Vaftizin Şartları Nelerdir?

“Vaftiz edilmeme ne engel var?” (ELÇİLER 8:36).

1, 2. Filipus Habeşistanlı bir saray memuruyla nasıl sohbete başladı? Bu adamın ruhi konularla ilgilendiğini gösteren nedir?

İSA’NIN ölümünden bir iki yıl sonra, bir saray memuru Yeruşalim’den güneye, Gazze’ye giden yolda yolculuk yapıyordu. Önünde yaklaşık 1.500 kilometrelik yorucu bir araba yolculuğu daha vardı. Bu dindar adam Habeşistan’dan Yeruşalim’e onca yolu Yehova’ya tapınmak için gelmişti. Uzun dönüş yolculuğunda, zamanını iyi değerlendirip Tanrı’nın Sözünü okuyacak kadar imanlı biriydi. Yehova bu samimi adama dikkat etti ve bir meleği aracılığıyla öğrenci Filipus’u iyi haberi ona duyurması için yönlendirdi (Elçiler 8:26-28).

² Filipus kolayca bir sohbet başlattı; çünkü Habeşistanlı memur o zamanlar âdet olduğu gibi yüksek sesle okuyordu. Dolayısıyla Filipus adamın İşaya tomarından okuduğunu fark edebildi. Basit bir soruyla adamın ilgisini uyandırdı: “Okuduğunu gerçekten anlıyor musun?” Bu soru, İşaya 53:7, 8 ayetleri üzerinde bir müzakere başlattı. Böylece Filipus “İsa hakkındaki iyi haberi ona bildirdi” (Elçiler 8:29-35).

3, 4. (a) Neden Filipus Habeşistanlı memuru hiç vakit kaybetmeden vaftiz etti? (b) Şimdi hangi soruları ele alacağız?

³ Habeşistanlı memur, İsa’nın Tanrı’nın amacındaki rolünü ve Mesih’in vaftiz edilmiş öğrencisi olmak gerektiğini kısa sürede anladı. Yol üzerinde uygun bir suya geldiklerinde Filipus’a “Vaftiz edilmeme ne engel  var?” diye sordu. Tabii özel koşullar söz konusuydu. Habeşistanlı memur, Yahudiliği benimsemiş biri olarak zaten Tanrı’ya tapınan, imanlı bir adamdı. Büyük ihtimalle vaftiz edilmek için uzun bir süre başka fırsatı olmayacaktı. Daha da önemlisi bu adam Tanrı’nın kendisinden ne istediğini anlamıştı ve buna kayıtsız şartsız karşılık vermek istiyordu. Filipus ricasını memnuniyetle kabul etti ve Habeşistanlı memur vaftiz edildikten sonra “sevinç içinde yoluna devam etti.” Şüphesiz ülkesinde iyi haberin gayretli bir vaizi oldu (Elçiler 8:36-39).

⁴ Kendini adama ve vaftiz adımları hafife alınmamalı ve iyice düşünülmeliyse de, Habeşistanlı memurun örneği bazen kişilerin Tanrı’nın Sözündeki hakikati duyduktan kısa süre sonra vaftiz edildiğini gösteriyor. * O halde şu sorular üzerinde durmak uygun olacak: Vaftizden önce nasıl bir hazırlık gerekir? Yaş ne ölçüde etken olmalı? Vaftizden önce kişide nasıl bir ruhi ilerleme görülmeli? Her şeyden önemlisi, Yehova neden hizmetçilerinin bu adımı atmasını istiyor?

Ciddi Bir Söz

5, 6. (a) Geçmişte Tanrı’nın toplumu Yehova’nın sevgisine nasıl karşılık verdi? (b) Vaftiz edildiğimizde Tanrı’yla nasıl yakın bir ilişkiye sahip olabiliriz?

⁵ Yehova, İsrailoğullarını Mısır’dan kurtardıktan sonra onları “has kavm” olarak kabul etmeye, sevmeye, korumaya ve “mukaddes millet” yapmaya istekliydi. Ancak halk bu nimetlerden yararlanabilmek için Tanrı’nın sevgisine somut şekilde karşılık vermeliydi. Bunu “RABBİN bütün söylediklerini” yapmayı kabul ederek ve O’nunla bir ahit yaparak gösterdiler (Çıkış 19:4-9). Birinci yüzyılda İsa, takipçilerine bütün milletlerden insanları öğrencisi olarak yetiştirmelerini emretti ve öğretisini kabul edenler vaftiz edildiler. Tanrı’yla iyi bir ilişki için önce İsa Mesih’e iman, sonra da vaftiz edilmek gerekir (Matta 28:19, 20; Elçiler 2:38, 41).

⁶ Kutsal Yazılardaki kayıtlar, Kendisine hizmet etmek için ciddi bir söz verenleri ve bu sözü tutanları Yehova’nın desteklediğini gösteriyor. Kendini Tanrı’ya adama ve vaftiz, İsa’nın takipçilerinin Yehova’nın desteğini almak için atması gereken adımlardır. Biz O’nun yollarını izlemeye ve rehberliğine başvurmaya kararlıyız (Mezmur 48:14). Böylece Yehova da mecazi anlamda elimizden tutar ve yürümemiz gereken yolda bizi yürütür (Mezmur 73:23; İşaya 30:21; 41:10, 13).

7. Kendini adama ve vaftiz neden kişisel bir karar olmalıdır?

⁷ Bu adımları atmamızın ardındaki güdü Yehova’ya sevgimiz ve O’na hizmet etme arzumuz olmalı. Hiç kimse, sırf biri Mukaddes Kitabı yeterince incelediğini söyledi diye veya arkadaşları vaftiz edildiği için vaftiz edilmemelidir. Ana babalar ve İsa’nın diğer olgun takipçileri doğal olarak, birini kendini adamayı ve vaftizi düşünmeye teşvik edebilir. Elçi Petrus da Pentekost’ta kendisini dinleyenleri ‘vaftiz edilmeye’ teşvik etmişti (Elçiler 2:38). Ancak adağımız kişisel bir konudur ve kimse bizim yerimize karar veremez. Tanrı’nın isteğini yapma konusunda kararı kendimiz vermeliyiz (Mezmur 40:8).

Vaftize Yeterli Hazırlık

8, 9. (a) Bebek vaftizi neden Kutsal Yazılara aykırıdır? (b) Vaftizden önce gençler nasıl bir ruhi ilerleme göstermiş olmalı?

⁸ Çocuklar bilinçli bir şekilde kendilerini Tanrı’ya adayabilecek durumda mıdır? Kutsal Yazılarda vaftiz için herhangi bir yaş talebi yoktur. Ancak bebeklerin iman etmesi, imana dayanarak bir karara varması veya kendilerini Tanrı’ya adaması mümkün değildir (Elçiler 8:12). Tarihçi Augustus  Neander birinci yüzyıldaki Hıristiyanlar hakkında şöyle yazdı: “Başlarda sadece yetişkinler vaftiz ediliyordu; çünkü onlar vaftiz ve imanı birbiriyle yakından bağlantılı olarak görüyorlardı” (General History of the Christian Religion and Church).

⁹ Gençlere gelince, bazıları daha çok zamana ihtiyaç duyarken, başkaları nispeten küçük yaşta ruhi düşünüşe sahip olabilir. Ancak yetişkinlerde olduğu gibi bir genç de vaftiz edilmeden önce Yehova’yla kişisel bir ilişki geliştirmeli, Kutsal Yazıların temel öğretilerini doğru bir şekilde anlamış olmalı ve kendini Yehova’ya adamanın neler içerdiğini net şekilde kavramalıdır.

10. Kendini adama ve vaftizden önce hangi adımlar atılmalıdır?

¹⁰ İsa öğrencilerine, emrettiği her şeyi yenilere öğretmelerini söylemişti (Matta 28:20). Dolayısıyla yeniler en başta hakikat hakkında tam bilgi almalıdır, bu bilgi onların Yehova’ya ve Sözüne iman geliştirmelerine yardım edecektir (Romalılar 10:17; 1. Timoteos 2:4; İbraniler 11:6). Sonra, Kutsal Yazılardaki hakikat kişinin yüreğine eriştiğinde onun tövbe etmesine ve önceki yaşam tarzından dönmesine yol açar (Elçiler 3:19). Son olarak kişi kendini Yehova’ya adamayı ve İsa’nın emrettiği gibi vaftiz edilmeyi ister.

11. Vaftizden önce duyuru faaliyetine düzenli olarak katılmak neden önemlidir?

¹¹ Vaftize giden yolda başka önemli bir adım, Gökteki Krallığın iyi haberini duyurma işine katılmaktır. Bu son günlerde Yehova’nın toplumuna verdiği en önemli iş budur (Matta 24:14). Vaftiz edilmemiş müjdeciler bu şekilde başkalarına kendi inançları hakkında konuşmanın sevincini tadabilir. Bu işe katılmaları onları vaftizden sonra tarla hizmetine düzenli olarak ve gayretle katılmaya da hazırlar (Romalılar 10:9, 10, 14, 15).

Sizi Vaftiz Edilmekten Alıkoyan Bir Şey Var mı?

12. Bazıları neden vaftiz edilmekten kaçınabilir?

¹² Bazıları, vaftizin beraberinde getirdiği sorumluluğu üstlenmekten çekindiğinden vaftiz edilmek istemeyebilir. Yehova’nın standartlarına uymak için yaşamlarında önemli değişiklikler yapmaları gerekeceğini fark ederler. Ya da vaftizden sonra Tanrı’nın taleplerine göre yaşamanın kendilerine zor gelmesinden korkabilirler. Hatta bazıları “Belki bir gün kötü bir şey yaparım ve cemaatten çıkarılırım” diye düşünebilir.

13. İsa’nın zamanında bazılarını onun takipçisi olmaktan alıkoyan neydi?

¹³ İsa’nın zamanında bazıları için kişisel çıkarları ve aile bağları, onun öğrencisi olmalarına engel oldu. Bir yazıcı, İsa nereye giderse gitsin onu izleyeceğini söyledi. Fakat İsa bazen geceyi geçirecek bir yerinin bile olmadığını açıkladı. İsa kendisini dinleyen başka birini takipçisi olmaya davet ettiğinde, adam önce babasını ‘gömmesi’ gerektiğini söyledi. Bu adam büyük ihtimalle, İsa’yı izleyip zamanı geldiğinde bu ailevi sorumluluğunu üstlenmektense babası ölene kadar evde kalıp beklemeyi tercih etmişti. Son olarak üçüncü biri de, İsa’yı izlemeden önce ev halkıyla ‘vedalaşması’ gerektiğini söyledi. İsa bu tür bir ertelemeyi ‘geride kalanlara bakmak’ olarak niteledi. Bundan, bugünün işini yarına  bırakmak isteyenlerin, İsa’nın takipçilerine özgü sorumluluklarından kaçmak için her zaman bahaneler bulabileceği anlaşılıyor (Luka 9:57-62).

14. (a) Petrus, Andreas, Yakub ve Yuhanna, İsa’dan ‘insan yakalama’ daveti aldıklarında nasıl karşılık verdiler? (b) İsa’nın boyunduruğunu kabul etmekten neden çekinmemeliyiz?

¹⁴ Petrus, Andreas, Yakub ve Yuhanna’nın örneği ise bunun tam tersiydi. İsa onları kendisini izlemeye ve ‘insan yakalamaya’ davet ettiğinde, Mukaddes Kitaba göre “hemen ağları bırakıp onun peşinden gittiler” (Matta 4:19-22). Onlar hemen karar vermekle, İsa’nın sonradan söylediği şu sözleri kişisel olarak yaşadılar: “Boyunduruğumu yüklenin ve benden öğrenin; ben yumuşak başlı ve alçakgönüllüyüm. Böylece rahata kavuşursunuz. Evet, boyunduruğum rahat taşınır ve yüküm hafiftir” (Matta 11:29, 30). Vaftiz beraberinde boyunduruğa benzer sorumluluklar getirse de, İsa bunun bizi çok rahatlatacağına ve taşınabilir bir boyunduruk olduğuna dair güvence verdi.

15. Musa ve Yeremya’nın örnekleri Tanrı’nın desteğine güvenebileceğimizi nasıl gösteriyor?

¹⁵ Vaftizin beraberinde getirdiği sorumlulukları taşıyamama korkusu elbette normaldir. Musa da Yeremya da başlangıçta kendilerini Yehova’nın verdiği görevleri başaramayacak kadar aciz hissettiler (Çıkış 3:11; Yeremya 1:6). Tanrı onları nasıl rahatlattı? Musa’ya “ben seninle olacağım” dedi. Yeremya’ya da “seni kurtarmak için ben seninle beraberim” diye söz verdi (Çıkış 3:12; Yeremya 1:8). Biz de Tanrı’nın desteğine güvenebiliriz. Tanrı sevgisi ve O’na güven, adağımıza göre yaşayıp yaşayamayacağımıza dair duyduğumuz şüphelerin üstesinden gelmemize yardım edebilir. Elçi Yuhanna “sevgide korku yoktur, mükemmelliğe erişmiş sevgi korkuyu barındırmaz” diye yazdı (1. Yuhanna 4:18). Küçük bir çocuk yalnız yürümekten korkabilir, fakat babasının elini tutarak yürüdüğünde kendini güvende hisseder. Benzer şekilde biz de Yehova’ya tüm yüreğimizle güvenirsek, O Kendisiyle yürürken ‘yollarımızı doğrultacağına’ söz veriyor (Süleyman’ın Meselleri 3:5, 6).

Saygın Bir Olay

16. Vaftiz edilirken neden suya tamamen daldırılmak gerekir?

¹⁶ Genelde vaftizden önce Kutsal Yazılara dayanan ve vaftizin önemini açıklayan bir konuşma yapılır. Bu konuşmanın sonunda adaylardan iki vaftiz sorusuna cevap vererek imanlarını açıkça bildirmeleri istenir (Romalılar 10:10; sayfa 22’deki çerçeveye  bakın). Sonra adaylar İsa’nın örneğine uygun şekilde suya daldırılarak vaftiz edilir. Mukaddes Kitap, İsa’nın vaftiz edildikten sonra ‘sudan çıktığını’ gösterir (Matta 3:16; Markos 1:10). Dolayısıyla, vaftizci Yahya’nın İsa’yı suya tamamen daldırdığı açıktır. * Suya tamamen daldırılmak yaşamımızdaki çarpıcı değişimin uygun bir simgesidir: Mecazi anlamda eski hayatımız sona erer ve Tanrı’nın hizmetinde yeni bir hayata başlarız.

17. Hem vaftiz adayları hem de izleyiciler bu olayın saygınlığına nasıl katkıda bulunabilirler?

¹⁷ Vaftiz hem ciddi hem de sevinç veren bir olaydır. Mukaddes Kitap, İsa’nın Yahya tarafından Ürdün Irmağı’nda suya daldırıldığında dua ettiğini gösterir (Luka 3:21, 22). Bu örnekle uyumlu olarak, bugün de vaftiz adayları saygın bir tutum sergilemeli. Ayrıca Mukaddes Kitap bizi günlük yaşamımızda ölçülü giyinmeye teşvik ettiğinden, özellikle vaftiz günümüzde bu öğüde çok daha dikkat etmeliyiz! (1. Timoteos 2:9). İzleyiciler de vaftiz konuşmasını dikkatle dinleyerek ve vaftizi düzen içinde izleyerek gereken saygıyı gösterebilirler (1. Korintoslular 14:40).

Vaftiz Edilmiş Öğrencilerin Tattığı Nimetler

18, 19. Vaftiz beraberinde hangi ayrıcalıkları ve nimetleri getirir?

¹⁸ Kendimizi Tanrı’ya adadığımızda ve vaftiz edildiğimizde eşsiz bir ailenin parçası oluruz. En başta Yehova, Babamız ve Dostumuz olur. Vaftizimizden önce Tanrı’ya yabancılaşmış durumdaydık, şimdiyse O’nunla barıştık (2. Korintoslular 5:19; Koloseliler 1:20). Mesih’in fidyesi sayesinde biz Tanrı’ya yaklaşıyoruz, O da bize yaklaşıyor (Yakub 4:8). Malaki peygamber Yehova’nın Kendi ismini kullanan ve taşıyan kişilere dikkat ettiğini, onları dinlediğini ve isimlerini anılma kitabına yazdığını anlatıyor. Tanrı şöyle diyor: “Onlar benim olacaklar, . . . . ve bir adam kendine kulluk eden oğlunu nasıl esirgerse, onları öyle esirgiyeceğim” (Malaki 3:16-18).

¹⁹ Vaftiz sayesinde, küresel kardeşler topluluğunun da parçası olabiliriz. Elçi Petrus, İsa’ya, özveride bulunan takipçilerinin hangi nimetleri alacaklarını sorduğunda İsa şu güvenceyi vermişti: “Benim ismim uğrunda evler, kardeşler, babalar, anneler, çocuklar ya da tarlalar bırakan herkes bunların kat kat fazlasını elde edecek ve sonsuz yaşamı miras alacak” (Matta 19:29). Petrus bundan yıllar sonra, “dünyada” gitgide gelişen ‘kardeşler topluluğundan’ söz etti. Petrus sevgi dolu kardeşler topluluğunun desteğini ve nimetlerini kişisel olarak tattı, biz de tadabiliriz (1. Petrus 2:17; 5:9).

20. Vaftiz sayesinde hangi harika ümidimiz olur?

²⁰ Bundan başka, İsa kendisini izleyenlerin ‘sonsuz yaşamı miras alacağını’ söyledi. Evet, kendimizi adamamız ve vaftizimiz sayesinde, “gerçek yaşama,” yani Tanrı’nın yeni dünyasında sonsuz yaşama ‘sımsıkı bağlanma’ ümidimiz de olur (1. Timoteos 6:19). Kendimize ve ailemize gelecek için bundan daha iyi bir temel hazırlayabilir miyiz? Bu harika ümit “daima ve ebediyen Allahımız RABBİN ismile” yürümemizi mümkün kılacak (Mika 4:5).

[Dipnotlar]

Açıklayabilir misiniz?

• Yehova’nın sevgisine nasıl ve neden karşılık vermeliyiz?

• Vaftizden önce nasıl bir ruhi ilerleme gösterilmeli?

• Başarısızlık korkusu veya sorumluluk almaktan çekinmek bizi neden vaftizden alıkoymamalı?

• İsa Mesih’in vaftiz edilmiş öğrencileri hangi eşsiz nimetleri tadabilir?

[Sorular]

[Sayfa 26’daki resim]

“Vaftiz edilmeme ne engel var?”

[Sayfa 29’daki resimler]

Vaftiz hem ciddi hem de sevinçli bir olaydır