คุณรู้ไหม?
คุณรู้ไหม?
ทำไมหนังสือ 1 โครินท์ในคัมภีร์ไบเบิลพูดถึงเนื้อสัตว์ที่ได้ถวายแด่รูปเคารพ?
▪ อัครสาวกเปาโลเขียนว่า “เนื้อทุกอย่างที่ขายในตลาดเนื้อนั้นกินได้โดยไม่ต้องถามอะไรเพื่อเห็นแก่สติรู้สึกผิดชอบของพวกท่าน.” (1 โครินท์ 10:25) เนื้อเหล่านั้นมาจากไหน?
การนำสัตว์มาบูชายัญเป็นพิธีกรรมสำคัญในวิหารของชาวกรีกและโรมันแต่ไม่ได้มีการรับประทานเนื้อของสัตว์เหล่านั้นทั้งหมดในระหว่างที่ทำพิธีกรรม. เนื้อที่เหลือจากวิหารเหล่านั้นถูกนำไปขายที่ตลาดเนื้อ. หนังสือชื่อเนื้อที่ถวายแด่รูปเคารพในโครินท์ (ภาษาอังกฤษ) กล่าวว่า “ผู้ที่ประกอบพิธีกรรม . . . บางครั้งถูกเรียกว่าพ่อครัวและ/หรือคนชำแหละเนื้อสัตว์. พวกเขาเอาเนื้อที่ได้รับเป็นส่วนแบ่งสำหรับการฆ่าสัตว์เพื่อบูชายัญไปขายที่ตลาด.”
ดังนั้น ไม่ใช่เนื้อทั้งหมดที่ขายในตลาดเป็นเนื้อที่เหลือจากการประกอบพิธีทางศาสนา. มีการขุดพบตลาดขายเนื้อ (มาเคลลุม ในภาษาละติน) ในเมืองปอมเปอีซึ่งมีโครงกระดูกแกะหลายโครง. เฮนรี เจ. แคดเบอรีผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งกล่าวว่า สิ่งที่ค้นพบนี้ทำให้เข้าใจว่า “เนื้อสัตว์ที่ขายอาจมีทั้งที่ซื้อขายกันขณะที่สัตว์ยังเป็นอยู่หรือหลังจากถูกฆ่าแล้วในมาเคลลุม หรืออาจเป็นเนื้อสัตว์ที่ชำแหละมาแล้วหรือถวายแล้วในวิหาร.”
จุดสำคัญที่เปาโลต้องการบอกคือแม้คริสเตียนจะไม่มีส่วนร่วมในการนมัสการนอกรีต แต่พวกเขาสามารถซื้อเนื้อที่ได้ถวายในวิหารนอกรีตแล้ว เพราะในตัวมันเองไม่ได้เป็นมลทินอะไร.
ทำไมชาวยิวกับชาวซะมาเรียในสมัยพระเยซูจึงเป็นปฏิปักษ์กัน?
▪ โยฮัน 4:9 กล่าวว่า “ชาวยิวไม่ติดต่อเกี่ยวข้องกับชาวซะมาเรีย.” ดูเหมือนว่า พวกเขาเริ่มไม่ติดต่อเกี่ยวข้องกันตั้งแต่สมัยที่กษัตริย์ยาราบะอามตั้งการนมัสการรูปเคารพขึ้นในอาณาจักรสิบตระกูลที่อยู่ทางเหนือ. (1 กษัตริย์ 12:26-30) ชาวซะมาเรียคือคนที่อาศัยอยู่ในกรุงซะมาเรีย เมืองหลวงของอาณาจักรทางเหนือ. เมื่อกองทัพอัสซีเรียพิชิตสิบตระกูลทางเหนือได้ในปี 740 ก่อนสากลศักราช พวกเขาได้ให้คนต่างชาตินอกรีตอาศัยอยู่ที่ซะมาเรีย. ดูเหมือนว่าเมื่อคนเหล่านี้แต่งงานกับชาวซะมาเรีย การนมัสการของชาวซะมาเรียก็ยิ่งเสื่อมลงไปอีก.
หลายร้อยปีหลังจากนั้น ชาวซะมาเรียได้ต่อต้านขัดขวางเมื่อชาวยิวที่กลับมาจากการเป็นเชลยในบาบิโลนเริ่มสร้างพระวิหารของพระยะโฮวาและกำแพงกรุงเยรูซาเลมขึ้นใหม่. (เอษรา 4:1-23; นะเฮมยา 4:1-8) ความแตกแยกทางศาสนายิ่งรุนแรงขึ้นเมื่อชาวซะมาเรียได้สร้างวิหารของพวกเขาที่ภูเขาเกริซิม (ฆะรีซีม) อาจเป็นในศตวรรษที่สี่ก่อนสากลศักราช.
ในสมัยพระเยซู เมื่อพูดถึงคำว่า “ชาวซะมาเรีย” ผู้คนจะนึกถึงสมาชิกของศาสนาที่มีคนนับถือมากที่สุดในซะมาเรียมากกว่าจะนึกถึงคนที่อาศัยอยู่ในซะมาเรีย. ในตอนนั้นชาวซะมาเรียยังคงนมัสการที่ภูเขาเกริซิมอยู่ และชาวยิวก็มักดูถูกเหยียดหยามพวกเขา.—โยฮัน 4:20-22; 8:48
[ภาพหน้า 12]
ถาดเซรามิกที่มีภาพการบูชายัญสัตว์, ศตวรรษที่หกก่อนสากลศักราช
[ที่มาของภาพ]
Musée du Louvre Paris
[ภาพหน้า 12]
ยาราบะอามตั้งการนมัสการรูปเคารพขึ้น
