Yehova Çobanımızdır

“RAB çobanımdır; benim eksiğim olmaz” (MEZMUR 23:1).

1-3. Davud’un Yehova’yı bir çobana benzetmesi neden şaşırtıcı değildir?

YEHOVA’NIN insanlarla nasıl ilgilendiğini tarif etmeniz istenseydi ne derdiniz? Vefalı hizmetçilerine gösterdiği şefkat ve özeni anlatmak için nasıl bir benzetme yapardınız? 3.000 yıldan uzun süre önce Kral Davud, gençlik yıllarındaki mesleğinden ilham alarak Yehova’yı çok güzel şekilde tarif eden bir mezmur besteledi.

² Davud gençken çoban olduğundan koyunlara nasıl bakmak gerektiğini biliyordu. Kendi başlarına bırakılan koyunların kolayca kaybolabileceğini, haydutlara ya da vahşi hayvanlara yem olabileceğini de iyi biliyordu (1. Samuel 17:34-36). Koyunlar, şefkatli bir çobanları olmazsa, otlayabilecekleri çayırları bulamayabilirler. Davud’un, koyunları güderken, korurken ve beslerken geçirdiği saatlerden şüphesiz güzel hatıraları vardı.

³ Dolayısıyla, Yehova’nın toplumuna gösterdiği ilgiyi tarif etmesi ilham edildiğinde, Davud’un aklına çobanların yaptığı işin gelmesi şaşırtıcı değildir. Onun kaleme aldığı 23. Mezmur şöyle başlar: “RAB çobanımdır; benim eksiğim olmaz.” Şimdi bu ifadenin neden uygun olduğunu görelim. Sonra 23. Mezmuru incelerken, bir çoban koyunlarıyla nasıl ilgilenirse Yehova’nın da kullarıyla öyle ilgilendiğini göreceğiz (1. Petrus 2:25).

Uygun Bir Benzetme

4, 5. Mukaddes Kitapta koyunların özellikleri nasıl tarif ediliyor?

⁴ Kutsal Yazılarda Yehova’nın birçok unvanı vardır; fakat içlerinde en şefkat yansıtanlardan biri “Çoban” unvanıdır (Mezmur 80:1). Yehova’nın Çoban olarak adlandırılmasının neden uygun olduğunu daha iyi anlayabilmek için, önce koyunların özelliklerini, sonra da iyi bir çobanın görevlerini ve niteliklerini bilmemiz faydalı olur.

⁵ Mukaddes Kitap koyunların özelliklerine sık sık değinir. Onlar, çobanın şefkatine hemen karşılık veren (2. Samuel 12:3), uysal (İşaya 53:7) ve savunmasız (Mika 5:8) hayvanlar olarak tarif edilir. Yıllarca koyun yetiştirmiş bir yazar “Bazıları ‘koyunların kendi başının çaresine bakacağını’ düşünür, oysa öyle değildir” diyor. “Diğer  çiftlik hayvanlarının herhangi bir türünden daha fazla, sürekli ilgi ve titiz bakım isterler.” Bu yardıma muhtaç hayvanların hayatta kalabilmek için kendileriyle ilgilenen bir çobana ihtiyacı vardır (Hezekiel 34:5).

6. Bir Mukaddes Kitap sözlüğüne göre eskiden çobanların günlük hayatı nasıldı?

⁶ Eskiden genel olarak çobanların bir günü nasıl geçerdi? Bir Mukaddes Kitap sözlüğü şöyle anlatıyor: “Sabah erkenden sürüyü ağıldan alır, önlerinden yürüyerek onları otlayacakları yere götürürdü. Tüm gün gözü üstlerinde olur, her bir koyunun sürünün içinde kalmasına dikkat ederdi. Eğer bir koyun ne yapıp edip bir süreliğine sürüden uzaklaşırsa, çoban onu bulana kadar gayretle arar ve geri getirirdi. . . . . Gece sürüyü ağıla getirir, hiçbirinin eksik olmadığından emin olmak için, koyunlar ağılın kapısındaki değneğin altından geçerken hepsini sayardı. . . . . Çoğu zaman gece boyunca vahşi hayvanlara veya karanlıkta dolaşan sinsi hırsızlara karşı ağılın kapısında nöbet tutardı.” *

7. Neden bir çoban bazen daha sabırlı ve şefkatli olmalıydı?

⁷ Koyunların daha fazla sabır ve şefkate ihtiyaç duyduğu zamanlar olurdu. Bu, özellikle hamile veya yavru olanlar için geçerliydi (Tekvin 33:13). Mukaddes Kitapla ilgili bir başvuru kaynağında şöyle deniyor: “Sürülerde yavrular çoğu zaman uzaklarda, yaylalarda doğar. Çoban, anneyi bu savunmasız anlarında özenle korur ve kuzuyu kucağına alıp ağıla kadar taşır. Sonraki birkaç gün, kuzu kendi başına yürüyebilecek duruma gelene kadar, onu kucağında ya da giysisinin kıvrımları içinde taşıyabilir” (İşaya 40:10, 11). Görüldüğü gibi, iyi bir çoban hem güçlü hem de şefkatli olmalıdır.

8. Davud hangi nedenlerle Yehova’ya güvendiğini belirtiyor?

⁸ “RAB çobanımdır.” Bu tanım, gökteki Babamıza çok uygun değil mi? 23. Mezmur’u incelerken, Tanrı’nın, bir çobanın gücü ve şefkatiyle bizimle nasıl ilgilendiğini göreceğiz. Davud 1. ayette, koyunlarının ‘eksiği olmaması’ için Tanrı’nın tüm gerekli düzenlemeleri yapacağına güvendiğini söylüyor. Sonraki ayetlerde Davud bu güvenin üç nedenini sayıyor: Yehova koyunlarını güder, korur ve besler. Şimdi bunları teker teker ele alalım.

“Beni . . . . Güder”

9. Davud hangi huzurlu sahneyi tarif ediyor? Koyunlar öyle huzurlu bir duruma nasıl gelir?

⁹ Birinci neden Yehova’nın, toplumunu gütmesi yani onlara yol göstermesidir. Davud şöyle yazdı: “Beni taze çayırlarda yatırır; beni sakin sular boyunca yürütür. Canımı tazeler; Kendi ismi uğrunda beni doğruluk yollarında güder” (Mezmur 23:2, 3). Yemyeşil bir çayıra yayılmış sakin bir sürü; Davud burada mutluluk, rahatlık ve güven akla getiren bir tablo çiziyor. “Çayır” olarak tercüme edilen İbranice sözcük “hoş bir yer” anlamına gelebilir. Büyük ihtimalle koyunlar huzur içinde otlayacakları rahat bir yeri kendi başlarına bulamazlar. Onları böyle “hoş bir yere” çobanları götürmelidir.

10. Tanrı bize güvendiğini nasıl gösteriyor?

¹⁰ Yehova bugün bizi nasıl güdüyor? Bunun bir yolu Kendi örneğidir. Sözü bizi “Tanrı’ya benzemeye” teşvik ediyor (Efesoslular 5:1). O sözlerin bağlamında şefkat, bağışlayıcılık ve sevgiden söz ediliyor (Efesoslular 4:32; 5:2). Yehova bu çekici nitelikleri sergileme konusunda şüphesiz en iyi örnektir. Kendisini örnek almamızı istemekle acaba gerçekçi davranmamış mı oluyor? Hayır. İlham ettiği bu öğüt, O’nun bize güvendiğini gösteren harika bir kanıttır. Nasıl? Biz Tanrı’ya benzer özelliklerle yaratıldık, yani bize ahlaksal nitelikler ve manevi değerlere sahip olma kapasitesi bahşedildi (Tekvin 1:26). Dolayısıyla, O’nun gösterdiği  nitelikleri kusurluluğumuza rağmen geliştirme potansiyelimiz olduğunu biliyor. Bir düşünün, sevgi dolu Tanrımız Kendisine benzeyebileceğimizden emin. Eğer O’nu örnek alırsak, bizi mecazi anlamda dinleneceğimiz “hoş bir yere” götürebilir. Bu şiddet dolu dünyanın ortasında, Tanrı’nın bizi onayladığını bilmekten kaynaklanan huzuru tadarak ‘emniyette oturacağız’ (Mezmur 4:8; 29:11).

11. Yehova koyunlarını güderken neleri hesaba katar? Bizden isteklerinde bu nasıl görülür?

¹¹ Yehova bizi güderken şefkatli ve sabırlıdır. Çoban, koyunlarının sınırlarını hesaba katar, dolayısıyla sürünün “ayağına göre” yavaş yavaş yürür (Tekvin 33:14). Benzer şekilde Yehova da adeta koyunlarının “ayağına göre” yürür. Yeteneklerimizi ve koşullarımızı hesaba katar. Aslında, asla verebileceğimizden fazlasını istemeyerek sanki hızını ayarlar. Bizden istediği tek şey candan hizmet etmemizdir (Koloseliler 3:23). Ya yaşınız ilerlediyse ve eskiden yaptıklarınızı artık yapamıyorsanız? Veya sizi kısıtlayan ciddi bir hastalığınız varsa? Hizmet ederken candan olma talebi, özellikle böyle koşullarda çok rahatlatıcıdır. Hiç kimse bir başkasına tıpatıp benzemez. Candan hizmet etmenin anlamı, tüm gücünüzü ve enerjinizi sizin için mümkün olan en büyük ölçüde Tanrı’nın hizmetinde kullanmanızdır. Yehova, bizi yavaşlatabilecek güçsüzlüklere rağmen bütün yüreğimizle sunduğumuz tapınmaya çok değer verir (Markos 12:29, 30).

12. Musa Kanunundan hangi örnek Yehova’nın, koyunlarını onların “ayağına göre” güttüğünü gösteriyor?

¹² Yehova’nın, koyunlarını onların “ayağına göre” güttüğünü görmek için, Musa Kanununda bazı suç sunuları hakkında ne dendiğine bakalım. Yehova minnettarlıkla verilmiş kaliteli sunular istiyordu. Aynı zamanda, sunular kişilerin maddi gücüne göre sınıflandırılmıştı. Kanunda şöyle deniyordu: “Eğer kuzu için gücü yetmezse, o zaman . . . . iki kumru, yahut iki güvercin yavrusu getirecek.” Ya eğer iki güvercine de gücü yetmezse? O zaman bir miktar kaliteli, “ince un” sunabilirdi (Levililer 5:7, 11). Bu, Tanrı’nın kurban sunan kişiden gücünün ötesinde bir şey talep etmediğini gösteriyor. Tanrı değişmediğine göre, verebileceğimizden fazlasını asla istemeyeceğini bilmek bizi rahatlatabilir; tersine O, yapabileceğimiz kadarını memnuniyetle kabul eder (Malaki 3:6). Böylesine anlayışlı bir Çobanın bizi gütmesi ne harika!

“Şerden Korkmam Çünkü Sen Benimle Berabersin”

13. Mezmur 23:4’te Davud nasıl daha samimi bir ifade kullanıyor? Bu neden şaşırtıcı değil?

¹³ Davud güveninin ikinci nedenini söylüyor: Yehova koyunlarını korur. Şöyle okuyoruz: “Ölüm gölgesi vadisinde gezsem bile, şerden korkmam; çünkü sen benimle berabersin; senin çomağın, senin değneğin onlar bana teselli verir” (Mezmur 23:4). Davud artık daha samimi konuşarak Yehova’ya “sen” zamiriyle hitap ediyor. Bu şaşırtıcı değildir,  çünkü Davud, zorluklara dayanmasına Tanrı’nın nasıl yardım ettiğinden söz ediyor. Davud, ölümle burun buruna geldiği zamanlarda mecazi anlamda pek çok karanlık vadiden geçmek zorunda kalmıştı. Fakat Tanrı’nın, her an ‘çomağı’ ve ‘değneğiyle’ yanında olduğunu hissettiğinden, korkuya yenik düşmedi. Bu korunmanın farkında olmak Davud’u rahatlattı ve şüphesiz onu Yehova’ya daha da yaklaştırdı. *

14. Mukaddes Kitap Yehova’nın koruması hakkında bize nasıl güvence veriyor? Bu hangi anlama gelmez?

¹⁴ Yehova, bugün koyunlarını nasıl koruyor? Mukaddes Kitap, ister cin ister insan olsun, hakikate karşı koyan hiç kimsenin O’nun koyunlarını yok edemeyeceğini söylüyor. Yehova buna kesinlikle izin vermez (İşaya 54:17; 2. Petrus 2:9). Ancak bu, Çobanımızın bizi her tür beladan koruyacağı anlamına gelmez. İnsanların başına gelen olağan sıkıntıların yanı sıra İsa’nın tüm gerçek takipçilerinin karşılaştığı muhalefete de dayanmak zorundayız (2. Timoteos 3:12; Yakub 1:2). Zaman zaman deyim yerindeyse ‘ölüm vadisinde geziyormuş’ gibi hissedebiliriz. Örneğin zulüm veya bazı sağlık sorunları yüzünden ölümle burun buruna gelebiliriz. Ya da sevdiğimiz biri bu duruma düşebilir, hatta ölebilir. Bize en kötü şeyi yaşıyormuşuz gibi geldiği anlarda Çobanımız yanımızdadır ve bizi koruyacaktır. Nasıl?

15, 16. (a) Yehova karşılaştığımız engelleri aşmamıza nasıl yardım edebilir? (b) Yehova’nın sınavlar yaşarken bize nasıl yardım ettiğini gösteren bir tecrübe anlatın.

¹⁵ Yehova mucizevi bir müdahale vaat etmiyor. * Fakat bir şeyden emin olabiliriz: Ne tür engellerle karşılaşırsak karşılaşalım, Yehova bunları aşmamıza yardım edecek. O bize ‘çeşitli sınavlarla’ mücadele edebilmemiz için gereken hikmeti verebilir (Yakub 1:2-5). Çobanlar değneklerini ya da çomaklarını, sadece yırtıcı hayvanları uzak tutmak için değil, koyunlarını hafifçe dürterek doğru yola yöneltmek için de kullanırlar. Yehova da bizi adeta “dürtebilir.” Bunu belki, durumumuzda önemli bir değişiklik yaratabilecek Mukaddes Kitaptan bir öğüdü uygulamamız için bir iman kardeşimiz aracılığıyla yapabilir. Ayrıca Yehova dayanmamız için bize kuvvet de verebilir (Filipililer 4:13). Kutsal ruhu aracılığıyla bizi ‘normalin ötesindeki güçle’ donatabilir (2. Korintoslular 4:7). Tanrı’nın ruhu, Şeytan’ın karşımıza çıkarabileceği her tür sınava dayanmamızı mümkün kılabilir (1. Korintoslular 10:13). Yehova’nın bize yardım etmeye her zaman hazır olduğunu bilmek rahatlatıcı değil mi?

¹⁶ Evet, kendimizi nasıl bir ölüm vadisinde hissedersek hissedelim, yalnız yürümek zorunda değiliz. Çobanımız bizimledir ve ilk başta tam kavrayamadığımız şekilde bize yardım eder. Kötü huylu bir beyin tümörü teşhisi konan İsa’nın takipçisi bir ihtiyarın tecrübesine bakalım. O şöyle diyor: “İtiraf etmeliyim ki, başta Yehova’nın bana kızgın olup olmadığını, hatta beni artık sevip sevmediğini merak ediyordum. Fakat O’ndan uzaklaşmamaya kararlıydım. Kaygılarımı O’na anlattım. Yehova da bana yardım etti ve sık sık ruhi kardeşlerim aracılığıyla beni teselli etti. Birçoğu yaşadıkları ciddi hastalıklarla nasıl başa çıktıklarını anlattı. Onların dengeli görüşleri, yaşadıklarımın sadece bana özel olmadığını hatırlamamı sağladı. Kardeşlerin beni etkileyen nazik teklifleri ve pratik yardımları sayesinde, Yehova’nın benden memnun olduğundan tekrar emin olmak beni rahatlattı. Elbette hastalığımla mücadeleye devam etmeliyim ve sonuçta ne olacak bilmiyorum. Fakat Yehova’nın benimle olduğuna ve bu sınavda bana yardım etmeye devam edeceğine eminim.”

 “Önüme Sofra Kurarsın”

17. Davud Mezmur 23:5’te Yehova’yı nasıl tarif ediyor? Bu neden çoban benzetmesiyle çelişmez?

¹⁷ Davud şimdi Çobanına güvenmesinin üçüncü nedenini söylüyor: Yehova koyunlarını bol bol besler. Davud şöyle yazdı: “Hasımlarım karşısında önüme sofra kurarsın; başımı yağla meshedersin; kâsem taşkındır” (Mezmur 23:5). Bu ayette Davud, Çobanını kendisine bol bol yiyecek ve içecek ikram eden cömert bir ev sahibi olarak tarif ediyor. Şefkatli çoban ve cömert ev sahibi benzetmeleri birbiriyle çelişmez. Ne de olsa iyi bir çoban sürüsünün ‘eksiği olmaması’ için, güzel otlakların ve yeterli suyun nerede bulunduğunu bilmelidir (Mezmur 23:1, 2).

18. Yehova’nın cömert bir ev sahibi olduğunu gösteren nedir?

¹⁸ Çobanımız aynı zamanda cömert bir ev sahibi midir? Şüphesiz! Şu an tattığımız ruhi gıdanın kalitesini, miktarını ve çeşitliliğini bir düşünün. Yehova bize sadık ve sağgörülü hizmetkâr sınıfı aracılığıyla yardımcı yayınlar, cemaat ibadetlerinde ve büyük ibadetlerde zengin programlar sağlıyor. Tüm bunlar ruhi ihtiyaçlarımızı karşılıyor (Matta 24:45-47). Ruhi gıda kıtlığı çekmediğimiz kesindir. “Sadık ve sağgörülü hizmetkâr” milyonlarca Mukaddes Kitap ve Mukaddes Kitabı incelemeye yardımcı yayınlar bastı. Bu yayınlar şu an 413 dilde bulunuyor. Yehova, temel Mukaddes Kitap öğretileri olan “süt”ten, daha derin ruhi bilgi olan “katı gıda”ya kadar çok çeşitli ruhi gıda sağlıyor (İbraniler 5:11-14). Böylece, sorunlarla karşılaştığımızda veya kararlar vermemiz gerektiğinde, çoğu zaman tam ihtiyacımız olan bilgiyi bulabiliyoruz. Böyle bir ruhi gıda olmasaydı ne yapardık? Çobanımız gerçekten de çok cömert bir ev sahibidir! (İşaya 25:6; 65:13).

‘Yehova’nın Evinde Oturacağım’

19, 20. (a) Mezmur 23:6’da Davud hangi güvenceyi dile getiriyor? Biz nasıl aynı güvenceye sahip olabiliriz? (b) Gelecek makalede hangi konu ele alınacak?

¹⁹ Davud, Çobanının ve Kurtarıcısının yaptıkları üzerinde düşündükten sonra şu sonuca vardı: “Evet, hayatımın bütün günlerinde iyilik ve inayet ardımca yürüyecek, ve günlerin devamınca RABBİN evinde oturacağım” (Mezmur 23:6). Bu sözleri söylerken Davud’un yüreği minnettarlık ve imanla doluydu. Geçmişi hatırladığında minnettarlık, geleceğe baktığında iman duyuyordu. Eskiden çoban olan Davud kendini güvende hissediyordu. Çünkü gökteki Çobanına yakın kaldığı, bir anlamda Yehova’nın evinde oturduğu sürece, O’nun sevgi dolu ilgisinden yararlanacağını biliyordu.

²⁰ Kutsal Yazılarda, 23. Mezmurda kayıtlı bu güzel sözler için ne kadar minnettar olsak azdır. Yehova’nın, koyunlarını nasıl güttüğünü, koruduğunu ve beslediğini Davud herhalde bundan daha uygun bir şekilde anlatamazdı. Davud’un sıcak ifadeleri, Yehova’yı Çobanımız olarak görebileceğimize dair bize güven vermek için Mukaddes Kitapta korunmuştur. Evet, biz Yehova’ya yakın kaldığımız sürece O sevgi dolu Çobanımız olarak “günlerin devamınca,” hatta sonsuza dek bizimle ilgilenecektir. Ancak koyunları olarak bizim de büyük Çobanımız Yehova’yla yürüme sorumluluğumuz var. Bunun kapsamına nelerin girdiği gelecek makalede ele alınacak.

[Dipnotlar]

Hatırlıyor musunuz?

• Davud’un Yehova’yı bir çobana benzetmesi neden uygundur?

• Yehova bizi nasıl anlayışla güder?

• Yehova sınavlara dayanmamıza nasıl yardım eder?

• Yehova’nın cömert bir ev sahibi olduğunu gösteren nedir?

[Sorular]

[Sayfa 18’deki resim]

Yehova, eski İsrail’deki bir çoban gibi koyunlarını güder