KUTSAL KİTAP şöyle der: “Sevmeyen kimse Tanrı’yı tanımamıştır, çünkü Tanrı sevgidir” (1. Yuhanna 4:8). Bu nedenle kardeş sevgisi, doğru dinin meyvelerinden biridir.

Bugün birçok dinin hasta, yaşlı ve yoksul insanların ihtiyaçlarıyla ilgilenmesi takdire değer. Bu dinler mensuplarını Kutsal Kitaptaki şu ilkeyi uygulamaya teşvik eder: “Dünya malına sahip olan biri, kardeşinin yokluk içinde olduğunu görüp de ondan şefkatini esirgerse, Tanrı’yı sevdiği nasıl söylenebilir? Çocuklarım, birbirimizi sevelim. Sadece sözle ve dille değil, işle  ve hakikatle de sevelim” (1. Yuhanna 3:17, 18).

Aynı zamanda Tanrı “Komşunu kendin gibi seveceksin” diye emreder (Matta 22:39). Peki ya ülkeler savaşa girdiğinde ne olacak? Bir devlet adamı ya da kral, komşu ülkeyle savaşmak istediğinde bu emir askıya alınıp sadece barış dönemlerinde mi uygulanmalı?

İsa “Aranızda sevgi olursa, herkes benim öğrencilerim olduğunuzu bununla bilecek” dedi (Yuhanna 13:35). Aşağıdaki soruları yanıtlarken şunu düşünün: ‘Söz konusu dinin mensupları tüm insanlara her koşulda, yalnızca lafta değil davranışlarıyla da sevgi gösteriyor mu?’

KUTSAL KİTAP NE ÖĞRETİR?

İsa öğrencilerine şunu emretti: “Düşmanlarınızı sevmeyi, sizden nefret edenlere iyilik etmeyi sürdürün” (Luka 6:27).

Askerler İsa’yı tutuklamaya geldiğinde İsa’nın elçisi Petrus onu korumak için kılıcını çekti. Fakat İsa şöyle dedi: “Kılıcını yerine koy, çünkü kılıç tutanların hepsi kılıçla yok olacak” (Matta 26:52).

İsa’nın diğer bir elçisi Yuhanna da şöyle yazdı: “Doğru olanı yapmayan ve kardeşini sevmeyen Tanrı’dan değildir. Zaten Tanrı’nın çocuklarıyla İblis’in çocuklarını belli eden de budur. Baştan beri duyduğunuz sözü hatırlayın: Birbirimizi sevelim, kötüden olup kardeşini katleden Kain gibi olmayalım” (1. Yuhanna 3:10-12).

SORU:

Söz konusu din, mensuplarını savaşa katılmaya teşvik ediyor mu?

KUTSAL KİTAP NE ÖĞRETİR?

İsa’nın mucizeler yapabildiğini gören bazıları onun siyasete girmesini istedi. O buna nasıl karşılık verdi? “İsa, halkın kendisini tutup kral yapmaya niyetli olduğunu anladığından, yine oradan ayrılıp tek başına dağa çekildi” (Yuhanna 6:15).

İsa tutuklanıp yönetime muhalif bir isyancı olmakla suçlandığında ise şu cevabı verdi: “Benim krallığım bu dünyaya ait değil. Krallığım bu dünyaya ait olsaydı, hizmetçilerim Yahudilerin eline verilmemem için mücadele ederdi. Fakat benim krallığım buradan değil” (Yuhanna 18:36).

Öğrencileri hakkında Tanrı’ya dua ettiğinde İsa şöyle dedi: “Senin sözünü onlara ilettim, fakat dünya onlardan nefret etti. Çünkü ben dünyaya ait olmadığım gibi, onlar da dünyaya ait değiller” (Yuhanna 17:14).

SORU:

Söz konusu dinin mensupları, Tanrı’nın Sözündeki bu ilkeleri uyguluyor ve  bazı siyasetçilerin kendilerine düşmanca davranacağını bile bile siyasetten uzak duruyorlar mı?

KUTSAL KİTAP NE ÖĞRETİR?

Tanrı, İsrailoğulları dışındaki milletlerden insanları kabul ettiğini gösterdiğinde Petrus şunu söyledi: “Tanrı taraf tutmuyor, her millette Kendisinden korkan ve doğruluktan ayrılmayan kişi O’nun gözünde makbuldür” (Elçiler 10:34, 35).

İsa peygamberin üvey kardeşi Yakup, birinci yüzyılda cemaate şöyle yazdı: “İmanınızı gösterirken bir yandan da adam mı kayırıyorsunuz? Toplandığınız yere, altın yüzükler takmış, gösterişli giysiler giymiş bir adam gelirse; bir de kirli giysisiyle yoksul bir adam gelirse, gösterişli giysileri olanı hoş karşılayıp ‘Sen şu iyi yere buyur’ derseniz; yoksul olana da, ‘Sen ayakta dur’ ya da ‘Şu benim ayak taburemin yanına çömel’ derseniz, aranızda sınıf ayrımı yapmış ve kötü hükümler veren hâkimler durumuna düşmüş olmaz mısınız?” (Yakup 2:1-4).

SORU:

Söz konusu din, mensuplarına Tanrı’nın gözünde tüm insanların eşit olduğunu ve ırkı ya da ekonomik durumu nedeniyle kimseye ayrımcılık yapılmaması gerektiğini öğretiyor mu?