ÂDEM ile Havva Aden bahçesinin dışında birçok zorluklarla karşılaşırlar. Yiyeceklerini elde edebilmek için çok zor işler yapmalılar. Etraflarında güzel meyve ağaçlarının yerine çalı ve deve dikenlerinin yetiştiğini görürler. Tanrı’ya itaat etmedikleri ve O’nun dostluğunu kaybettikleri için başlarına bu durum gelmiştir.

Fakat daha da kötüsü, Âdem ile Havva yavaş yavaş ölmeye de başlarlar. Tanrı’nın, onlara o ağaçtan yediklerinde öleceklerini söylediğini hatırla. İşte o meyveden yedikleri gün ölmeye başlarlar. Tanrı’yı dinlememekle ne büyük bir akılsızlık yapmış oldular!

Âdem ile Havva Tanrı onları Aden bahçesinden kovduktan sonra çocuk sahibi oldu. Bu nedenle çocukları da ihtiyarlayıp öleceklerdi.

Âdem ile Havva, Yehova’ya itaat etmiş olsalardı, hem onlar, hem de çocukları ölmeden mutlu bir yaşam sürdüreceklerdi. Kısacası, yeryüzünde ebediyen ölmeden yaşayacaklardı. Hiç kimse ihtiyarlamayacak, hastalanmayacak ve ölmeyecekti.

Tanrı, yine de insanların mutlu olarak ebediyen yaşamalarını istiyor ve onları bir gün böyle yaşatacağına söz veriyor. O zaman sadece bütün dünya güzelleşmekle kalmayacak, fakat insanlar sağlıklı da olacaklar. Herkes Tanrı ile ve birbiriyle iyi bir dostluk kuracak.

Fakat Havva Tanrı ile dostluğunu kaybetti. Bu nedenle çocuklarını doğurmak onun için kolay olmadı. Çok ağrı çekti. Tanrı’ya itaatsizlik etmesi, şüphesiz ona çok üzüntü getirdi, öyle değil mi?

Âdem ile Havva’nın birçok oğulları ve kızları oldu. İlk oğullarına Kain adını verdiler. İkinci oğullarının ismi ise, Habil’di. Onların başına ne geldiğini biliyor musun?