Yehova’nın Mutlu Hizmetçileri
Yehova’nın Mutlu Hizmetçileri
“Ne mutlu manevi ihtiyacının farkında olanlara.”—MATTA 5:3.
1. Gerçek mutluluk nedir ve neyi gösterir?
MUTLULUK, Yehova’nın toplumunun sahip olduğu değerli bir hazinedir. Mezmur yazarı Davud şöyle haykırmıştı: “Allahı RAB [Yehova] olan kavma ne mutlu!” (Mezmur 144:15) Mutluluk, insanın kendini iyi hissetmesidir. Benliğimizin içine kadar işleyen mutluluk, Yehova tarafından onaylandığımızın farkında olmaktan kaynaklanır. (Süleyman’ın Meselleri 10:22) Böyle bir mutluluk gökteki Babamızla yakın bir ilişkimiz olduğunu ve O’nun isteğini yaptığımızı bildiğimizi gösterir. (Mezmur 112:1; 119:1, 2) İsa’nın, mutlu olabilmemizi sağlayacak dokuz neden sayması ilginçtir. Bu ve sonraki makalede, mutluluğa yol açan nedenlerin incelenmesi, “mutlu Tanrı” Yehova’ya sadakatle hizmet edersek ne kadar mutlu olabileceğimizi anlamamıza yardım edecek.—1. Timoteos 1:11.
Manevi İhtiyacımızın Farkında Olmak
2. İsa ne zaman mutluluk hakkında konuştu; ilk sözleri neydi?
2 MS 31 yılında İsa tarihteki en ünlü konuşmalardan birini yaptı. İsa bu konuşmayı Celile Denizi’ne bakan bir dağın yamacında yaptığı için, bu konuşma Dağdaki Vaaz olarak adlandırılır. Matta İncilinde şöyle söyleniyor: “İsa kalabalığı görünce dağa çıktı. Yere oturdu ve sonra öğrencileri yanına geldi. O da söze başlayıp şunları öğretti: ‘Ne mutlu manevi ihtiyacının farkında olanlara, çünkü göklerin krallığı onlarındır.’” İsa’nın bu ilk sözleri harfi harfine tercüme edildiğinde şöyle olur: “Ne mutlu ruhla ilgili yoksul olanlara” veya “Ne mutlu ruh almak için dilenenlere.” (Matta 5:1-3, Kingdom Interlinear; dipnot) Başka bir tercümede ise bu ayet şöyledir: “Ne mutlu ruhta yoksul olduğunu bilenlere.”—Today’s English Version.
3. Alçakgönüllü bir tutum mutluluğumuza nasıl katkıda bulunur?
3 İsa, Dağdaki Vaazında, bir kişinin manevi ihtiyacının farkında olursa çok daha mutlu olacağına dikkat çekti. Günahkâr durumlarının tam olarak farkında olan İsa’nın alçakgönüllü takipçileri Mesih’in fidyesine dayanarak Yehova’dan bağışlanma dilerler. (1. Yuhanna 1:9) Böylece huzuru ve gerçek mutluluğu bulurlar. Mezmur yazarı şöyle der: “Ne mutludur o adam ki isyanı bağışlanmıştır, günahı örtülmüştür.”—Mezmur 32:1; 119:165.
4. (a) Kendimizin ve başkalarının manevi ihtiyacını fark ettiğimizi nasıl gösterebiliriz? (b) Manevi ihtiyacımızın farkında olduğumuzda hangi şey mutluluğumuzu artırır?
4 Manevi ihtiyacımızın farkında olduğumuzda Mukaddes Kitabı her gün okumak, “sadık ve sağgörülü hizmetkâr” tarafından “vaktinde” hazırlanan ruhi gıdadan tam anlamıyla yararlanmak ve ibadetlere düzenli katılmak isteriz. (Matta 24:45; Mezmur 1:1, 2; 119:111; İbraniler 10:25) Komşu sevgisi başkalarının manevi ihtiyaçlarını fark etmemizi sağlar ve bizi Gökteki Krallığın iyi haberini duyurma ve öğretme işinde gayretli olmaya yöneltir. (Markos 13:10; Romalılar 1:14-16) Mukaddes Kitap hakikatlerini başkalarıyla paylaşmak bize mutluluk verir. (Elçilerin İşleri 20:20, 35) Gökteki Krallıkla ilgili şahane ümit ve bu Krallığın getireceği nimetler üzerinde derin düşünürsek mutluluğumuz daha da artar. İsa’nın meshedilmiş takipçilerinden oluşan “küçük sürü” için, Gökteki Krallıkla ilgili ümit, Mesih’in Krallık yönetiminin bir kısmı olarak gökte ölümsüz yaşam anlamına gelir. (Luka 12:32; 1. Korintoslular 15:50, 54) Bu ümit “başka koyunlar” için ise Gökteki Krallığın yönetimindeki cennet bir yeryüzünde sonsuz yaşam anlamına gelir.—Yuhanna 10:16; Mezmur 37:11; Matta 25:34, 46.
Yaslı Olanlar Nasıl Mutlu Olabilir?
5. (a) “Yaslı olanlar” ifadesinin anlamı nedir? (b) Yaslı olanlar nasıl teselli buluyorlar?
5 İsa’nın mutluluk hakkında söylediği sonraki sözler çelişkiliymiş gibi görünebilir. O şöyle dedi: “Ne mutlu yaslı olanlara, çünkü onlar teselli edilecekler.” (Matta 5:4) Bir kişi yaslıyken, aynı zamanda nasıl mutlu olabilir? İsa’nın sözlerinin anlamını kavrayabilmek için onun ne tür bir yastan söz ettiğini göz önünde tutmamız gerekir. Öğrenci Yakub, günahkâr durumumuzun yas tutmak için bir neden oluşturması gerektiğini belirtti. O şöyle yazdı: “Siz günahkârlar, ellerinizi temizleyin; siz kararsızlar yüreklerinizi arındırın. Kederlenin, yas tutun ve ağlayın. Gülüşünüz yasa, sevinciniz hüzne dönüşsün. Yehova’nın önünde kendinizi alçaltın, O sizi yükseltecektir.” (Yakub 4:8-10) Günahkâr durumlarına gerçekten üzülenler, Mesih’in fidyesine iman ettikleri ve Yehova’nın isteğini yaparak gerçek tövbe gösterdikleri takdirde günahlarının bağışlanabileceğini öğrendiklerinde teselli buluyorlar. (Yuhanna 3:16; 2. Korintoslular 7:9, 10) Böylece Yehova ile değerli bir ilişkiye ve O’na hizmet etmek ve hamt etmek için sonsuza dek yaşama ümidine sahip olabiliyorlar. Bu onlara büyük bir iç huzuru ve mutluluk veriyor.—Romalılar 4:7, 8.
6. Bazı kişiler hangi anlamda yas tutuyor; nasıl teselli buluyorlar?
6 İsa’nın sözlerinin kapsamına dünyada hüküm süren iğrenç koşullar yüzünden yas tutanlar da girer. İsa, İşaya 61:1-3’teki şu peygamberliğin kendi üzerinde gerçekleştiğini söyledi: “RAB Yehovanın Ruhu üzerimdedir; çünkü hakirlere müjdeyi vâzetmek için RAB beni meshetti; yüreği kırık olanları sarmak için, . . . . bütün yaslıları teselli için . . . . beni gönderdi.” Bu sözler henüz yeryüzünde olan İsa’nın meshedilmiş takipçileri için de geçerli. Onlara bu işte arkadaşları olan “başka koyunlar” yardım ediyor. Onların hepsi “[Hıristiyan Âlemini betimleyen, hakikate isyan etmiş Yeruşalim’in] içinde yapılmakta olan bütün mekruh işlerden ötürü inliyip figan eden adamların” alınlarına simgesel anlamda işaret koyma işine katılıyor. (Hezekiel 9:4) “Krallık hakkındaki bu iyi haber” böyle yaslı kişileri teselli ediyor. (Matta 24:14) Kısa süre sonra Yehova’nın adil yeni dünyasının, Şeytan’ın kötü ortamının yerini alacağını bilmek onları mutlu ediyor.
Ne Mutlu Yumuşak Başlı Olanlara
7. “Yumuşak başlı” ifadesi ne anlama gelmez?
7 İsa Dağdaki Vaazına şöyle devam etti: “Ne mutlu yumuşak başlı olanlara, çünkü onlar yeryüzünü miras alacaklar.” (Matta 5:5) Bazen, yumuşak başlılığın zayıf bir karakterin göstergesi olduğu düşünülür. Fakat böyle değildir. Bir Mukaddes Kitap bilgini “yumuşak başlı” olarak tercüme edilen sözcüğün anlamını açıklarken şöyle yazdı: “[Yumuşak başlı] birinin en büyük özelliği kendini tam anlamıyla denetim altında tutmasıdır. Yumuşak başlılık zayıf iradeli birinin uysallığı, duygusal bir zaaf, pasif bir dinginlik hali değildir. Denetim altında tutulan bir güçtür.” İsa kendisi hakkında şunu söyledi: “Ben yumuşak başlı ve alçakgönüllüyüm.” (Matta 11:29) Oysa İsa doğru ilkeleri savunmak konusunda cesurdu.—Matta 21:12, 13; 23:13-33.
8. Yumuşak başlılık neyle yakından bağlantılıdır; başkalarıyla ilişkimizde neden bu niteliğe ihtiyacımız var?
8 Öyleyse yumuşak başlılık, özdenetimle yakından bağlantılıdır. Gerçekten de elçi Pavlus “ruhun meyvelerini” sayarken yumuşak başlılık ve özdenetim niteliklerini birlikte sıraladı. (Galatyalılar 5:22, 23) Yumuşak başlılık kutsal ruhun yardımıyla geliştirilmelidir. İnsanın hem Tanrı’nın toplumundaki kişilerle hem de iman etmeyenlerle barış içinde olmasını sağlayan bu niteliktir. Pavlus şunları yazdı: “İçten şefkat, iyilik, alçakgönüllülük, yumuşak başlılık ve tahammül niteliklerini giyin . . . . birbirinize katlanmaya ve birbirinizi gönülden bağışlamaya devam edin.”—Koloseliler 3:12, 13.
9. (a) Yumuşak başlılık niteliğini göstereceğimiz tek alan neden başka insanlarla olan ilişkimiz değildir? (b) Yumuşak başlı kişiler nasıl “dünyayı miras alacaklar?”
9 Yumuşak başlılık niteliğini göstereceğimiz tek alan başka insanlarla olan ilişkimiz değildir. Yehova’nın egemenliğine istekle boyun eğdiğimizde de yumuşak başlı olduğumuzu göstermiş oluyoruz. Bu konuda en mükemmel örnek İsa Mesih’tir; o yeryüzündeyken yumuşak başlılığını gösterdi ve Babasının isteğine tam anlamıyla boyun eğdi. (Yuhanna 5:19, 30) İsa yeryüzünün atanmış Yöneticisi olduğundan, orayı miras alacak başlıca kişidir. (Mezmur 2:6-8; Daniel 7:13, 14) O, bu mirası “yeryüzü üzerinde krallar olarak hüküm” sürmek üzere “insanlar arasından” seçilmiş 144.000 “ortak mirasçı” ile paylaşıyor. (Vahiy 5:9, 10; 14:1, 3, 4; Romalılar 8:17; Daniel 7:27) Mesih ve ortak yöneticileri, koyun benzeri milyonlarca kadın ve erkek üzerinde hüküm sürecekler; böylece peygamberlik niteliğindeki şu mezmur gerçekleşmiş olacak: “Halimler [yumuşak başlı kişiler] dünyayı miras alacaklar, ve selâmet bolluğunda lezzet bulacaklardır.”—Mezmur 37:11; Matta 25:33, 34, 46.
Ne Mutlu Doğruluğa Aç Olanlara
10. “Doğruluğa aç ve susamış” olanların doyurulabilmesinin bir yolu nedir?
10 İsa’nın Celile’deki dağın yamacında konuşurken saydığı mutluluk nedenlerinden bir sonraki şuydu: “Ne mutlu doğruluğa aç ve susamış olanlara, çünkü onlar doyurulacaklar.” (Matta 5:6) Hizmetçileri için doğruluk standardını koyan Yehova’dır. Bu nedenle, doğruluğa aç ve susamış olanlar aslında Tanrısal rehberliğe aç ve susamıştır. Bu kişiler günahlarının ve kusurlarının gayet iyi farkındalar ve Yehova’nın önünde kabul edilir bir durumda olmayı çok istiyorlar. Onlar, tövbe etmeleri ve Mesih’in fidyesine dayanarak bağışlanma dilemeleri halinde, Tanrı’nın önünde doğru sayılacak duruma gelebileceklerini Tanrı’nın Sözünden öğrendiklerinde gerçekten çok mutlu oluyorlar.—Elçilerin İşleri 2:38; 10:43; 13:38, 39; Romalılar 5:19.
11, 12. (a) Meshedilmişler nasıl aklanıyor? (b) Meshedilmişlerin arkadaşlarının doğruluğa duydukları susuzluk nasıl gideriliyor?
11 İsa, böyle kişilerin mutlu olacağını çünkü onların ‘doyurulacağını’ söyledi. (Matta 5:6) Gökte Mesih ile “krallar olarak hüküm” sürmek üzere çağrılan İsa’nın meshedilmiş takipçileri “yaşamak üzere aklandı.” (Romalılar 5:1, 9, 16-18) Yehova onları ruhi oğullar olarak evlat ediniyor. Böylece onlar Mesih ile ortak mirasçılar oluyorlar ve gökteki Krallık yönetiminde krallar ve kâhinler olmaya çağrılıyorlar.—Yuhanna 3:3; 1. Petrus 2:9.
12 Meshedilmişlerin arkadaşları yaşama hakkına sahip olmak üzere henüz aklanmadılar. Bununla birlikte, onlar Mesih’in dökülen kanına iman ettikleri için, Yehova tarafından bir dereceye kadar aklanıyorlar. (Yakub 2:22-25; Vahiy 7:9, 10) “Büyük sıkıntı”da kurtulmak üzere beklerken, şimdiden Yehova’nın dostları olarak aklanıyorlar. (Vahiy 7:14) “Yeni gökler” altında, ‘doğruluğun barınacağı’ yeni yerin bir kısmı olduklarında doğruluğa duydukları susuzluk daha iyi giderilecek.—2. Petrus 3:13; Mezmur 37:29.
Ne Mutlu Merhametli Olanlara
13, 14. Merhametli olduğumuzu göstermenin pratik yolları nelerdir; bundan hangi yararı görürüz?
13 İsa Dağdaki Vaazına devam ederken şöyle dedi: “Ne mutlu merhametli olanlara, çünkü onlar merhamet görecekler.” (Matta 5:7) Merhamet hukuki anlamda, bir suçluya kanunun öngördüğü cezanın tümünü vermeyen bir yargıcın gösterdiği hoşgörü olarak anlaşılır. Ancak Mukaddes Kitapta “merhamet” olarak tercüme edilen sözcük özgün dilde genelde, mağdur durumdaki kişileri rahatlatan düşünceli ve nazik bir davranışa ya da acımaya atfeder. Böylece, merhametli kişiler şefkatli olduklarını ve acıdıklarını davranışlarıyla da gösterirler. İsa’nın merhametli Samiriyeli örneklemesi, ihtiyaç içindeki birine “merhamet gösteren” bir kişiyle ilgili güzel bir örnektir.—Luka 10:29-37.
14 Merhametli olmanın verdiği mutluluğu tatmak için, ihtiyaç içindeki kişilere somut iyilikler yapmamız gerekir. (Galatyalılar 6:10) İsa gördüğü insanlara karşı merhametliydi. “Onlara acıdı, çünkü çobansız koyunlar gibiydiler. Onlara pek çok şey öğretmeye başladı.” (Markos 6:34) İsa insanların en çok manevi ihtiyaçlarının olduğunu fark etti. Biz de, başka insanlarla en fazla ihtiyaçları olan şeyi, yani ‘Krallık hakkındaki iyi haberi’ paylaşarak şefkatli ve merhametli olduğumuzu gösterebiliriz. (Matta 24:14) Aynı zamanda, yaşça ilerlemiş iman kardeşlerimize, dullara ve öksüzlere pratik yardımda bulunabilir ve ‘morali bozuk olanları yüreklendirebiliriz.’ (1. Selanikliler 5:14; Süleyman’ın Meselleri 12:25; Yakub 1:27) Böyle davranmamız sadece bize mutluluk vermekle kalmayacak, Yehova’nın merhametinden yararlanmamızı da sağlayacak.—Elçilerin İşleri 20:35; Yakub 2:13.
Temiz Yürekli ve Barışçı
15. Nasıl temiz yürekli ve barışçı olabiliriz?
15 İsa’nın söz ettiği altıncı ve yedinci mutluluk nedeni şöyledir: “Ne mutlu temiz yürekli olanlara, çünkü onlar Tanrı’yı görecekler. Ne mutlu barışçı olanlara, çünkü onlara ‘Tanrı oğulları’ denecek.” (Matta 5:8, 9) Temiz bir yürek hem ahlaken temiz, hem de manevi açıdan temiz ve Yehova’ya tam anlamıyla bağlı bir yürektir. (1. Tarihler 28:9; Mezmur 86:11) Barışçı kişiler iman kardeşleriyle ve komşularıyla ellerinden geldiğince barış içinde yaşarlar. (Romalılar 12:17-21) “Barışı arayıp onun peşinden” koşarlar.—1. Petrus 3:11.
16, 17. (a) Meshedilmişlere neden “Tanrı oğulları” deniyor; nasıl ‘Tanrı’yı görüyorlar?’ (b) “Başka koyunlar” nasıl ‘Tanrı’yı görüyorlar?’ (c) Nasıl ve ne zaman “başka koyunlar” tam anlamıyla “Tanrı oğulları” olacaklar?
16 Temiz yürekli, barışçı kişilere “Tanrı oğulları” deneceği ve “Tanrı’yı görecekler”i vaat ediliyor. İsa’nın meshedilmiş takipçileri halen yeryüzündeyken, Yehova tarafından ruhla evlat edinilip O’nun “oğulları” oluyorlar. (Romalılar 8:14-17) Gökte İsa’yla beraber olmak üzere diriltildiklerinde Yehova’nın huzurunda hizmet ediyorlar ve aslında O’nu görüyorlar.—1. Yuhanna 3:1, 2; Vahiy 4:9-11.
17 Barışçı “başka koyunlar”, “Ebediyet Baba”ları olacak olan İyi Çoban İsa Mesih’in önderliğinde Yehova’ya hizmet ediyorlar. (Yuhanna 10:14, 16; İşaya 9:6) Mesih’in Binyıllık Hükümdarlığının bitiminde, son denemeden başarıyla geçenleri Yehova yeryüzündeki oğulları olarak evlat edinecek ve onlar “Tanrı çocuklarının görkemli özgürlüğüne” kavuşacaklar. (Romalılar 8:21; Vahiy 20:7, 9) Büyük kalabalık bu ümidin gerçekleşmesini beklerken, yaşamlarını Yehova’ya adadıkları ve O’nu Hayat Veren olarak kabul ettikleri için, Yehova’ya Baba diye hitap ediyorlar. (İşaya 64:8) Eski devirlerde yaşamış Eyub ve Musa gibi, onlar da iman gözleriyle ‘Tanrı’yı görebilecekler.’ (Eyub 42:5; İbraniler 11:27) Onlar “yürek gözleri” ve Tanrı hakkında edindikleri tam bilgi sayesinde Yehova’nın şahane niteliklerini kavrıyor ve O’nun isteğini yaparak O’nu örnek almaya çalışıyorlar.—Efesoslular 1:18; Romalılar 1:19, 20; 3. Yuhanna 11.
18. İsa’nın söz ettiği ilk yedi mutluluk nedenine göre, bugün kimler gerçekten mutludur?
18 Manevi ihtiyacının farkında olanların, yaslıların, yumuşak başlıların, doğruluğa aç ve susamış olanların, merhametlilerin, temiz yüreklilerin ve barışçı olanların Yehova’ya hizmet etmekten gerçekten mutlu olacağını gördük. Fakat bu kişiler sürekli muhalefetle, hatta ezayla da karşılaşıyorlar. Acaba bu durum onların mutluluğunu bozmuyor mu? Bu sorunun yanıtı sonraki makalede ele alınacak.
Tekrarlama Soruları
• Manevi ihtiyaçlarının farkında olanlar hangi mutluluğu tadarlar?
• Yaslı olanlar nasıl teselli buluyor?
• Nasıl yumuşak başlılık gösterebiliriz?
• Neden merhametli, temiz yürekli ve barışçı olmalıyız?
[Sorular]
[Sayfa 10’daki resim]
“Ne mutlu manevi ihtiyacının farkında olanlara”
[Sayfa 10’daki resimler]
“Ne mutlu doğruluğa aç ve susamış olanlara”
[Sayfa 10’daki resim]
“Ne mutlu merhametli olanlara”