BİR sorunla mücadele ederken hiç yapayalnız olduğunuzu hissettiniz mi? “Çetin ve bunalımlı” bir dönemde yaşadığımız için cesaret kırıklığı ve yalnızlık gibi duygulara kapılabiliriz (2. Tim. 3:1). Fakat bu hayatın yükünü tek başına sırtlamak zorunda değiliz. Kutsal Kitap, gerçek dostların ‘sıkıntılı günlerde’ bize yardım edeceğini söyler (Özd. 17:17).

Pavlus, bir zamanlar birlikte seyahat ettiği hizmet arkadaşlarından çok yardım gördü (Kol. 4:7-11). Roma’da hapsedildiğinde dostları onun yapamayacağı görevleri üstlendi. Örneğin, Filipi’deki kardeşler Pavlus’a bazı şeyler gönderdi ve Epafroditos bunları Pavlus’a getirdi (Filip. 4:18). Tihikos Pavlus’un mektuplarını farklı cemaatlere ulaştırdı. Pavlus dostlarından gördüğü destek sayesinde, ev hapsinde ya da hapishanede olduğunda bile hizmetini yerine getirebildi. Peki siz nasıl gerçek bir dost olabilirsiniz?

Bugün birçok kardeşimiz gerçek bir dostun nasıl olması gerektiğini yaptıklarıyla ortaya koyuyor. İspanya’da daimi öncülük yapan Elisabet tam da böyle bir dosta sahip. Onun annesine ileri evre kanser teşhisi konulduğunda, bir kardeş Elisabet’e Kutsal Kitap’taki ayetleri kullanarak güçlendirici mesajlar gönderdi. Elisabet şöyle diyor: “Bu mesajlar, her bir günü göğüslerken bana güç verdi ve yalnız olmadığımı hatırlattı” (Özd. 18:24).

Kardeşlerimizin ruhi faaliyetlerini yerine getirmelerine yardım ederek de onlarla dostluğumuzu güçlendirebiliriz. Örneğin ibadete ya da hizmete giderken yaşlı bir kardeşe onu arabayla götürmeyi teklif edebilir misiniz? Bunu yaparak birbirinizin imanını güçlendirebilirsiniz (Rom. 1:12). Fakat bazı kardeşlerimiz evlerinden çıkamıyor. Onlar için nasıl gerçek bir dost olabilirsiniz?

Bazı kardeşler sağlık sorunları ya da başka sebeplerden dolayı ibadetlere yüz yüze katılamıyor. Lenfoma teşhisi konulan David’i düşünelim. 6 aydan uzun süre kemoterapi tedavisi gördü. Bu süreçte o ve eşi Lidia ibadetlere evden bağlandılar.

Onlar cemaatteki kardeşlerden nasıl yardım gördü? Her ibadetten sonra İbadet Salonundaki bazı kardeşler onlarla video konferans yoluyla konuşmak için çaba gösteriyordu. Ayrıca ibadetten sonra, verdikleri cevaplar için kardeşlerden takdir dolu mesajlar  alıyorlardı. Bu sayede David ve Lidia kendilerini kardeşlere daha yakın hissettiler.

Evden çıkamayan kardeşlerimizle birlikte hizmet edebilir miyiz? Programımızda bazı ufak değişiklikler yaparak onları unutmadığımızı gösterebiliriz (Özd. 3:27). Onlarla birlikte mektup yazmak ya da telefonla şahitlik etmek için zaman ayırmaya ne dersiniz? Evden çıkamayan kardeşler, video konferans yoluyla tarla buluşmalarına katılabilir. David ve Lidia bunu yapabildiği için çok mutluydu. David şöyle diyor: “Tarla hizmeti buluşmalarındaki o kısa açıklama ve dua bile bizi çok canlandırıyordu.” Ek bir öneri olarak, koşullar el veriyorsa ve bunu yapmak uygun olacaksa, Kutsal Kitap’ı birlikte incelediğiniz kişiyle, evden çıkamayan kardeşe gidebilir ve incelemeyi orada yapabilirsiniz.

Evden çıkamayan kardeşlerimizle birlikte hizmet ettiğimizde ve onların güzel niteliklerine bizzat tanık olduğumuzda aramızdaki bağ güçlenir. Örneğin, insanların yüreğine erişmek için Kutsal Kitap’ı nasıl ustalıkla kullandıklarını gözlemleyince onlara takdirimiz artar. Böyle kardeşlerimize ruhi faaliyetlerini yerine getirebilmeleri için destek olmak daha çok dost edinmemizi sağlayabilir (2. Kor. 6:13).

Pavlus, dostu Titus’un yanına gelmesiyle güç buldu (2. Kor. 7:5-7). Titus’tan şunu öğreniyoruz: Kardeşlerimizi güçlendirmek için onları sadece sözlerimizle teşvik etmek yetmez. Yanlarında olmak ve ihtiyaç duydukları konularda yardım etmek için de elimizden geleni yapmamız gerekir (1. Yuhn. 3:18).

Rusya’daki kardeşlerimiz birbirlerine destek olmak konusunda harika bir örnek sergiliyorlar. Sergey ve Tatyana’nın yaşadıklarını düşünelim. Polis evlerini aradıktan sonra onları sorguya götürdü. İlk olarak Tatyana serbest bırakıldı. Sergey şöyle anlatıyor: “[Tatyana] eve varır varmaz cesur bir hemşire kapıya geldi. Başka kardeşler de geldi ve evimizi temizleyip toparlamamıza yardım ettiler.”

Sergey şunları da söylüyor: “Özdeyişler 17:17 her zaman sevdiğim bir ayetti. Orada şöyle der: ‘Gerçek dost her zaman sever; o, sıkıntılı günler için doğmuş kardeştir.’ Bu sözler, tek başıma dayanmanın zor olduğu bu zulüm döneminde benim için daha da önem kazandı. Yehova bana cesaretle yanımda duran dostlar verdi.” a

Yaşadığımız sıkıntıların arttığı bu dönemde, sırtımızı yaslayabileceğimiz dostlara ihtiyacımız var. Büyük sıkıntı başladığında bu dostlara daha da çok ihtiyacımız olacak. Öyleyse şimdiden gerçek bir dost olmak için elimizden geleni yapalım (1. Pet. 4:7, 8).