İsa gökteyken nasıl iyi bir çalışma arkadaşı olabileceğini öğrendi ve bunun için gereken nitelikleri geliştirdi. Yeryüzüne geldiğinde de öğrencilerine bunu nasıl yapabileceklerini öğretti. Bu makalede İsa’nın örneğine bakarak hangi 3 yolla iyi bir çalışma arkadaşı olabileceğimizi göreceğiz. Bunun sonucunda kardeşlerle aramızdaki birlik güçlenecek ve uyum içinde çalışacağız.

İyi bir çalışma arkadaşı alçakgönüllüdür. İş arkadaşlarına değer verir ve bilmişlik taslamaz. İsa alçakgönüllü olmayı Babasından öğrendi. Yehova Yaratıcı unvanını hak eden tek kişi olmasına rağmen, oğlu ve çalışma arkadaşı olan İsa’nın rolüne dikkat çekti. Bunu Yehova’nın şu sözlerinden anlıyoruz: “Bize benzeyen insan yapalım” (Başl. 1:26). İsa, Yehova’nın bu alçakgönüllülüğünden çok etkilenmiş olmalı (Mezm. 18:35).

İsa yeryüzündeyken benzer bir alçakgönüllülük gösterdi. Başardıkları için övüldüğünde övgüyü asıl hak eden Tanrı’ya verdi (Mar. 10:17, 18; Yuhn. 7:15, 16). Öğrencileriyle barış içinde olmaya her zaman özen gösterdi. Onları hizmetkârları gibi değil, dostları olarak gördü (Yuhn. 15:15). Hatta onlara alçakgönüllülüğü öğretmek için ayaklarını bile yıkadı (Yuhn. 13:5, 12-14). Biz de kendi yararımızı değil, çalışma arkadaşlarımızınkini gözetirsek onlara değer  verdiğimizi göstermiş oluruz. Birbirimize saygı gösterir ve övgüyü kimin alacağını düşünmezsek daha çok iş başarabiliriz (Rom. 12:10).

Alçakgönüllü bir insan ‘çok kişiye danışılmasının da başarı getirdiğini’ kabul eder (Özd. 15:22). Ne kadar tecrübeli ya da yetenekli olursa olsun hiç kimse her şeyi bilemez. İsa bile bilmediği şeyler olduğunu kabul etti (Mat. 24:36). Ayrıca İsa, kusurlu oldukları halde öğrencilerine neler bildiklerini ve neler düşündüklerini soruyordu (Mat. 16:13-16). Kuşkusuz öğrencileri kendilerini İsa’nın yanında çok rahat hissediyordu. Benzer şekilde biz de sınırlarımızı kabul edersek ve başkalarının görüşlerine açık olursak, iş arkadaşlarımızla barış içinde oluruz ve birlikte çalışmak “başarı getirir.”

Özellikle ihtiyarlar İsa’nın alçakgönüllülüğünü örnek almalıdır. Onlar kutsal ruhun kuruldaki her bir ihtiyarı kullanabileceğinin farkında olmalıdırlar. Eğer ihtiyarlar, kuruldaki herkesin kendini rahat ifade edebileceği bir ortam yaratırsa, tüm cemaatin yararlanacağı kararlar alabilirler.

İyi bir iş arkadaşı birlikte çalıştığı kişilere karşı makuldür. Makullük, esnek olmak ve kuralcı olmamak demektir. İsa Yehova’nın makullüğünü gözlemlemek için pek çok fırsata sahip oldu. Örneğin Yehova, insanları hak ettikleri ölüm cezasından kurtarmak için Oğlunu gönderdi (Yuhn. 3:16).

İsa gerektiğinde ve uygun olduğunda esnek davrandı. Bunun bir örneğini Fenikeli kadına olan davranışından görebiliriz. İsa sadece İsrail evine gönderilmiş olsa da bu Fenikeli kadına yardım etmeyi kabul etti (Mat. 15:22-28). İsa öğrencileriyle ilgili beklentilerinde de makuldü. Yakın arkadaşı Petrus, herkesin içinde onu inkâr etmişti. Ama İsa onu bağışlamaya hazırdı. Hatta daha sonra Petrus’a çok büyük sorumluluklar verdi (Luka 22:32; Yuhn. 21:17; Elçi. 2:14; 8:14-17; 10:44, 45). Biz de esnek davranarak İsa’yı örnek alalım. Böylece ‘makullüğümüz herkesçe bilinebilir’ (Filip. 4:5).

Makul biri uyumludur ve farklı geçmişlere sahip kişilerle birlikte çalışırken barışı koruyabilir. İsa çevresindeki kişilere dostça  davranıyordu. Öyle ki Ferisiler, İsa’yı kıskandıkları için onu ‘vergi tahsildarları ve günahkârlarla dost’ olmakla suçluyordu (Mat. 11:19). Biz de İsa gibi farklı geçmişlere sahip kişilerle uyum içinde çalışabilir miyiz? Louis isminde bir birader çevre hizmetinde ve Beytel işinde farklı farklı kardeşlerle çalıştı. O şöyle anlatıyor: “Kusurlu insanların birlikte çalışması farklı boyuttaki taşlarla düz bir duvar örmeye benziyor. Bu çaba gerektiriyor ama mümkün. Başkalarıyla uyum içinde çalışabilmek için benim de kişisel olarak çaba göstermem gerekiyor.” Ne harika bir tutum.

Kendi cemaatimizde böyle uyumlu bir tutumu nasıl gösterebiliriz? Tarla hizmeti grubumuzda farklı müjdecilerle çalışabiliriz. Onların bizden farklı aile sorumlulukları olabilir ya da yaşları farklı olabilir. Seçtiğimiz hizmet türünü ve hızımızı onlara göre ayarlayarak makullük gösterebilir miyiz? Bunu yaparsak hem onlar hem de biz daha fazla sevinç duyacağız ve hizmetimiz daha verimli olacak.

İyi bir çalışma arkadaşı bildiklerini ‘paylaşmaya hazırdır’ (1. Tim. 6:18). İsa Babasıyla gökteyken O’nun bildiklerini Kendine saklamadığını gördü. Yehova “gökleri hazırladığında” İsa ‘oradaydı’ ve O’ndan birçok şey öğrendi (Özd. 8:27). İsa da yeryüzündeyken öğrencilerine ‘Babasından duyduğu her şeyi’ seve seve anlattı (Yuhn. 15:15). Biz onları nasıl örnek alabiliriz? Bildiklerimizi ve tecrübemizi, çalışma arkadaşlarımızla paylaşmaya istekli olmalıyız. İyi bir iş arkadaşı sırf kontrolü elinde tutmak için gerekli ve yararlı bilgileri kendine saklamaz. Tersine öğrendiklerini paylaşmaktan sevinç duyar.

Çalışma arkadaşlarımızı övmek önemlidir. Biri çabamızı takdir ettiğinde ve bizi övdüğünde mutlu oluruz. İsa da elçilerinin iyi yönlerini gördü ve onları övmek için zaman ayırdı (Matta 25:19-23; Luka 10:17-20 ile karşılaştırın). Hatta İsa onlara kendisinden ‘daha büyük işler yapacaklarını’ söyledi (Yuhn. 14:12). Ve ölmeden önceki gece, “yaşadığım sınavlarda yanımda kalanlar sizlersiniz” diyerek onları övdü (Luka 22:28). Bu sözler, şüphesiz öğrencilerine güç verdi ve onları harekete geçirdi. Biz de çalışma arkadaşlarımızı övmek için fırsat kollayalım. Çünkü bu, onların daha sevinçli ve daha verimli çalışmasına yardım eder.

Kayode adlı birader şöyle diyor: “İyi bir iş arkadaşı kusursuz olmak zorunda değildir. Etrafındakileri mutlu eden ve işi kolaylaştıran biri olmalıdır.” Siz nasıl bir iş arkadaşısınız? Birlikte çalıştığınız iman kardeşlerinize bir iş arkadaşı olarak hakkınızda ne düşündüklerini sorabilirsiniz. İsa’nın öğrencileri onunla birlikte çalışmaktan çok zevk duyuyordu. Eğer iş arkadaşlarınız da sizinle çalışmaktan mutluysa siz de Pavlus’un şu sözlerini söyleyebilirsiniz: “Sevinciniz için çalışan iş arkadaşlarıyız” (2. Kor. 1:24).