Laleler Yaşamalarına Yardım Etti

AVRUPA’DA, II. Dünya Savaşı’nın son ayları sırasında Naziler Hollanda’nın batısındaki büyük şehirlere yiyecek göndermek üzere kullanılan tüm su yollarını ablukaya aldı. O dönemde yaşayan birçok kişinin tanıklık edebileceği gibi sonuç felaketti.

Bir kişi normal olarak günde yaklaşık 1.600 ila 2.800 kaloriye ihtiyaç duyar. Fakat Nisan 1945’te Amsterdam, Delft, Lahey, Leiden, Rotterdam ve Utrecht’de yaşayanların bazıları günde 500 ila 600 kalori alarak yaşıyorlardı. Sonuç olarak 1944-1945 yıllarındaki Açlık Kışı boyunca en az 10.000 sivilin yetersiz beslenme yüzünden öldüğü sanılıyor.

Sağ kalan Susan Monkman’ın söylediklerine göre ailesi lale soğanlarını yemeye başladı. Monkman şunları söylüyor: “Lale soğanlarının inanılmaz derecede sert kenarları vardı. Kaynama süreleri ne olursa olsun yumuşamıyordu. Onları yavaş ve dikkatli bir şekilde çiğniyorduk. Yine de bunu yapabildiğimiz için mutluyduk. Günlerce boğazımız ağrıyordu.” Tahrişi azaltmak için varsa birkaç havuç ya da bir şeker pancarı bu soğanlarla karıştırılırdı.

Lale soğanlarının yüz gramlık bir porsiyonu aşağı yukarı 148 kalori, 3 gram protein, 0,2 gram yağ, ve 32 gram karbonhidrat içerir. Böylece bu yenilmesi zor lale soğanları açlık çeken birçok Hollandalının kurtulmasına yardım etmiş olabilir.

İnsanın insana yönelik korkunç acımasızlığına dair birçok kimsenin zihnine silinmez şekilde kazınmış örnekler, Mukaddes Kitabın şu vaadinin gerçekleşmesine ne denli ihtiyacımız olduğunu gösterir: “Biz onun vadine göre yeni gökler ve yeni yer bekliyoruz; onlarda salâh [adalet] duracaktır.”—II. Petrus 3:13.

[Sayfa 24’teki resim tanıtım notu]

Internationaal Bloembollen Centrum, Hollanda