Tüm Dünyada Birbiriyle İlgilenen Bir Topluluk

GÖZ alabildiğine insan var. Birçoğu yaşlı, hatta bazıları yürüyemeyecek durumda. Hamile kadınlar ve yanlarında çocukları olan genç çiftler var. Erkek, kadın, çocuk tüm bu kişiler, iç savaş, doğal felaketler ya da başka koşullar nedeniyle evinden kaçıp bir komşu ülkede sığınak bulmaya zorlanan sığınmacılardır. Bazıları yaşadığı yeri defalarca terk etmek zorunda kaldı. Bu kişiler iç karışıklık ya da bir doğal felaketin daha ilk belirtilerinde birkaç ev eşyasını topluyor, çocuklarını yanına alıp daha güvenli bir sığınağın yolunu tutuyorlar. Sonra, koşullar normale döndüğünde birçok sığınmacı geri dönüp evlerini yeniden inşa ediyor ve her şeye yeniden başlıyor.

Orta Afrika Cumhuriyeti yıllar boyunca, birçok ülkeden gelen sığınmacılara kapılarını açtı. Geçenlerde, aralarında birçok Yehova’nın Şahidinin de bulunduğu binlerce insan savaşın mahvettiği Kongo Demokratik Cumhuriyeti’nden nispeten daha güvenli olan Orta Afrika Cumhuriyeti’ne kaçmak zorunda kaldı.

Kardeşler Yardıma Koştu

Orta Afrika Cumhuriyeti’ndeki Şahitler insani yardım sağlamayı bir ayrıcalık sayarak hemen düzenlemeler yaptı. Gelen kardeşler için kalacak yer ayrıldı. İlk önce, kendi evlerinde odalar sağlandı; fakat sığınmacıların sayısı arttıkça daha kapsamlı düzenlemelere ihtiyaç olduğu anlaşıldı. Bazı İbadet Salonları yatakhaneye dönüştürüldü. Yöredeki Şahitler, buralarda kalacak kişilerin rahat etmesi için ek aydınlatma sağlanması, su borularının bağlanması ve zemine çimento dökülmesi işlerinde gayretle çalıştı. Bu yatakhanelerin yapılmasında, yörede yaşayan kardeşlerin yanında sığınmacılar da çalıştı. Yeni gelenlerin yaşam sağlayan ruhi gıdayı tam olarak alabilmesi için cemaat ibadetlerinin tüm programı Lingala dilinde hazırlandı. Yöredeki Şahitler ile konukları arasındaki yakın işbirliği uluslararası bir kardeşlik toplumunun gerçek olduğunu gösterdi.

Sığınmacı aileler her zaman birlikte gelmiyordu. Bazen birbirinden ayrılmış olan aile üyeleri gittikleri yerde yeniden birleşiyordu.  Her İbadet Salonunda, oraya sağ salim gelmiş olanların bir listesi tutuluyordu. Hâlâ kayıp olanların bulunması için düzenlemeler yapıldı. Yehova’nın Şahitlerinin o ülkedeki bürosu henüz yolda olan Şahitlere yardım etmek ve kaybolmuş olabilecek kişileri bulmak için her gün üç araç gönderdi. Bu araçların üzerinde büyük harflerle “WATCH TOWER—Yehova’nın Şahitleri” yazılıydı.

Ana babasından ayrı düşmüş yedi sığınmacı çocuğun Yehova’nın Şahitlerine ait bir minibüsü gördüklerinde yaşadığı sevinci bir düşünün. Hemen araca koşup kendilerinin de Şahit olduklarını söylediler. Kardeşler onları minibüse bindirdi ve bir İbadet Salonuna götürdü; sonra orada aileleriyle yeniden bir araya geldiler.

İsa’nın bu gerçek takipçilerinin bu koşullarla bir kere değil, defalarca başa çıkmasını sağlayan nedir? Onlar Kutsal Yazılarda önceden bildirildiği gibi yaşadığımız günlerin son günler olduğundan kesinlikle emindir.—II. Timoteos 3:1-5; Vahiy 6:3-8.

Bu nedenle çok yakında Yehova Tanrı’nın savaşlara, nefrete, şiddete ve çatışmalara son vereceğini biliyorlar. Sığınmacı sorunu geçmişte kalacak. Bu sırada Yehova’nın Şahitleri Pavlus’un I. Korintoslular 12:14-26’daki ‘birbirinizi kayırın’ öğüdüyle uyumlu olarak birbirleriyle ilgileniyor. Irmaklarla, sınırlarla, dillerle ve uzaklıkla birbirinden ayrılmış olsalar da, onlar birbiriyle ilgilenir ve bu nedenle birisi muhtaç duruma düşerse hemen harekete geçerler.—Yakub 1:22-27.

[Sayfa 30’daki harita]

(Ayrıntılı bilgi için lütfen yayına bakın)

AFRİKA

Orta Afrika Cumhuriyeti

Kongo Demokratik Cumhuriyeti

[Tanıtım notu]

Mountain High Maps® Copyright © 1997 Digital Wisdom, Inc.

[Sayfa 30’daki resimler]

Üç İbadet Salonu kabul merkezine dönüştürüldü

[Sayfa 31’deki resim]

Hemen mutfaklar kuruldu

[Sayfa 31’deki resim]

Her gün daha çok kişi geldi

[Sayfa 31’deki resimler]

Yeni doğmuş ve şimdiden sığınmacı olmuş bebekler