Dostlarımız mutlu ve doyum veren bir hayatımız olmasına yardım eder. Gerçek dostlar birbirlerinin en iyi yönlerini ortaya çıkarır ve güçlü yönlerini geliştirir (Özdeyişler 27:17).

 Ancak Kutsal Kitap arkadaş seçiminde dikkatli olmanın önemini gösterir. Yanlış arkadaş seçiminin sonuçları hakkında bizi uyarır (Özdeyişler 13:20; 1. Korintoslular 15:33). Böyle arkadaşlar kişinin akılsızca seçimler yapmasına ya da iyi niteliklerini kaybetmesine neden olabilir.

Bu makalede:

•  Gerçek bir dost nasıl olmalı?

•  Kutsal Kitapta gerçek dostluklara dair hangi örnekler var?

•  Bir insan Tanrı’nın dostu olabilir mi?

•  Dostlukla ilgili Kutsal Kitaptaki ayetler

 Kutsal Kitap yakın arkadaşlıkların temelinde, ortak ilgi alanlarından ya da hobilerden daha derin şeylerin olduğunu öğretir. Örneğin Mezmur 119:63’te şu sözler bulunur: “Senden a korkanların, buyruklarını tutanların hepsine arkadaşım ben.” Bu ayette Mezmur yazarının Tanrı’yı üzmekten korkan ve O’nun ilkelerine uygun yaşayan kişilere arkadaşım dediğine dikkat edin.

 Ayrıca Kutsal Kitap gerçek bir dostun sahip olması gereken nitelikleri de açıklar. Örneğin:

•   “Gerçek dost her zaman sever; o, sıkıntılı günler için doğmuş kardeştir” (Özdeyişler 17:17).

•   “Öyle arkadaşlar vardır ki, birbirini paralamaya hazırdır; öyle dost vardır ki, kardeşten de yakındır” (Özdeyişler 18:24).

 Bu ayetler gerçek bir dostun vefalı, sevgi dolu, iyi ve cömert olduğunu gösterir. Gerçek bir dostun hayatın iniş çıkışlarında bize destek olacağına güvenebiliriz. Böyle bir dost kötü bir yola girdiğimizde ya da hikmetsiz bir karar vermek üzereyken bize bunun yanlış olduğunu söyleyecek kadar cesaretlidir (Özdeyişler 27:6, 9).

 Kutsal Kitapta farklı yaşlardan, geçmişlerden ve konumlardan kişilerin dost olduğuna dair örnekler vardır. Bu konuda üç örnek görelim.

•   Rut ve Naomi. Rut Naomi’nin geliniydi ve aralarında muhtemelen büyük bir yaş farkı vardı. Ayrıca geldikleri kültürler de birbirinden farklıydı. Tüm bu farklılıklara rağmen onların çok yakın ve sevgi dolu bir dostlukları vardı (Rut 1:16).

•   Davut ve Yonatan. Yonatan Davut’tan muhtemelen 30 yaş büyük olmasına rağmen, Kutsal Kitap Yonatan’ın Davut’a ‘gönülden bağlandığını’, yani onların yakın dost olduklarını söyler (1. Samuel 18:1).

•   İsa ve elçileri. İsa öğretmenleri ve efendileri olarak elçilerinin üzerinde yetki sahibiydi (Yuhanna 13:13). Fakat İsa, elçilerinin onun dostluğuna layık olmadığını düşünmedi. Bunun yerine İsa’nın, öğrettiklerini uygulayanlarla yakın bir bağı vardı. O şöyle dedi: “Size dostlarım dedim, çünkü Babamdan duyduğum her şeyi size bildirdim” (Yuhanna 15:14, 15).

 Evet, insanlar Tanrı’yla dost olabilir. Kutsal Kitap, Tanrı hakkında “O dürüst insanların yakınıdır” der (Özdeyişler 3:32). Başka sözlerle Tanrı iyi, dürüst ve saygın biri olmaya çalışan, ayrıca O’nun doğru ve yanlış konusundaki standartlarına göre yaşamaya çaba gösteren kişilerle dost olur. Örneğin, sadık bir kişi olan İbrahim peygamberden Kutsal Yazılarda Tanrı’nın dostu olarak söz edilir (2. Tarihler 20:7; İşaya 41:8; Yakup 2:23).