1, 2. (a) İsa ölümünden kısa süre önce öğrencileriyle neler konuştu? (Makalenin başındaki resme bakın.) (b) İyi haberi duyurma sebeplerimizi hatırlamak bizim için neden önemli? (c) Bu makalede neyi ele alacağız?

İSA ölümünden önceki son akşam elçileriyle uzun uzun konuştu. Onlara olan derin sevgisini ifade etti. Ayrıca önceki makalede incelediğimiz asma örneğini anlattı. Bu örnek aracılığıyla öğrencilerini ‘çok meyve vermeyi’ sürdürmeye, yani Krallık mesajını tahammülle duyurmaya teşvik etti * (Yuhn. 15:8).

² Ancak İsa öğrencilerine sadece ne yapmaları gerektiğini değil bunu neden yapmaları gerektiğini de açıkladı. İyi haberi duyurmaya devam etmeleri için nedenler gösterdi. Bunları hatırlamak bizim için neden önemli? Çünkü “bütün milletlere şahitlik” etmeyi sürdürmek için buna ihtiyacımız var (Mat. 24:13, 14). Öyleyse şimdi, duyuru işini sürdürmek için Kutsal Kitaba dayalı dört nedene bakalım. Ayrıca  Yehova’nın, tahammülle ürün vermemiz için sağladığı dört armağanı da inceleyeceğiz.

3. (a) Yuhanna 15:8’de iyi haberi duyurmamızın hangi nedeni belirtiliyor? (b) Asma örneğinde üzümler neyi temsil eder? Bu neden yerinde bir benzetmedir?

³ İyi haberi duyurmamızın en önemli sebebi tüm insanların önünde Yehova’yı yüceltmek ve ismini kutsal kılmaktır (Yuhanna 15:1, 8’i okuyun). Hatırlarsanız asma örneğindeki bağcı Yehova’yı, asma İsa’yı, dallar da takipçilerini temsil ediyordu (Yuhn. 15:5). O halde üzümler de İsa’nın öğrencilerinin ortaya koyduğu meyveyi, yani duyuru işini temsil eder. İsa elçilerine şöyle dedi: ‘Çok meyve vermeniz Babamı yüceltir.’ Kaliteli üzüm veren asmalar bir bağcının iyi isim yapmasını sağlar. Benzer şekilde, bizim de Krallık mesajını elimizden gelen en iyi şekilde duyurmamız Yehova’yı yüceltir (Mat. 25:20-23).

4. (a) Tanrı’nın ismini hangi yollarla kutsal kılarız? (b) Tanrı’nın ismini kutsal kılma ayrıcalığınız hakkında siz ne hissediyorsunuz?

⁴ Duyuru işimiz Tanrı’nın ismini nasıl kutsal kılar? Bu isim zaten mutlak anlamda kutsaldır, biz onu daha kutsal duruma getiremeyiz. Fakat İşaya peygamber şöyle yazmıştı: ‘Kutsal saymanız gereken kişi göklerin hâkimi Yehova’dır’ (İşa. 8:13). Öyleyse Tanrı’nın ismini kutsal kılmamızın bir yolu, onu diğer tüm isimlerden ayrı tutmak ve başkalarının da kutsal saymasına yardım etmektir (Mat. 6:9). Örneğin Yehova’nın muhteşem nitelikleri ve insanlıkla ilgili amacı hakkındaki hakikati duyurduğumuzda, Şeytan’ın yalanlarına ve iftiralarına karşı Tanrı’nın ismini savunmuş oluruz (Başl. 3:1-5). Ayrıca sahamızdaki insanların şunu anlamasına yardım ettiğimizde de Tanrı’nın ismini kutsal kılarız: “İhtişam, yücelik ve güç [Yehova’ya] yaraşır” (Vah. 4:11). 16 yıldır öncü olan Rudi * şöyle diyor: “Evrenin Egemeninin, bana şahidi olma fırsatı verdiğini düşününce büyük bir minnettarlık duyuyorum. Bu, duyuru işine devam etme isteğimi pekiştiriyor.”

5. (a) Yuhanna 15:9, 10 iyi haberi duyurmamızın hangi sebebine dikkat çekiyor? (b) İsa, tahammüle ihtiyacımız olduğunu nasıl vurguladı?

⁵ Yuhanna 15:9, 10’u okuyun. Krallık mesajını duyurmamızın başka önemli bir sebebi Yehova’ya ve İsa’ya duyduğumuz derin sevgidir (Mar. 12:30; Yuhn. 14:15). İsa öğrencilerine “sevgimde kalın” dedi. Neden böyle söyledi? Çünkü bir Hıristiyan olarak yaşamanın tahammül isteyeceğini biliyordu. Yuhanna 15:4-10’daki kısa kayıtta İsa “kalmak” kelimesini defalarca kullanarak tahammüle ne kadar ihtiyacımız olduğunu vurguladı.

6. Mesih’in sevgisinde kalmak istediğimizi nasıl gösteririz?

⁶ Mesih’in sevgisinde kalmak ve onun onayına sahip olmak istediğimizi nasıl gösteririz? Emirlerine uyarak. İsa özetle bize şöyle diyor: “Bana itaat edin.” Aslında o, bizden istediği her şeyi önce kendisi yaptı. ‘Ben Babamın emirlerine uyup sevgisinde kaldım’ dedi. Evet, İsa bize örnek bıraktı (Yuhn. 13:15).

7. İtaat ve sevgi arasında nasıl bir bağlantı var?

⁷ İsa, itaat ve sevgi arasında bağlantı olduğunu şu sözlerle açıkladı: “Beni seven kişi, emirlerimi bilen ve onlara  uyandır” (Yuhn. 14:21). Buna ek olarak, İsa’nın emirleri Babasının düşünce tarzını yansıttığından onun verdiği duyuru emrine itaat ettiğimizde Tanrı’ya olan sevgimizi de göstermiş oluruz (Mat. 17:5; Yuhn. 8:28). Yehova ve İsa’ya sevgimizi gösterdiğimizde onlar da bizi sevmeye devam eder.

8, 9. (a) Krallık mesajını duyurmamızın üçüncü sebebi nedir? (b) Hezekiel 3:18, 19 ve 18:23’teki sözler, bizi duyuru işini sürdürmeye nasıl teşvik eder?

⁸ Duyuru işini sürdürmemizin üçüncü sebebi insanları uyarmaktır. Kutsal Kitapta Nuh’tan bir “haberci” olarak bahsedilir (2. Petrus 2:5’i okuyun). Tufandan önce Nuh’un bildirdiği mesaj şüphesiz yaklaşan yıkımla ilgili bir uyarı içeriyordu. Bu sonuca nasıl varıyoruz? Çünkü İsa şöyle demişti: “Tufandan önceki günlerde, Nuh’un gemiye girdiği güne kadar, insanlar yer, içer ve evlenirlerdi. Tufan gelinceye ve hepsini silip süpürünceye kadar, hiçbir şeyi umursamadılar. İnsanoğlunun hazır bulunduğu zaman da böyle olacak” (Mat. 24:38, 39). İnsanların kayıtsızlığına rağmen Nuh, Tanrı’dan aldığı uyarı mesajını sadakatle bildirdi.

⁹ Bugün bizler Krallık mesajını duyurarak, insanlara Tanrı’nın amacı hakkında bilgi alma fırsatı veriyoruz. Yehova gibi biz de insanların iyi habere olumlu karşılık verip sonsuza dek ‘yaşamasını’ yürekten istiyoruz (Hez. 18:23). Evden eve ve halka açık yerlerde şahitlik ettiğimizde olabildiğince çok insanı, Tanrı’nın Krallığının gelip bu kötü dünyayı yok edeceği konusunda uyarıyoruz (Hez. 3:18, 19; Dan. 2:44; Vah. 14:6, 7).

10. (a) Matta 22:39’da duyuru işimizin hangi sebebi belirtiliyor? (b) Pavlus ve Silas’ın Filipi’deki bir gardiyana nasıl yardım ettiğini anlatın.

¹⁰ Duyuru işini sürdürmemizin başka bir önemli sebebi komşu sevgimizdir (Mat. 22:39). Bu sevgi duyuru işine devam etmemizi sağlıyor, çünkü koşullar değiştikçe insanların tutumlarının da değişebileceğini biliyoruz. Elçi Pavlus ve hizmet arkadaşı Silas’ın yaşadıklarına bakalım. Filipi şehrinde muhalifler onları hapse atmıştı. Fakat gece yarısı aniden büyük bir deprem oldu, hapishane sarsıldı ve kapılar açıldı. Tutukluların kaçtığını düşünen gardiyan kendini öldürmek istedi. Ama Pavlus “Kendine kıyma” diye bağırdı. Perişan haldeki gardiyan şöyle sordu: “Kurtulmak için ne yapmalıyım?” Onlar da, ‘Efendimiz İsa’ya iman et, kurtulursun’ dediler (Elçi. 16:25-34).

11, 12. (a) Gardiyanla ilgili kayıttan duyuru işimiz hakkında ne öğreniyoruz? (b) İyi haberi duyurmaya neden devam etmek istiyoruz?

¹¹ Gardiyanla ilgili kayıttan duyuru işimiz hakkında ne öğreniyoruz? Dikkat ederseniz ancak deprem olduktan sonra gardiyanın tutumu değişti ve yardım istedi. Benzer şekilde bugün de Kutsal Kitaptaki mesaja olumlu karşılık  vermeyen bazı insanların sarsıcı bir olay karşısında tutumları değişebilir ve yardım isteyebilirler. Örneğin bazıları uzun zamandır çalıştıkları işlerini bir anda kaybedebilir ve bu onları altüst edebilir. Kimileri yıkılan yuvaları nedeniyle darmadağın olabilir. Başkaları da ciddi bir hastalığa yakalandığı ya da bir yakınını kaybettiği için kedere boğulabilir. Daha önce hayatın anlamı hakkında düşünmeyen kişiler, onları perişan eden bu gibi olaylar karşısında sorular sormaya başlayabilir. Hatta “Kurtulmak için ne yapmalıyım?” diye sorabilirler. Bizimle karşılaştıklarında, ümit veren mesajımızı hayatlarında ilk kez dinlemek isteyebilirler.

¹² Dolayısıyla iyi haberi duyurmayı sadakatle sürdürürsek, insanlar mesajımızı kabul etmeye hazır olduklarında onlara yardım edebilecek durumda olacağız (İşa. 61:1). 38 yıldır tamgün hizmette olan Charlotte şöyle diyor: “Bugün insanlar yollarını kaybetmiş durumda. İyi haberi duymak için bir fırsata ihtiyaçları var.” 34 yıldır öncülük yapan Eva şunları söylüyor: “Günümüzde insanlar hiç olmadığı kadar mutsuz. Onlara yardım etmeyi çok istiyorum. İyi haberi duyurmamı sağlayan işte bu.” Komşu sevgisi, hizmetimizi sürdürmek için gerçekten de harika bir sebeptir!

13, 14. (a) Yuhanna 15:11’de hangi armağandan söz edilir? (b) İsa’nın sevincine nasıl sahip olabiliriz? (c) Sevinç hizmetimizi nasıl etkiler?

¹³ İsa ölümünden önceki akşam elçileriyle konuşurken tahammülle ürün vermelerine yardım edecek bazı armağanlardan da söz etti. Bu armağanlar nelerdir ve bunlardan nasıl yarar görebiliriz?

¹⁴ Sevinç. İsa’nın verdiği duyuru emri öğrencilerine yük mü olacaktı? Kesinlikle hayır. İsa asma örneğini anlattıktan sonra, Krallığı duyuran bizlerin sevinçli olacağını söyledi (Yuhanna 15:11’i okuyun). Hatta, kendi sahip olduğu sevincin bizde de olacağını söyledi. Peki bu nasıl olabilir? Hatırlarsanız İsa kendini bir asmaya, öğrencilerini de dallara benzetmişti. Dallar asmaya bağlı oldukları sürece ondan su ve besin alırlar. Benzer şekilde Mesih’le birlik içinde kaldığımız ve onun adımlarını izlediğimiz sürece onun gibi sevinçli olabiliriz. Mesih gibi biz de Tanrı’nın isteğini yapmanın sevincini tadarız (Yuhn. 4:34; 17:13; 1. Pet. 2:21). 40 yıldan uzun zamandır öncü olan Hande şöyle diyor: “Duyuru işine katıldığım her seferinde büyük sevinç hissediyorum. Bu da bana Yehova’ya hizmetimi sürdürme gücü veriyor.” Gerçekten de bu sarsılmaz sevinç bize zor sahalarda bile hizmetimizi sürdürme gücü verir (Mat. 5:10-12).

15. (a) Yuhanna 14:27’de hangi armağandan söz edilir? (b) Bu armağan ürün vermemize nasıl yardım eder?

¹⁵ Barış (Yuhanna 14:27’yi okuyun). İsa ölümünden önceki akşamın ilk saatlerinde elçilerine şöyle demişti: ‘Size kendi barışımı veriyorum.’ Bu armağan, yani İsa’nın barışı ürün vermemize nasıl yardım eder? Duyuru faaliyetini sürdürdüğümüzde, içimiz Yehova’yı ve İsa’yı memnun etmenin verdiği barış ve huzurla dolar (Mezm. 149:4; Rom. 5:3, 4; Kol. 3:15). 45 yıldır tamgün hizmet eden Alfredo şöyle dedi: “Duyuru faaliyeti beni yorsa da hayatıma gerçek bir doyum ve anlam katıyor.” Böyle bir huzura  sahip olduğumuz için gerçekten çok minnettarız!

16. (a) Yuhanna 15:15’te hangi armağandan söz edilir? (b) Elçiler nasıl İsa’nın dostu olarak kalabilirlerdi?

¹⁶ İsa’yla dostluk. İsa elçilerine “Sevinciniz tam olsun” dedikten sonra özverili sevgi göstermenin önemini açıkladı (Yuhn. 15:11-13). Ardından şöyle söyledi: “Size dostlarım dedim.” Gerçekten de, İsa’yla dost olmak paha biçilmez bir armağandır! Elçiler İsa’nın dostu olarak kalmak için ne yapmalıydı? ‘Her zaman çok meyve vermeliydiler’ (Yuhanna 15:14-16’yı okuyun). Bundan yaklaşık iki yıl önce İsa elçilerine şöyle demişti: “Gittiğiniz her yerde, ‘Göklerin krallığı yaklaştı’ haberini duyurun” (Mat. 10:7). Son akşamında da öğrencilerini, başladıkları işi tahammülle sürdürmeye teşvik etti (Mat. 24:13; Mar. 3:14). İsa’nın emrini yerine getirmek kolay olmasa da bunu başarabilir ve onun dostu olarak kalabilirlerdi. Nasıl? Başka bir armağanın yardımıyla.

17, 18. (a) Yuhanna 15:16’da hangi armağandan söz edilir? (b) Bu armağan İsa’nın takipçilerine nasıl yardım etti? (c) Bizi hangi armağanlar güçlendiriyor?

¹⁷ Dualarımızın cevaplanması. İsa şöyle dedi: ‘Babam benim adımla dilediğiniz her şeyi size versin’ (Yuhn. 15:16). Bu vaat elçileri çok güçlendirmiş olmalı! * Elçiler henüz tam olarak kavramasa da Önderleri yakında ölecekti. Bu olduğunda kendilerini bir başlarına kalmış hissedebilirlerdi. Ama aslında yalnız olmayacaklardı, Yehova dualarını cevaplamaya ve duyuru işinde onlara yardım etmeye hazırdı. Gerçekten de bundan kısa süre sonra yardım yakarışlarının nasıl cevaplandığına tanık oldular (Elçi. 4:29-31).

¹⁸ Biz de İsa’nın elçileriyle aynı durumdayız. Tahammülle meyve verdiğimiz sürece İsa’nın dostu olarak kalırız. Ayrıca iyi haberi duyururken karşılaştığımız engelleri aşmak için yardım dilediğimizde Yehova’nın dualarımızı cevaplayacağına güvenebiliriz (Filip. 4:13). Dualarımız cevaplandığından ve İsa’yla dost olduğumuzdan dolayı çok minnettarız. Yehova’nın verdiği bu armağanlar meyve vermeyi sürdürmemiz için bizi güçlendiriyor (Yak. 1:17).

19. (a) Neden iyi haberi duyurmaya devam ediyoruz? (b) Tanrı’nın verdiği işi tamamlamamıza ne yardım eder?

¹⁹ Bu makalede, iyi haberi duyurmaya devam etmemizin şu nedenlerini ele aldık: Yehova’yı yüceltmek ve ismini kutsal kılmak, Yehova’ya ve İsa’ya duyduğumuz sevgiyi göstermek, insanları uyarmak ve komşu sevgisi göstermek. Bunların yanı sıra şu dört armağanı inceledik: sevinç, barış, İsa’yla dostluk ve dualarımızın cevaplanması. Bu armağanlar Tanrı’nın verdiği işi tamamlamamız için bizi güçlendirir. Öyleyse ‘çok meyve vermeyi’ sürdürmek için var gücümüzle çaba harcayalım ve Yehova’nın yüreğini sevindirelim!