ความ​ทุกข์ ครอบครัว​ดิฉัน​มี​มาก​เกิน​พอ​จริง ๆ อยู่​แล้ว และ​เรา​ได้​ยิน​คำ​พูด​ที่​ซ้ำซาก​น่า​เบื่อ​มา​มาก​พอ​แล้ว อย่าง​เช่น ‘พระเจ้า​ประทาน​ลูก​ให้​เรา และ​พระเจ้า​ก็​เอา​เธอ​กลับ​ไป.’ พยาน​ฯ สอง​คน​นั้น​ได้​คุย​อยู่​ชั่วโมง​เศษ ๆ. ทั้ง​สอง​ฟัง​ดิฉัน​พูด​ด้วย​ความ​สงสาร​เป็น​อย่าง​ยิ่ง และ​เมื่อ​พวก​เขา​กำลัง​จะ​จาก​ไป ดิฉัน​รู้สึก​ดี​ขึ้น​มาก​จน​ถึง​กับ​ตก​ลง​ให้​เขา​กลับ​มา​เยี่ยม​อีก. นั่น​เป็น​เหตุ​การณ์​เมื่อ​สอง​ปี​ที่​แล้ว. ดิฉัน​ยัง​ไม่​ได้​เข้า​มา​เป็น​พยาน​พระ​ยะโฮวา แต่​ได้​เริ่ม​ศึกษา​คัมภีร์​ไบเบิล​กับ​พวก​เขา และ​เข้า​ร่วม​การ​ประชุม​บ่อย​เท่า​ที่​จะ​ทำ​ได้.”