1 ซามูเอล 22:1-23
22 แล้วดาวิดก็หนีไป+อยู่ในถ้ำอดุลลัม+ เมื่อพวกพี่ชายและทุกคนในวงศ์ตระกูลของพ่อเขาได้ยินข่าวก็มาหาดาวิดที่นั่น
2 ทุกคนที่มีปัญหาเดือดร้อน มีหนี้สิน และมีความทุกข์ก็พากันมาหาเขา ดาวิดจึงเป็นหัวหน้าพวกเขา มีคนอยู่กับดาวิดที่นั่น 400 คน
3 ต่อมา ดาวิดออกจากที่นั่นไปที่เมืองมิสเปห์ในโมอับและบอกกษัตริย์โมอับว่า+ “ขอให้พ่อแม่ของผมอยู่กับท่านจนกว่าผมจะรู้ว่าพระเจ้าจะช่วยผมยังไง”
4 ดาวิดจึงให้พ่อแม่อยู่กับกษัตริย์โมอับ พวกเขาอยู่ที่นั่นตลอดช่วงที่ดาวิดอยู่ในที่ซ่อนของเขา+
5 ต่อมา ผู้พยากรณ์กาด+บอกดาวิดว่า “อย่าซ่อนอยู่ที่นั่นเลย ไปที่แผ่นดินยูดาห์เถอะ”+ ดาวิดก็ออกจากที่นั่นและไปที่ป่าเฮเรท
6 ซาอูลได้ยินว่ามีคนเจอดาวิดกับพรรคพวกแล้ว ตอนนั้นซาอูลนั่งอยู่ใต้ต้นสนทามาริสก์บนที่สูงในเมืองกิเบอาห์+ เขาถือหอกอยู่ในมือและคนรับใช้ทั้งหมดก็อยู่รอบตัวเขา
7 ซาอูลบอกพวกคนรับใช้ที่ห้อมล้อมเขาว่า “ฟังนะ ลูกหลานเบนยามินทั้งหลาย ลูกชายเจสซี+จะให้ไร่นากับสวนองุ่นพวกคุณทุกคนหรือ? เขาจะตั้งพวกคุณเป็นหัวหน้ากองพันและหัวหน้ากองร้อยหรือ?+
8 พวกคุณคบคิดกันต่อสู้เรา! ไม่มีใครบอกเราเลยว่าลูกชายของเราไปทำสัญญากับลูกชายเจสซี!+ ไม่มีใครเห็นใจเราเลย พวกคุณไม่บอกเราสักนิดว่าลูกชายแท้ ๆ ของเรายุยงคนรับใช้ของเราให้วางแผนทำร้ายเราอย่างนี้”
9 โดเอก+ชาวเอโดมที่เป็นหัวหน้าคนรับใช้ของซาอูลก็ตอบว่า+ “ผมเห็นลูกเจสซีไปหาอาหิเมเลคลูกอาหิทูบ+ที่เมืองโนบ
10 แล้วอาหิเมเลคก็ถามพระยะโฮวาให้เขา แถมยังให้เสบียงอาหารและเอาดาบของโกลิอัทชาวฟีลิสเตียให้เขาด้วย”+
11 กษัตริย์ซาอูลจึงรีบส่งคนไปเรียกปุโรหิตอาหิเมเลคลูกอาหิทูบกับปุโรหิตทุกคนในวงศ์ตระกูลของพ่อเขาที่อยู่ในเมืองโนบ แล้วพวกเขาก็มาหากษัตริย์
12 ซาอูลพูดว่า “ลูกชายอาหิทูบ ฟังนะ” อาหิเมเลคตอบว่า “ครับ นายท่าน”
13 ซาอูลถามว่า “ทำไมพวกคุณวางแผนต่อต้านเรา? คุณคบคิดกับลูกชายเจสซีใช่ไหมถึงได้เอาขนมปังกับดาบให้เขาและยังถามพระเจ้าให้เขาด้วย? ตอนนี้เขาต่อต้านเราและวางแผนทำร้ายเรา”
14 อาหิเมเลคตอบกษัตริย์ว่า “ดาวิดเป็นคนรับใช้ของท่านที่ไว้ใจได้*มากที่สุดแล้วไม่ใช่หรือ?+ เขาเป็นลูกเขย+และเป็นหัวหน้าองครักษ์ของท่าน และคนในวังของท่านก็นับถือเขา+
15 นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมถามพระเจ้าให้เขา+ และผมไม่มีทางทำอย่างที่ท่านว่าเด็ดขาด! ขอกษัตริย์อย่าโกรธแค้นผมกับวงศ์ตระกูลพ่อผมเลย เพราะผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้จริง ๆ”+
16 แต่กษัตริย์บอกว่า “อาหิเมเลค คุณจะต้องตาย!+ และทุกคนในวงศ์ตระกูลพ่อคุณด้วย!”+
17 แล้วกษัตริย์ก็สั่งพวกทหารยามที่ยืนอยู่รอบ ๆ ว่า “ฆ่าพวกปุโรหิตของพระยะโฮวาซะ! พวกเขาเข้าข้างดาวิด พวกเขารู้ว่าดาวิดหนีไปแต่ไม่บอกเรา!” แต่คนของกษัตริย์ไม่อยากฆ่าปุโรหิตของพระยะโฮวา
18 กษัตริย์จึงสั่งโดเอกว่า+ “ฆ่าปุโรหิตพวกนั้นเดี๋ยวนี้!” โดเอกชาวเอโดม+ก็ลงมือฆ่าพวกปุโรหิตทันที วันนั้นเขาฆ่าคนที่สวมเอโฟดผ้าลินิน 85 คน+
19 แล้วโดเอกก็ไปที่เมืองโนบ+ซึ่งเป็นเมืองของปุโรหิต เขาฆ่าฟันชาวเมืองทั้งผู้ชายผู้หญิง เด็กเล็กเด็กโต และฝูงสัตว์ทั้งวัว ลา และแกะก็ถูกฆ่าด้วย
20 แต่อาบียาธาร์+ ลูกชายคนหนึ่งของอาหิเมเลคหลานอาหิทูบหนีไปได้และรีบไปหาดาวิด
21 อาบียาธาร์เล่าให้ดาวิดฟังว่า “ซาอูลฆ่าปุโรหิตของพระยะโฮวา!”
22 ดาวิดจึงบอกอาบียาธาร์ว่า “ผมรู้ตั้งแต่วัน+ที่เห็นโดเอกชาวเอโดมอยู่ที่นั่นแล้วว่าเขาต้องบอกซาอูลแน่ ทุกคนในวงศ์ตระกูลของพ่อคุณต้องมาตายเพราะผมแท้ ๆ
23 อยู่กับผมที่นี่เถอะ ไม่ต้องกลัว เพราะใครคิดจะฆ่าคุณก็เท่ากับคิดจะฆ่าผม ผมจะปกป้องคุณเอง”+
เชิงอรรถ
^ หรือ “ซื่อสัตย์”