Günlerimizde “Azizlere” Duyulan İlgi

“Azizler hakkında konuşulmasından ne kadar usandığımızı hatırlıyor musunuz? Oysa Rahibe Teresa’nın 13 Eylül’deki cenaze törenini izleyen 4,2 milyon Amerikalı bundan pek etkilenmişe benzemiyordu. Rahibenin öldüğü 5 Eylül tarihinden beri, insanlar onun bir azize olduğunun resmen ilan edilmesi için Vatikan’ı rica bombardımanına tuttular. Bu ilanın yapılacağından hemen hemen herkes emin.”—Sun-sentinel, Amerika Birleşik Devletleri, 3 Ekim 1997.

BİRÇOK kişi, Katolik misyoner Rahibe Teresa’nın yaptığı insani yardımların ve hayır işlerinin gerçek azizliğin bir ifadesi olduğunu düşünüyor. Başka dinlerde de yüceltilen kişiler vardır. Ancak onların belki de hiçbiri, Roma Katolik Kilisesinin azizlik mertebesine yükselttiği kişiler gibi resmen tanınmamıştır.

Papa II. Jean Paul, papalığı döneminde 450’den fazla kişiye azizlik unvanı verdi; bu sayı 20. yüzyıldaki diğer tüm papaların azizlik mertebesine yükselttiği kişilerin toplam sayısından daha fazladır. * Genelde Katolikler onların birçoğunu pek tanımadığı halde, “azizler”e böylesine düşkün olmalarının nedeni nedir?

Notre Dame Üniversitesi’nden ilahiyatçı Lawrence Cunningham şunu söylüyor: “Dünyada kutsallığın olabileceği düşüncesi insanların ilgisini çekiyor. Azizlerin olduğunu bilmek, günlerimizde bile asil ve övülmeye değer bir yaşamın olabileceğini gösteriyor. Ayrıca, “azizlerin” Tanrı’yla özel olarak görüşebildiği inancı, onların yaşayanlar için etkili aracılar olarak görülmesini sağlıyor. Bir “azizin” eşyaları veya bedeninin kalıntıları bulunduğunda, azizin gücünün onlardan kaynaklandığına inanılıp bu nesnelere onur veriliyor.

Bu Katolik dogmasını pekiştirmek amacıyla 16. yüzyılda yayımlanan Trent Konsili Kateşizmi şu kararı açıkladı: “Sonuç olarak, ‘Rabde uyuyan azizleri’ onurlandırma, onların aracılığını isteme, ayrıca kutsal emanetlerine ve küllerine onur verme eylemlerinin Tanrı’nın izzetini kesinlikle azaltmayıp, tersine fazlasıyla artırdığını; azizler aracılığıyla yakaran bir Hıristiyanın onların erdemlerini örnek almaya teşvik edildiği oranda Hıristiyan ümidinin canlandığını ve güçlendiğini söylemekte haklıyız.” (Trent Konsili Kateşizmi, 1905) İsa’nın gerçek takipçileri kuşkusuz erdemli bir yaşam sürdürmek, Tanrı’ya uygun şekilde yaklaşmak ve Tanrısal yardım almak isterler. (Yakub 4:7, 8) O halde, Tanrı’nın Sözüne göre acaba kimler gerçek azizler olarak nitelenebilir? Ve onların rolü nedir?

[Dipnot]