Kutsal Kitabın Görüşü

Kadınlar Vaiz Olabilir mi?

KADINLARIN vaiz olması ya da din görevlisi olarak hizmet etmesi konusunda farklı dinlerde farklı görüş ve uygulamalar vardır. Örneğin, Musevi kadınlar “rabbi” olarak adlandırılan dini önderlik konumuna gelebiliyor. Türkiye’de Diyanet İşleri Başkanlığı, zaman zaman yeni kadın vaizler alınacağına dair duyurular yapıyor. Hıristiyan âlemini oluşturan dinlerin bazılarında kadınlar vaiz, rahip ve piskopos olarak hizmet ediyor. Öte yandan Katolik Kilisesinin bu konuya yaklaşımıyla ilgili olarak, Amerika’da çıkan USA Today gazetesinde Katolik bir kadının şu sözleri yer aldı: “Kadınların dini görevlere atanması yönünde hiçbir değişimin olmamasını hayret ve kızgınlıkla izliyorum.”

Dolayısıyla, Kutsal Kitaba inandığını ve Hıristiyan olduğunu söyleyen inançlar arasında kadınların vaiz olmasıyla ilgili iki ayrı görüş var; bir taraf kadınların vaiz olmasını yasaklarken diğer taraf kürsüden vaaz vermesini uygun görüyor. İlginçtir ki, Kutsal Kitap her iki görüşü de desteklemez. Bu nasıl olabilir? Cevabı bulmak için önce “vaiz” sözcüğünün Kutsal Kitapta nasıl kullanıldığına bakmamız gerekir.

Birinci Yüzyıldaki Vaizler

“Vaiz” deyince aklınıza ne geliyor? Birçok insanın aklına hemen bir cemaate ibadet sırasında önderlik eden din görevlisi gelir. Ancak Kutsal Kitapta “vaiz” olarak tercüme edilen sözcük daha geniş bir anlam taşır; bu yüzden bazen de “hizmetçi” olarak tercüme edilmiştir. Örneğin İsa peygamberin elçilerinden Pavlus, Fibi adlı imanlı bir kadından, “Kenhrea’daki cemaatin bir hizmetçisi olan kız kardeşimiz” diye söz etmişti (Romalılar 16:1).

Bu sözleri okuyunca Fibi’yi zihninizde, eski Kenhrea şehrindeki cemaatin önünde ayakta durup ibadete önderlik eden biri olarak mı canlandırıyorsunuz? Fibi acaba nasıl bir hizmette bulunuyordu? Pavlus, Filipi şehrindeki imanlı kişilere yazdığı mektupta başka iki kadından söz ederken şöyle dedi: “Onlar benimle . . . . birlikte Müjde’yi yaymak için mücadele ettiler” (Filipililer 4:2, 3, Yeni Çeviri; italikler tarafımızdan).

Birinci yüzyılda İsa’nın takipçilerinin “Müjde’yi” yani Kutsal Kitaptaki iyi haberi yaymak için kullandıkları başlıca yöntem, bunu “herkesin içinde” ve “evden eve” duyurmaktı (Elçiler 20:20). Bu işe katılanlara vaiz deniyordu. Bu vaizler arasında Priskilla adlı bir kadın da vardı; o ve kocası, Tanrı’dan korkan biri olduğu halde henüz Hıristiyan olarak vaftiz edilmemiş bir adama ‘Tanrı’nın yolunu daha doğru bir şekilde açıkladılar’ (Elçiler 18:25, 26). Belli ki Priskilla da, Fibi ve başka birçok kadın gibi etkili bir vaizdi.

Saygın Bir Görev

Erkekler cemaate önderlik etmek gibi önemli bir görevi yerine getirirken, Kutsal Kitabın mesajını insanlara duyurmak kadınlara bırakılan daha önemsiz bir iş midir? Kesinlikle böyle değil; bunu iki nedenle söyleyebiliriz. Birincisi, Kutsal Kitap cemaatte ağır sorumlulukları olan erkekler de dahil İsa’nın tüm takipçilerinin iyi haberi ‘duyurma’ işine katılmaları gerektiğini gösterir (Luka 9:1, 2). İkincisi, Kutsal Kitabın mesajının duyurulması o zaman olduğu gibi bugün de, erkek ya da kadın olsun tüm iman edenlerin İsa’nın şu emrine uymak için yapması gereken başlıca iştir: “Bütün milletlerden insanları öğrencim olarak yetiştirin . . . . onlara öğretin” (Matta 28:19, 20).

Bazı kadınların cemaatte yerine getirdikleri önemli bir görev daha var. Pavlus şu sözlerle  buna değindi: “Yaşlı kadınlar . . . . iyi olanı öğreten kişiler olsunlar. Genç kadınlara, akıllarını başlarına toplayarak, kocalarını seven, çocuklarını seven . . . . kişiler olmayı öğretsinler” (Titus 2:3-5). Dolayısıyla Kutsal Kitap ilkelerine uygun yaşama konusunda deneyimli olan olgun kadınlar, daha genç ve deneyimsiz olanların olgunlaşmasına yardım etme ayrıcalığına sahiptir. Bu da saygın ve önemli bir görevdir.

Topluluğa Öğretmek

Bununla birlikte Kutsal Kitabın hiçbir yerinde kadınlara kürsüye çıkıp cemaate öğretmesini söyleyen bir kayıt yoktur. Tam tersi Pavlus, “kadın cemaatte sessizce dinlesin” der. Bunun bir nedeni, kendisinin de yazdığı gibi, her şeyin “uygun ve düzenli biçimde” olmasını sağlamaktır (1. Korintoslular 14:34, 40). Tanrı, cemaatte işlerin pürüzsüzce yürüyebilmesi için öğretme görevini belirli bir gruba verdi. Yine de cemaatte gözetim sorumluluğu alabilmek için erkek olmak yetmez; bu sorumluluk yalnızca gerçekten yeterli durumda olan erkeklere verilir * (1. Timoteos 3:1-7; Titus 1:5-9).

Tanrı’nın kadına cemaatte verdiği görev onu daha aşağı bir konuma mı getirir? Hayır getirmez. Yehova Tanrı’nın onlardan önemli bir iş yapmalarını, yani Kendisi hakkında şahitlik etmelerini istediğini unutmayalım (Mezmur 68:11). Bugün Yehova’nın Şahitlerinin toplumunda, erkek ve kadın vaizler Kutsal Kitaptaki mesajı milyonlarca insana duyurarak, onların yaşamlarında olumlu değişiklikler yapıp kurtuluşa erişebilmelerine yardım ediyor (Elçiler 2:21; 2. Petrus 3:9). Bu hiç de küçümsenecek bir iş değildir!

Tanrı’nın erkekler ve kadınlarla ilgili yaptığı bu düzenleme bir yandan her iki cinse onur verirken diğer yandan da toplumunun barışına katkıda bulunur. Bunu şöyle örnekleyebiliriz: İşlek bir caddede karşıdan karşıya geçerken gözlerimiz ve kulaklarımız birbirini tamamlayan bir iş görür. Benzer şekilde erkekler ve kadınlar da, Tanrı’nın isteğini O’nun kendilerine verdiği görevler doğrultusunda yerine getirirlerse Tanrı tüm cemaatini huzur ve barışla ödüllendirir (1. Korintoslular 14:33; Filipililer 4:9). *

[Dipnotlar]

MERAK ETTİNİZ Mİ?

● Birinci yüzyılda İsa’ya iman eden kadınlar nasıl vaizlik yapıyordu? (Elçiler 18:26).

● Tanrı’nın toplumunda gözetim sorumluluğu kimlere verilir? (1. Timoteos 3:1, 2).

● Tanrı günümüzde kadınların vaizlik hizmetine ne gözle bakar? (Mezmur 68:11).

[Sayfa 29’daki pasaj]

“Söz Yehova’dan gelir, Müjdeyi duyuran kadınlar büyük bir ordudur” (MEZMUR 68:11).