อิสยาห์ 1:1-31
1 เรื่องราวเกี่ยวกับยูดาห์และเยรูซาเล็มที่อิสยาห์*ลูกชายของอามอสเห็นเป็นนิมิต+ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงที่กษัตริย์อุสซียาห์+ โยธาม+ อาหัส+ และเฮเซคียาห์+ปกครองยูดาห์ มีดังนี้+
2 ผู้ที่อยู่บนสวรรค์และผู้ที่อยู่บนโลก ตั้งใจฟังให้ดี+พระยะโฮวาพูดว่า
“เราได้เลี้ยงดูลูก ๆ จนโต+แต่พวกเขากลับทรยศเรา+
3 วัวยังรู้จักเจ้าของและลาก็ยังรู้ว่าใครเป็นเจ้าของรางหญ้าที่มันกินอยู่เป็นประจำแต่อิสราเอลกลับไม่รู้จักเรา*+ประชาชนของเราก็ทำตัวเป็นคนไม่รู้จักคิด”
4 ความพินาศจะต้องเกิดกับชาติที่ทำบาป+กับประชาชนที่ทำผิดใหญ่หลวงที่เป็นพวกลูกหลานชั่ว และเป็นเชื้อสายที่เสื่อมทราม
คนพวกนี้ทิ้งพระยะโฮวา+ดูหมิ่นพระเจ้าองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล
และหันหลังให้พระองค์
5 ยังเจ็บไม่พออีกหรือ? ทำไมยังจะกบฏอีก?+
ตอนนี้ก็ฟกช้ำไปทั้งหัวแล้วหัวใจก็อ่อนแรงจนแทบจะหยุดเต้น+
6 ตั้งแต่หัวจดเท้าไม่มีส่วนไหนเลยที่เป็นปกติ
ทั้งตัวมีแต่บาดแผล รอยฟกช้ำ และแผลเหวอะหวะแต่ไม่มีใครทายา พันแผล หรือทาน้ำมันให้+
7 แผ่นดินของพวกคุณก็ร้างเปล่า
และเมืองต่าง ๆ ก็ถูกไฟเผา
คนต่างประเทศก็ทำลายแผ่นดินไปต่อหน้าต่อตาคุณ+
ทุกสิ่งถูกเผาผลาญเหมือนมีศัตรูมารุกราน+
8 เมืองศิโยนกลายเป็นเหมือนเพิงในสวนองุ่นเหมือนกระต๊อบในไร่แตงกวาและเหมือนเมืองที่กำลังถูกโจมตี+
9 ถ้าพระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพไม่ช่วยพวกเราบางคนให้รอดชีวิตละก็พวกเราคงเป็นเหมือนคนในเมืองโสโดมและไม่ต่างอะไรกับคนในเมืองโกโมราห์+
10 พวกคุณที่เป็นเหมือนพวกผู้ปกครองที่เผด็จการของเมืองโสโดม+ ให้ฟังคำของพระยะโฮวา
และพวกคุณที่เป็นเหมือนประชาชนของเมืองโกโมราห์+ ให้สนใจฟังคำสั่งสอน*ของพระเจ้าของเรา
11 พระยะโฮวาพูดว่า “เครื่องบูชาที่พวกเจ้าเอามามากมายจะมีประโยชน์อะไรต่อเราล่ะ?+
พอเสียทีกับแกะและมันของสัตว์อ้วนพีที่พวกเจ้าให้เป็นเครื่องบูชาเผา+เราไม่ได้พอใจกับเลือด+ของวัวหนุ่ม+ เลือดของลูกแกะหรือของแพะ+นั้นเลย
12 พวกเจ้ามาหาเรา+แต่ใครขอให้มาพวกเจ้าทำให้ลานวิหารของเราเป็นรอยไปเปล่า ๆ+
13 เลิกเอาเครื่องบูชาที่ทำจากเมล็ดข้าวมาให้เราได้แล้ว เครื่องบูชาพวกนี้ไร้ค่า+
เราสะอิดสะเอียนเครื่องหอมของพวกเจ้าจริง ๆ
พวกเจ้าฉลองวันขึ้นเดือนใหม่+ ฉลองวันสะบาโต+ และชุมนุมกันในวันพิเศษอื่น ๆ+เราทนไม่ได้ที่พวกเจ้าพึ่งอำนาจลึกลับ+แล้วก็จัดการประชุมศักดิ์สิทธิ์ไปพร้อม ๆ กัน
14 เราเกลียดการฉลองวันขึ้นเดือนใหม่กับเทศกาลต่าง ๆ ของพวกเจ้า
สิ่งเหล่านี้ทำให้เราหนักใจจริง ๆเราเกินทนแล้ว
15 เมื่อพวกเจ้าชูมือขึ้นอ้อนวอนเราเราจะไม่มอง+
ถึงแม้พวกเจ้าจะอธิษฐานแล้วอธิษฐานอีก+เราก็จะไม่ฟัง+เพราะมือพวกเจ้าเปื้อนเลือด+
16 ให้ชำระตัวให้สะอาด และรักษาตัวให้สะอาดอยู่เสมอ+เอาการกระทำที่เลวร้ายออกไปให้พ้นจากหน้าเราเลิกทำชั่วเสียที+
17 แล้วหัดทำดี เป็นคนยุติธรรม+ว่ากล่าวแก้ไขคนที่กดขี่ข่มเหงให้ความเป็นธรรมกับลูกกำพร้าพ่อ*ว่าความสู้คดีเพื่อแม่ม่าย”+
18 พระยะโฮวาพูดว่า “ให้เรามาคุยกัน เราจะได้ช่วยพวกเจ้าให้กลับมาคืนดีกับเรา+
ถึงบาปของพวกเจ้าจะแดงก่ำเราจะทำให้ขาวเหมือนหิมะ+ถึงบาปของพวกเจ้าจะเป็นเหมือนผ้าสีแดงเข้มเราก็จะทำให้ขาวเหมือนขนแกะ
19 ถ้าพวกเจ้าเต็มใจเชื่อฟังพวกเจ้าก็จะได้กินผลที่ดีจากแผ่นดิน+
20 ถ้าพวกเจ้าไม่ฟังแต่กลับทรยศเราพวกเจ้าจะต้องตายด้วยคมดาบ+พระยะโฮวาได้บอกไว้อย่างนั้น”
21 เมืองที่เคยซื่อสัตย์+แต่ตอนนี้กลายเป็นเหมือนโสเภณีไปแล้ว+
เมืองนี้เคยมีแต่ความยุติธรรม+และมีความดีอยู่ในเมืองนี้เสมอ+แต่ตอนนี้มีแต่พวกฆาตกร+
22 แร่เงินของพวกคุณก็กลายเป็นเหมือนขี้แร่ที่ต้องเอาไปทิ้ง+และเบียร์*ของพวกคุณก็เจือจางลงเพราะมีน้ำเข้าไปปนจนหมดรสชาติ
23 เจ้านายของพวกคุณก็ดื้อดึงและไปคบคิดกับพวกโจร+
พวกเจ้านายทุกคนชอบรับสินบนและทำตัวเหมือนนักล่าของกำนัล+
พวกเขาไม่ให้ความเป็นธรรมกับลูกกำพร้าพ่อ*และไม่เคยสนใจคดีของแม่ม่าย+
24 ดังนั้น พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพ ผู้เป็นนายองค์สูงสุดพระเจ้าผู้มีฤทธิ์อำนาจของอิสราเอลจึงประกาศว่า
“เอาละ เราจะต้องจัดการกับศัตรูของเราแล้วเราจะแก้แค้นพวกที่ต่อต้านเราแน่ ๆ+
25 เราจะเลิกช่วยเหลือแต่จะหันมาจัดการกับพวกเจ้าแทนเราจะถลุงพวกเจ้าเพื่อไล่ขี้แร่ออกไปและเอาสิ่งเจือปนออกไปให้หมด+
26 เราจะให้พวกเจ้ามีผู้พิพากษาที่ดีเหมือนเมื่อก่อนและมีที่ปรึกษาที่ดีเหมือนตอนแรก+
หลังจากนั้น คนอื่น ๆ จะเรียกเมืองของพวกเจ้าว่าเมืองที่มีแต่ความถูกต้องชอบธรรมและเมืองที่มีแต่ความซื่อสัตย์+
27 เมืองศิโยนจะถูกไถ่+โดยอาศัยความยุติธรรมและคนที่กลับไปที่เมืองนั้นเป็นคนที่ถูกไถ่โดยอาศัยความถูกต้องชอบธรรม
28 ส่วนคนที่กบฏและคนบาปจะต้องถูกทำลายไปด้วยกัน+และคนที่ทิ้งพระยะโฮวาจะต้องเจอกับความพินาศ+
29 คนพวกนี้ซึ่งเคยชื่นชอบต้นไม้ใหญ่จะต้องอับอายเพราะต้นไม้เหล่านั้น+และพวกเขาก็ต้องอับอายเมื่อเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นกับสวน*ที่เคยชื่นชอบ+
30 แล้วพวกเขาเองก็จะกลายเป็นเหมือนต้นไม้ใหญ่ที่มีแต่ใบเหี่ยวแห้ง+และเป็นเหมือนสวนที่ไม่มีน้ำ
31 คนที่ดูมั่นคงจะเป็นเหมือนเชือกที่ติดไฟง่ายและงานของเขาก็จะเป็นเหมือนประกายไฟแล้วทั้งสองก็จะติดไฟมอดไหม้ไปด้วยกันและไม่มีใครจะช่วยดับไฟได้”
เชิงอรรถ
^ แปลว่า “ความรอดมาจากพระยะโฮวา”
^ หรือ “ไม่รู้จักเจ้าของ”
^ หรือ “กฎหมาย”
^ หรือ “ลูกกำพร้า”
^ หรือ “เบียร์ที่ทำจากข้าวสาลี”
^ หรือ “ลูกกำพร้า”
^ ต้นไม้และสวนเหล่านั้นน่าจะเกี่ยวข้องกับการไหว้รูปเคารพ