Okuyucuların Soruları

Yehova’ya ‘ruhla tapınmak’ ne demektir?

İsa Mesih, Sihar kentinin yakınlarındaki Yakub’un kuyusundan su çekmeye gelen Samiriyeli bir kadına şahitlikte bulunurken şunları söyledi: “Allah Ruhtur, ve ona tapınanların ruhta ve hakikatte tapınmaları gerektir.” (Yuhanna 4:24) Hakiki tapınma, Yehova Tanrı’nın Mukaddes Kitapta Kendisi ve amaçlarıyla ilgili verdiği bilgilere uyulması anlamında ‘hakikatle’ olmalıdır. Aynı zamanda Tanrı’ya hizmetimiz, sevgi ve iman dolu bir yüreğin yönlendirmesi ile gayretle yerine getirmek anlamında da, ‘ruhla’ sunulmalıdır. (Titus 2:14) Bununla birlikte, bağlamına bakıldığında İsa’nın ‘Tanrı’ya ruhla tapınma’ ifadesinin Yehova’ya hizmet ederken sahip olduğumuz tutumdan çok daha fazlasını içerdiği anlaşılmaktadır.

İsa’nın kuyu başında bu kadınla yaptığı sohbet, tapınmada coşkunun varlığı veya yokluğu konusunda değildi. Sahte tapınma bile gayret ve içten bağlılıkla sunulabilir. İsa, Babaya, gözle görülür yerler olan Samiriye’de bir dağda ya da Yeruşalim’deki mabette tapınılmayacağını söyledikten sonra, Tanrı’nın gerçek varlığına dayalı olan yeni bir tapınma yöntemine dikkat çekti. (Yuhanna 4:21) Şöyle dedi: “Tanrı ruhi bir Varlıktır.” (Yuhanna 4:24, Charles B. Williams) Gerçek Tanrı maddesel bir varlık değildir, O’nu göremez ve dokunamayız. O’na tapınmanın merkezi, gözle görülür bir mabet ya da bir dağ değildir. Bundan dolayı, İsa, tapınmanın görünenin ötesindeki bir özelliğinden bahsetti.

Hakikatle olmasıyla birlikte, Tanrı’nın kabul ettiği tapınma O’nun görünmez faal gücü olan mukaddes ruhla da yönlendirilmelidir. Resul Pavlus “Ruh bütün şeyleri, Allahın derin şeylerini bile araştırır” diye yazdı ve şunları ekledi: “Biz dünyanın ruhunu değil, ancak Allahtan olan Ruhu aldık; ta ki, Allah tarafından bize ihsan olunan şeyleri bilelim.” (I. Korintoslular 2:8-12) Tanrı’ya, O’nun kabul ettiği tarzda tapınmak için ruhuna sahip olmalı ve bu ruh tarafından yönlendirilmeliyiz. Ayrıca, Tanrı’nın Sözünü inceleyip uygulayarak ruhumuzun, yani tutumumuzun O’nun ruhuna uyması da şarttır.

[Sayfa 28’deki resim]

Tanrı’ya ‘ruh ve hakikatle’ tapınmak