ኣገዳሲ ዝዀነ ስለምንታይ እዩ፧

ገሊኦም ሰባት፡ ናብ ቈጸራኻ ኣቐዲምካ ምብጻሕ ውጥረት ዚንኪ ዀይኑ ረኺቦምዎ እዮም። ሰዓት ምኽባር፡ ጽቡቕ ስም ከም ዚህልወካ እውን ይገብር እዩ። ብኸመይ፧

ሰዓትካ ምኽባር፡ ንሓደ ነገር ብዚግባእ ክትፍጽሞ ኽእለት ከም ዘሎካ የርኢ። ኣብ ሰዓትካ ትርከብ እንተ ዄንካ፡ እተፈላለየ ዅነታት ነቲ ኽትገብሮ እትደሊ ነገራት ካብ ምግባር ኪዓናቕፈካ ኸም ዘይትፈቅድ፡ የግዳስ፡ ንህይወትካ ኽትቈጻጸራ ኸም እትጽዕር እዩ ዜርኢ።

ሰዓትካ ምኽባር፡ ትውክልቲ ዚግበሮ ሰብ ምዃንካ የርኢ። ኣብ ማእከል እዚ መብዛሕትኡ ግዜ ንዝኣተዎ መብጽዓታት ዘይሕሉን ቃሉ ዚዓጽፍን ሕብረተ ሰብ፡ ቃሉ ዚሕሉ ሰብ ኣኽቢርካ እዩ ዚርአ። ትውክልቲ ዚግበሮም ሰባት፡ ካብ ኣዕሩኾምን ኣባላት ስድራ ቤቶምን ኣኽብሮት ይረኽቡ እዮም። ኣስራሕቲ ነቶም ኣብ ሰዓቶም ዚርከቡን ንእተመደበሎም ዕዮ ኣብ ግዜኡ ዚውድኡን ሰራሕተኛታት ኣኽቢሮም እዮም ዚርእይዎም። ትውክልቲ ዚግበሮም ሰራሕተኛታት ድማ ብዝለዓለ ደሞዝን ብተወሳኺ ሓላፍነትን ይከሓሱ እዮም።

መጽሓፍ ቅዱስ እንታይ ይብል፧

ኣብ ቅዱሳት ጽሑፋት ሰዓት ምስ ምኽባር ዚተሓሓዝ ጥቕስታት ንረክብ ኢና። ንኣብነት፡ መጽሓፍ ቅዱስ፦ “ኵሉ ብኣገባብን ብስርዓትን ይኹን” ይብል። (1 ቈረንቶስ 14:40) ክልተ ሰባት ኣብ እተወሰነ ሰዓትን ቦታን ኪራኸቡ ምስ ዚሰማምዑ፡ ሰዓቶም ኬኽብሩ ግቡእ እዩ። መጽሓፍ ቅዱስ፡ “ንዅሉ ገግዜኡ ኣለዎ፣ ኣብ ትሕቲ ሰማያት ንዘሎ ዅሉ ንጥፈት ገግዜኡ ኣለዎ” እውን ይብል እዩ። (መክብብ 3:1) ኣብ ከባቢ እዛ ጥቕሲ ዘሎ ሓሳባት ድማ፡ “ንምትካል ግዜ ኣለዎ፡ እተተኽለ ንምምሓው ከኣ ግዜ ኣለዎ” ይብል። (መክብብ 3:2) ሓረስቶት እቲ ዝበለጸ ምህርቲ ምእንቲ ኺሓፍሱ፡ ንዘራእቶም ኣብ ግዜኡ እዮም ዚዘርእዎ። ብኻልእ ኣበሃህላ፡ ግዜኻ ምኽባር ንሓደ ሓረስታይ፡ ጽቡቕ ፍረ ኸም ዚረክብ ይገብሮ።

ኣብ መጽሓፍ ቅዱስ፡ ሰዓትና ኸነኽብረሉ ዘሎና ኻልእ ኣገዳሲ ምኽንያት ንረክብ ኢና፣ እዚ ኸኣ ንኻልኦት ሰባትን ነቲ ኽቡር ግዜኦምን ኣኽብሮት ከም ዘሎና የርኢ። (ፊልጲ 2:3, 4) ብኣንጻሩ ግና፡ እቶም ንኻልኦት ብተደጋጋሚ ዜጸብይዎም፡ ንግዜኦም እዮም ዚሰርቁሎም።

“ንጥቕሚ ኻልኦት እውን እምበር፡ ንጥቕሚ ርእስኹም ጥራይ ኣይትጠምቱ።”—ፊልጲ 2:4።

መጽሓፍ ቅዱስ እንታይ ይብል፧

መጽሓፍ ቅዱስ ኣቐዲምና መደብ ከነውጽእ የተባብዓና እዩ። (ምሳሌ 21:5) ኣብ ቈጸራኻ ብተደጋጋሚ ትድንጒ እንተ ዄንካ፡ ምናልባት ብዙሕ መደባት ስለ እትሕዝ ኪኸውን ይኽእል እዩ። ብዙሕ ኣድላዪ ዘይኰነን ግዜኻ ዜጥፍእን ንጥፈታት ንምንታይ ዘይተወግድ፧ ኣብ መንጎ ቘጸራታትካ ዝያዳ ናይ ግዜ ጋግ ግበር፣ ኣብ ቈጸራኻ ድማ ቅድሚ ግዜኻ ኽትበጽሕ ጽዓር። ከምዚ እንተ ጌርካ፡ ከም ጻዕቂ ማካይን ወይ ሕማቕ ኵነታት ኣየር ዝኣመሰለ ዘይተሓስበ ዅነታት እውን ኬደናጕየካ ኣይክእልን እዩ።

መጽሓፍ ቅዱስ፡ ትሑታት ክንከውን እውን የተባብዕ እዩ። (ምሳሌ 11:2) እዚ ኸኣ ዓቕምኻ ምፍላጥ ማለት እዩ። ቈጸራ ቕድሚ ምግባርካ ወይ ንሓደ ዕዮ ኣብ እተወሰነ ናይ ግዜ ገደብ ክትዛዝሞ ቕድሚ ምስምማዕካ፡ ምስ መደብካ ዚኸይድ እንተ ዀይኑ ኣረጋግጽ። ንዘይተርክበሉ ነገራት ክትገብሮ ምስምማዕ ወይ መደብ ምሓዝ፡ ንርእስኻን ንኻልኦትን ኣብ ውጥረትን ብስጭትን እዩ ዜእቱ!

መጽሓፍ ቅዱስ ንግዜና ብዝበለጸ ኽንጥቀመሉ እውን ይነግረና እዩ። (ኤፌሶን 5:15, 16) ነቲ ዝያዳ ኣገዳሲ ዝዀነ ነገራት ቀዳምነት ሃቦ። (ፊልጲ 1:10) ንኣብነት፡ ኣብ ህዝባዊ መጓዓዝያ ወይ ንኻልኦት ኣብ ምጽባይ እተሕልፎ ግዜ ንንባብን ኣብታ መዓልቲ ኽትዓዮ እትደሊ ነገራት ንምምዳብን ክትጥቀመሉ ትኽእል ኢኻ።

“ውጥናት ትጉህ ብርግጽ ናብ ኣሳልጦ ይመርሕ።”—ምሳሌ 21:5።