“Saat Geldi”
“Saat Geldi”
“Bu dünyadan Babaya göçecek saati geldi.”—Yuhanna 13:1.
1. MS 33 yılının Fıshı yaklaşırken Yeruşalim hangi söylentilerle çalkalanıyordu; neden?
İSA MS 29 yılında vaftiz edildiğinde, onu ölüm, diriltilme ve izzetlendirilme “saati”ne götürecek yolun başındaydı. Şimdiyse MS 33 yılının ilkbaharı gelmişti. Yahudi yüksek mahkemesi Sanhedrin’de, İsa’yı öldürme konusunun görüşülmesinin üstünden ancak birkaç hafta geçmişti. Büyük olasılıkla İsa’ya yakınlık duyan ve Sanhedrin’in bir üyesi olan Nikodimos aracılığı ile onların planını öğrenen İsa, Yeruşalim’i terk ederek Erden Nehri’nin karşı yakasına geçti. Fısıh Bayramı yaklaştığından ülkenin her yerinden insanlar Yeruşalim’e gitmişti ve şehir İsa hakkındaki söylentilerle çalkalanıyordu. Herkes birbirine şöyle soruyordu: “Ne sanırsınız? bayrama gelmiyecek mi?” Başkâhinler ve Ferisiler de İsa’yı görenlerin, yerini bildirmesi için emir vererek heyecanı artırdılar.—Yuhanna 11:47-57.
2. Meryem’in hangi hareketi tartışmaya yol açtı; İsa’nın onu destekleyen cevabı kendi “saati”nin bilincinde oluşuyla ilgili neyi gösterdi?
2 Fısıh’tan altı gün önce, 8 Nisan’da İsa yine Yeruşalim dolaylarına geldi. Yeruşalim’den üç kilometre uzaklıkta, sevgili dostları Marta, Meryem ve Lazar’ın yaşadığı Beytanya kentine gelmişti. Cuma akşamıydı ve İsa, Sebt gününü orada geçirmişti. Ertesi akşam Meryem’in değerli ve kokulu bir yağla ona hizmet ettiğini gören öğrencileri buna karşı çıkmıştı. İsa şöyle cevap verdi: “Kadını bırak, bunu benim gömüleceğim gün için saklasın. Çünkü fakirler her vakit sizinle beraberdir; fakat ben her vakit sizinle beraber değilim.” (Yuhanna 12:1-8; Matta 26:6-13) İsa “bu dünyadan Babaya göçecek saati geldiğini” biliyordu. (Yuhanna 13:1) Beş gün sonra “bir çokları için canını fidye” verecekti. (Markos 10:45) Bundan sonra İsa’nın yaptığı ve öğrettiği her şeye bir acillik duygusu hâkimdi. Bu ortamın sonunu hevesle bekleyen bizler için ne muhteşem bir örnek! Hemen ertesi gün İsa’nın neler yaşadığına bir bakalım.
İsa’nın Zaferle Geldiği Gün
3. (a) İsa 9 Nisan Pazar günü Yeruşalim’e nasıl girdi; onun çevresindeki çoğu insan bunu nasıl karşıladı? (b) İsa, kalabalıktan yakınan Ferisilere nasıl cevap verdi?
3 İsa 9 Nisan Pazar günü Yeruşalim’e zaferle girdi. Zekarya 9:9’un gerçekleşmesi olarak şehre bir sıpa üzerinde yaklaşırken etrafına toplanmış olan insanların çoğu elbiselerini ve bazıları da kestiği ağaç dallarını yollara serdi. “Rabbin ismile gelen Kıral mubarek olsun” diye bağırdılar. Kalabalığın içindeki bazı Ferisiler İsa’dan öğrencilerini azarlamasını istedi. Fakat İsa şöyle karşılık verdi: “Size derim ki, eğer bunlar susarlarsa, taşlar bağıracaktır.”—Luka 19:38-40; Matta 21:6-9.
4. İsa Yeruşalim’e girerken şehir neden ayağa kalktı?
4 Kalabalığın içindeki birçok kişi daha birkaç hafta önce İsa’nın Lazar’ı dirilttiğini görmüştü. Bu kişiler başkalarına o mucizeyi anlatıyordu. Böylece İsa Yeruşalim’e girerken bütün şehir ayağa kalkmıştı. İnsanlar “Bu kimdir?” diye soruyordu. Kalabalıklar “Galilenin Nâsıra şehrinden İsa peygamber budur” diyorlardı. Olanları gören Ferisiler şöyle yakınıyordu: “Dünya onun ardınca gitti.”—Matta 21:10, 11; Yuhanna 12:17-19.
5. İsa mabede gittiğinde neler oldu?
5 Büyük Öğretmen İsa, Yeruşalim’e geldiğinde öğretim vermek üzere âdet edindiği gibi mabede gitti. Orada körler ve sakatlar ona geldi, İsa da onları iyileştirdi. Başkâhinler ve yazıcılar bunu gördüğünde ve mabette çocukların “Davud oğluna Osanna” diye bağırdığını duyunca çok kızdılar. Şöyle dediler: “Bunların ne söylediğini işitiyor musun?” İsa “Evet” dedi. “‘Küçük çocukların ve emzikte olanların ağzından hamdi ikmal ettin,’ sözünü hiç okumadınız mı?” İsa öğretmeye devam ederken, mabette olanları da dikkatle izliyordu.—Matta 21:15, 16; Markos 11:11.
6. İsa’nın yaklaşımı eskisine göre ne açıdan farklıydı; neden?
6 İsa’nın yaklaşımı, altı ay öncekinden ne kadar farklıydı! O zaman Çardaklar Bayramına, “açıkça değil, fakat gizlice imiş gibi” çıkmıştı. (Yuhanna 7:10) Yaşamı tehdit altındaysa güvenli şekilde oradan uzaklaşmak için her zaman tedbirli davranırdı. Fakat bu kez, kendisini tutuklama emri çıkmış bir şehre gizlenmeden giriyordu. Aynı zamanda Mesih olduğunu açıkça bildirmek de İsa’nın âdeti değildi. (İşaya 42:2; Markos 1:40-44) Kendisi hakkında ağızdan ağıza dolaşan çarpıtılmış haberler veya şaşaalı bir tanıtım istemiyordu. Bu kez ise kalabalıklar onu açıkça Kral ve Kurtarıcı, yani Mesih olarak selamlıyor ve İsa da dinsel liderlerin onları susturma isteklerine karşı çıkıyordu. Bu değişikliğin nedeni neydi? Çünkü İsa’nın hemen ertesi gün bildirdiği gibi ‘İnsanoğlunun taziz olunacağı saat gelmişti.’—Yuhanna 12:23.
Cesur Eylemler ve Yaşam Kurtaran Öğretim
7, 8. İsa’nın 10 Nisan MS 33’teki davranış tarzı MS 30 yılının Fısıh’ında yaptıklarını nasıl anımsattı?
7 İsa 10 Nisan Pazartesi günü mabede geldiğinde, önceki günün öğleden sonrasında gördüğü şeylerle ilgili harekete geçti. “Mabette olan satıcıları ve alıcıları dışarı atmağa başladı, ve sarrafların masalarını, ve güvercin satanların iskemlelerini devirdi.” Yanlış davranan bu kişileri mahkûm ederek şunu vurguladı: “Bütün milletler için benim evime dua evi denilecek, diye yazılmış değil midir? fakat siz onu ‘haydut ini’ ettiniz.”—Markos 11:15-17.
8 İsa’nın bu davranış tarzı, üç yıl önce MS 30 yılının Fısıh’ında mabedi ziyaret ettiğinde yaptıklarını anımsatıyordu. Fakat bu kez onların yanlışını daha sert bir şekilde açığa vurmuştu. Bu kez mabetteki tüccarlara “haydut” diye hitap ediyordu. (Luka 19:45, 46; Yuhanna 2:13-16) Bu doğruydu, çünkü onlar insanların kurban sunmak üzere almak zorunda olduğu hayvanları çok yüksek fiyatlara satıyorlardı. Başkâhinler, yazıcılar ve halkın ileri gelenleri İsa’nın yaptıklarını duyunca yine onu öldürmenin yollarını aramaya başladılar. Fakat İsa’dan nasıl kurtulacaklarını bilmiyorlardı; çünkü bütün halk onun öğretişine hayran kalmıştı ve onu dinlemek için yanından ayrılmıyorlardı.—Markos 11:18; Luka 19:47, 48.
9. İsa hangi dersi verdi ve mabette kendisini dinleyenlere hangi çağrıda bulundu?
9 İsa mabette öğretim vermeye devam ederken şunu bildiriyordu: “İnsanoğlunun taziz olunacağı saat geldi.” Evet, insan olarak sadece birkaç günlük ömrü kaldığını biliyordu. Tıpkı bir buğday tanesinin mahsul vermesi için ölmesi gerektiği gibi, kendisinin de başkalarının sonsuz yaşam kazanmasına aracı olabilmek için ölmesi gerektiğini söyleyerek bir benzetme yaptıktan sonra dinleyicilerine şu çağrıda bulundu: “Bir adam bana hizmet edecekse, ardımca gelsin; ben nerede olursam hizmetçim de orada olacaktır; bir kimse bana hizmet ederse, Baba onu saydırır.”—Yuhanna 12:23-26.
10. İsa kendisini bekleyen ıstırap verici ölümü hakkında neler hissetti?
10 Yalnızca dört gün sonra gerçekleşecek ıstırap verici ölümünü düşünerek İsa şöyle dedi: “Şimdi canım çok sıkılmaktadır; ve ne diyeyim? Ey Baba, beni bu saatten kurtar mı?” Fakat İsa’yı bekleyen olaylar kaçınılmazdı. Şöyle dedi: “Fakat bunun için bu saate geldim.” Gerçekten de, İsa Tanrı’nın tüm düzenlemeleriyle aynı görüşteydi. Kurban niteliğindeki ölümüne kadar Tanrısal iradenin hareketlerini yönlendirmesi konusunda kararlıydı. (Yuhanna 12:27) Tanrısal iradeye tam anlamıyla tabi olmak konusunda bizim için çok güzel bir örnek bıraktı.
11. İsa gökten bir ses duymuş olan kalabalığa hangi öğretimi verdi?
11 Ölümünün, Babasının adı üzerindeki etkisi konusunda çok kaygı duyan İsa şöyle dua etti: “Ey Baba, ismini taziz eyle.” Bunun üzerine göklerden bir ses şunları bildirerek mabette toplanmış olan kalabalığı şaşkınlık içinde bıraktı: “Hem taziz ettim, hem de taziz edeceğim.” Büyük Öğretmen bu fırsatı değerlendirerek kalabalığa bu sesin neden işitildiğini, ölümünün sonuçlarının neler olacağını ve onların neden iman göstermeleri gerektiğini anlattı. (Yuhanna 12:28-36) Son iki gün İsa için kuşkusuz faaliyet dolu günlerdi. Fakat çok önemli bir gün henüz gelmemişti.
Kötülükleri Açığa Vurma Günü
12. Dinsel liderler 11 Nisan Salı günü İsa’yı nasıl tuzağa düşürmeye çalıştı; sonuç ne oldu?
12 İsa 11 Nisan Salı günü öğretim vermek için yine mabede gitti. Çevresine düşman bir dinleyici kitlesi toplanmıştı. İsa’nın bir gün önce yaptığı işlere değinerek başkâhinler ve kavmin ihtiyarları şöyle sordu: “Bu şeyleri ne salâhiyetle yapıyorsun? ve sana bu salâhiyeti kim verdi?” Usta Öğretmen verdiği cevapla onları şaşırttı, ikisi bağ ve diğeri bir düğünle ilgili üç etkili örnekleme kullanarak düşmanlarının ne kadar kötü olduğunu açığa vurdu. Dinsel liderler bunları duyunca çok kızıp onu yakalamak istedi. Fakat İsa’yı bir peygamber olarak kabul eden halktan korkuyorlardı. Bu yüzden tutuklayabilmelerine neden olabilecek bir şey söylemesi için onu tuzağa düşürmeye çalışıyorlardı. İsa’nın verdiği cevaplar onları susturdu.—Matta 21:23–22:46.
13. İsa kendisini dinleyenlere yazıcılar ve Ferisilerle ilgili hangi öğüdü verdi?
13 Yazıcılar ve Ferisiler Tanrı’nın Kanununu öğrettiklerini iddia ediyordu, bu yüzden İsa kendisini dinleyenleri şöyle teşvik etti: “Size söyledikleri bütün şeyleri yapın, ve tutun; fakat onların işlerine göre yapmayın; çünkü söylerler, ve yapmazlar.” (Matta 23:1-3) Onların kötülüğünü çok etkili şekilde açığa vurdu. Fakat İsa bu kadarla yetinmedi. Mabetteki son gününde, onların kötülüğünü açığa vuran noktaları birbiri ardına cesaretle sıraladı.
14, 15. İsa yazıcıları ve Ferisileri nasıl sert sözlerle kınadı?
14 İsa altı kez şöyle dedi: “Vay başınıza, yazıcılar ve Ferisiler, ikiyüzlüler!” Onlar gerçekten böyleydi, çünkü İsa’nın da açıkladığı gibi onlar Göklerin Krallığını insanların yüzüne kapatarak içeri girmelerine izin vermiyorlardı. Bu ikiyüzlüler bir kişiyi Yahudiliğe çevirmek için denizi ve karayı dolaşırlar, fakat bu o kişinin sonsuza dek yok edilişine neden olurdu. Onlar ondalığı ödemek konusuna büyük özen gösterirken, “şeriatin daha ağır işlerini, adaleti, merhameti, ve imanı” önemsemiyordu. Aslında ‘bardağın ve çanağın dışını temizlerken, onların içi soygunculuk ve taşkınlıkla doluydu’, yani içlerindeki çürüklük ve bozukluk dıştan yansıttıkları dindarlık kisvesi altına gizlenmişti. Üstelik, onlar peygamberler için türbeler yapmaya istekliydi ve kendi hayır işlerine dikkat çekmek için onları süslerlerdi, fakat “peygamberleri öldürenlerin oğulları” idiler.—Matta 23:13-15, 23-31.
15 Muhaliflerinin ruhi değerlerden yoksun olmasını kınayan İsa şöyle dedi: “Kör kılavuzlar, vay başınıza!” Onlar ahlaksal yönden kördü, çünkü mabedin bir tapınma yeri olarak taşıdığı ruhi değerden çok, oradaki altınlara dikkat ediyorlardı. Devamen İsa onları şiddetle kınayan en güçlü sözleri söyleyerek şöyle dedi: “Siz, ey yılanlar, siz, ey engerekler nesli! cehennem hükmünden nasıl kaçacaksınız?” Evet, İsa onlara kötü yollarında gitmeye devam ettikleri için sonsuz yok oluşla karşılaşacaklarını söylüyordu. (Matta 23:16-22, 33) Sahte dini açığa vurmayı gerektirse bile, biz de Gökteki Krallığın mesajını cesaretle bildirelim.
16. Zeytinlik Dağı’nda otururken İsa öğrencilerine hangi önemli peygamberliği bildirdi?
16 İsa daha sonra mabetten ayrıldı. Öğleden sonra, günbatımı yaklaşırken o ve resulleri Zeytinlik Dağı’na tırmandı. Orada otururken İsa mabedin yıkılışı ve kendi hazır bulunuşu ile bu ortamın sona erişinin alameti hakkında peygamberlikte bulundu. Peygamberlik niteliğindeki bu sözlerin anlamı günlerimize kadar uzanır. O akşam İsa ayrıca öğrencilerine şunları söyledi: “İki gün sonra Fısıh bayramı olduğunu bilirsiniz, ve İnsanoğlu haça gerilmek üzre ele verilecektir.”—Matta 24:1-14; 26:1, 2.
İsa ‘Kendininkileri Sona Kadar Sevdi’
17. (a) İsa 14 Nisan’daki Fısıh sırasında onikilere hangi dersi verdi? (b) Yahuda İskariyot’u oradan gönderdikten sonra İsa hangi anma kutlamasını başlattı?
17 İsa, sonraki iki gün, yani 12 ve 13 Nisanda mabette görünmedi. Dinsel liderler onu öldürmeye çalışıyordu ve resulleriyle birlikte Fısıh’ı kutlamasını hiçbir şeyin engellemesini istemiyordu. Perşembe günü güneşin batmasıyla 14 Nisan, yani İsa’nın insan olarak yeryüzündeki son günü başladı. O akşam İsa ve resulleri, Yeruşalim’de Fısıh kutlaması için hazırlanmış olan bir evde toplanmıştı. Birlikte Fısıh’ı kutlarken İsa onikilerin ayaklarını yıkayarak onlara alçakgönüllülükle ilgili güzel bir ders verdi. Musa Kanunu’na göre sadece bir kölenin ücreti olan 30 parça gümüş karşılığında Efendisini ele vermek için anlaşan Yahuda İskariyot oradan ayrıldıktan sonra İsa ölümünün anılması olacak kutlamayı başlattı.—Çıkış 21:32; Matta 26:14, 15, 26-29; Yuhanna 13:2-30.
18. İsa 11 sadık resulüne sevgiyle başka hangi öğretimi de verdi; onları yakındaki ayrılışına nasıl hazırlıyordu?
18 Kutlamanın başlatılmasından sonra resuller arasında kimin en büyük olduğu konusunda ateşli bir tartışma başladı. İsa onları azarlamak yerine başkalarına hizmet etmenin değerini sabırla öğretti. Geçirdiği denemelerde yanında olmalarını takdir ederek onlarla krallıkla ilgili kişisel bir ahit yaptı. (Luka 22:24-30) Tıpkı kendisinin onları sevdiği gibi, onların da birbirini sevmesini emretti. (Yuhanna 13:34) İsa biraz daha bu odada kalarak sevgiyle onları yakındaki ayrılışına hazırlıyordu. Onlara dostluğu hakkında güvence verdi, iman göstermeleri için teşvik etti ve mukaddes ruhun onlara yardım edeceğini vaat etti. (Yuhanna 14:1-17; 15:15) O evden çıkmadan önce Babasına şöyle yalvardı: “Ey Baba, saat geldi; Oğlunu taziz eyle ki, Oğul seni taziz etsin.” Gerçekten de İsa, resulleri kendi ayrılışına hazırladı ve kesinlikle ‘kendininkileri sona kadar sevdi.’—Yuhanna 13:1; 17:1.
19. İsa, Getsemani bahçesinde neden şiddetli ıstırap çekti?
19 İsa ve 11 sadık resulü Getsemani bahçesine vardığında saat gece yarısını bir hayli geçmiş olabilir. Oraya genellikle resulleriyle birlikte giderdi. (Yuhanna 18:1, 2) İsa birkaç saat sonra sanki aşağılık bir suçluymuş gibi öldürülecekti. Önceden tahmin edebildiği bu tecrübeyi ve Babasının adına getirebileceği lekeyi düşünmenin ıstırabı öyle yoğundu ki, dua ederken teri kan damlaları halinde yere düştü. (Luka 22:41-44) İsa resullerine “saat geldi” dedi. “İşte, beni ele veren yaklaştı.” O daha konuşurken Yahuda İskariyot yaklaştı; yanındaki kalabalığın ellerinde meşaleler, fenerler ve silahlar vardı. İsa’yı tutuklamak için gelmişlerdi. O karşı koymadı. Şu açıklamayı yaptı: “Böyle olması gerektir, diyen yazılar o vakit nasıl yerine gelirdi?”—Markos 14:41-43; Matta 26:48-54.
İnsanoğlu İzzetlendirildi!
20. (a) İsa tutuklandıktan sonra hangi zalimce davranışlara maruz kaldı? (b) Ölmeden hemen önce İsa neden “tamam oldu” diye haykırdı?
20 İsa tutuklandıktan sonra, yalancı şahitler tarafından suçlandı, önyargılı yargıçlar tarafından suçlu bulundu, Pontius Pilatus tarafından mahkûm edildi, kâhinler ve halk tarafından alaya alındı ve askerlerden işkence gördü. (Markos 14:53-65; 15:1, 15; Yuhanna 19:1-3) Cuma günü öğle vakti, İsa bir işkence direğine çivilendi; vücudunun ağırlığıyla elleri ve ayaklarındaki yaralar yırtıldıkça dayanılmaz acılar çekiyordu. (Yuhanna 19:17, 18) Öğleden sonra saat üç gibi şöyle haykırdı: “Tamam oldu”! Evet, yeryüzüne yapmak için geldiği her şeyi tamamlamıştı. Ruhunu Tanrı’ya teslim ederek başını eğdi ve öldü. (Yuhanna 19:28, 30; Matta 27:45, 46; Luka 23:46) Üçüncü günde Yehova Oğlunu diriltti. (Markos 16:1-6) Diriltilmesinden kırk gün sonra İsa göğe çıkarak izzetlendirildi.—Yuhanna 17:5; Resullerin İşleri 1:3, 9-12; Filipililer 2:8-11.
21. İsa’yı nasıl örnek alabiliriz?
21 İsa’nın “izleri ardınca” nasıl gidebiliriz? (I. Petrus 2:21) Onun gibi biz de Gökteki Krallığı vaaz etme ve öğrenciler yapma işinde gayretle çalışalım; Tanrı’nın Sözünü bildirme işinde cesur ve kararlı olalım. (Matta 24:14; 28:19, 20; Resullerin İşleri 4:29-31; Filipililer 1:14) Zaman akışının neresinde olduğumuzu asla unutmayalım ve birbirimizi sevgiye ve iyi işlere teşvik etmekten hiçbir zaman vazgeçmeyelim. (Markos 13:28-33; İbraniler 10:24, 25) Yehova Tanrı’nın iradesi ve “sonun vakti”nde yaşadığımızın bilincinde olmamız, davranış tarzımızın tümünü yönlendirsin.—Daniel 12:4.
Nasıl Cevap Verirsiniz?
• İsa’nın ölümünün yakın olduğunu bilmesi Yeruşalim’deki mabette yaptığı son hizmeti nasıl etkiledi?
• İsa’nın ‘kendininkileri sona kadar sevdiğini’ gösteren nedir?
• İsa’nın yaşamının son birkaç saatindeki olaylar onun hakkında ne gösterir?
• Kutsal hizmetimizde İsa Mesih’i nasıl örnek alabiliriz?
[Sorular]
[Sayfa 18’deki resim]
İsa “onları sona kadar sevdi”