“Kanguru Annelik”—Hayati Bir Sorunun Çözümü mü?

Yıl 1979, yer Bogotá’da (Kolombiya) bir hastahane. Kolombiyalı bir doktor erken doğan bebek ölümündeki ürkütücü artıştan dolayı garip bir çözüm buldu: “Kanguru annelik.”

Erken doğan bebekleri yaşatmak doktorlar için zor bir görevdir. Çok zayıf doğan bebekler çoğu zaman kilo alana kadar kalacakları bir kuvözün sıcak ortamına yerleştirilir. Ancak gelişmekte olan ülkelerde aşırı kalabalık hastaneler, kötü sağlık koşulları, tıbbi personel ve cihaz eksikliği, sık sık hastalıkların tehlikeli biçimde yayılmasına neden olur.

Kolombiya’da bir doktor bu sorunu biraz olsun çözecek gibi görünen bir yöntem buldu. Nasıl bir yöntem? Erken doğan bir bebeğe, sağlık durumu dengeye kavuşana kadar alışılmış yöntemle bakım yapılır. Bu arada anne, bebek bakımı konusunda eğitilir. Bebek yeterince sağlıklı hale geldiğinde anne canlı bir kuvöz olur. Nasıl? Bebeğini bedenine yakın tutmak için göğüslerinin arasına koyup sarar. Bebek, kanguru kesesine benzeyen bu emin yerde sıcak kalır ve kolayca annesinin sütüyle beslenebilir. Bu nedenle bu yönteme genelde kanguru annelik denir.

Kanguru annelik hiçbir pahalı araç gerektirmez. Anne, uygun bir bluzun ya da normal elbisesinin üzerine bir kuşak sarar. Bebek yeterince kilo alınca anneyle beraber eve gidebilir; ancak hastaneye düzenli olarak kontrole getirilmelidir.

Yapılan ön araştırmalar kanguru anneliğin işe yaradığını ve güvenli olduğunu gösteriyor. Üstelik görünüşe göre bebekle anne arasındaki bağı da güçlendiriyor. Bu yöntemin birçok ülkede kullanılmasına şaşmamalı. Meksika’da akrabalar, anne dinlenmeye ihtiyaç duyduğunda ona yardım edebilmek için “kanguru babalar”, “kanguru büyükanneler” ve hatta “kanguru ablalar” olmak üzere eğitiliyorlar. Meksika’daki kanguru annelik programlarından birini idare eden Dr. Guadalupe Santos şöyle diyor: “Bu yöntemi 1992’den beri kullanıyoruz ve ne kadar etkili olduğunu gördük. Artık daha az kuvöz gerekiyor ve hastanede geçirilen zaman azalıyor.”